Twee jaar geleden was ik voor het eerst van mijn leven in Fatima. Het viel een beetje tegen. Als je Lourdes hebt gezien valt alles tegen, als het om bedevaartplaatsen gaat. Lourdes is ‘over the top.’ Fatima is hooguit een hoogtepunt. Ik heb er een paar kaarsen in het vuur gegooid. Je kon er ook ‘kaarsen’ krijgen in de vorm van lichaamsdelen en die verbranden: een voet, een hand, een hoofd, een maag, een borst…. nee verder niet.
Zo kon je al je pijnen of andere locale kwalen laten genezen door het vuur. Boven de kerk stond het beroemde Mariabeeld. In het kroontje van de madonna was een paar jaar geleden de kogel ingebracht die in de buik van paus Johannes Paulus II heeft gezeten na de aanslag op het Sint Pietersplein op 13 mei 1981. Deze paus had een bijzondere band met Fatima. Een van de laatste voorspellingen van de Madonna van Fatima betrof de ‘val van het communisme aan het einde van de twintigste eeuw’. En daar had hij van alles aan gedaan om het zover te krijgen. Zelfs een kogel kon hem daarbij niet tegenhouden.
In Fatima zelf zijn prachtige souvenirs te krijgen. Zo kocht ik deze beeltenis van de lijdende Christus aan het kruis (zie foto). Het bijzondere is dat hij kan knipperen met zijn ogen. Als je het lijstje heen en weer beweegt – of met je eigen hoofd omhoog en omlaag gaat – dan gaan de ogen van Christus open en dicht. Net als bij een pop. Nu staat hij op mij bureau en knipoogt af en toe. Soms verbeeld ik me dat hij het ook doet als ik stilzit.