Op mijn log van 19 juli j.l. heb ik de prangende vraag gesteld: Wie volgt Bertus Mulder op? Inmiddels zijn we twee en halve maand verder en nog altijd heeft zich geen enkele kandidaat van enige statuur gemeld. Wel kunnen wel inmiddels één mogelijke kanshebber wegstrepen. Oeds Westerhof, voormalig directeur van Keunstwurk en tegenwoordig werkzaam als interim directeur bij het Fonds voor de Amateurkunst en Podiumkunsten in Amsterdam, heeft zich afgemeld als kandidaat-opvolger van Bertus Mulder.
Van de week liet Oeds Westerhof een reactie achter op mijn site, waarbij hij liet weten dat hij zich niet beschikbaar stelt noch voor Provinciale Staten, noch voor Gedeputeerde Staten. Ook verklaarde hij dat hij mij wel zag zitten als nieuwe Gedeputeerde voor Cultuur. Dat is natuurlijk heel vriendelijk van Oeds, maar de ironische toon van zijn verklaring doet ook een addertje onder het gras vermoeden. Letterlijk schrijft hij het volgende:
Dag Huub,
Wat laat, want ik lees je weblog niet elke dag, moet ik bekennen. Kwam er via Google terecht. Toch nog even een reactie. De hele wereld ziet dat jij de man bent voor Friesland. Binnenkort verwacht ik de eerste Pro Mous demonstraties. Ik zal me niet beschikbaar stellen voor Gedeputeerde Staten, dat zou werkelijk te ijdel zijn. Ik zal me zelfs niet beschikbaar stellen voor Provinciale Staten, dan zou het voor kunnen komen dat ik mee zou doen in het applaus voor Mous. En zelfs daarvoor acht ik mij te min.
Hopelijk mag ik nu weer eens, alleen met jou goedvinden natuurlijk, zo nu en dan een biertje drinken in een publieke gelegenheid. Zal ik voor de zekerheid nog even bellen van tevoren?
Oeds.
Dat Oeds niet mee wil doen aan ‘het applaus voor Mous’ is natuurlijk jammer. Eigenlijk begrijp ik niet zo goed op welk applaus hij doelt. Het kan toch niet zo zijn dat Oeds een beetje verzuurt nu zijn politieke carrière op dood spoor is beland. Vier jaar geleden stond hij als aanstormend talent nog op een verkiesbare plaats voor de Tweede Kamer voor de PvdA, maar ook in die kringen hoor je zijn naam de laatste tijd niet meer zo frequent over de tong gaan als voorheen wel het geval was. ‘The new kid in town’ heeft de hoog gespannen verwachtingen rond zijn persoon niet echt waar kunnen maken. Zoals Al Gore zich tegenwoordig ‘voorheen de toekomstige president van Amerika’ noemt, zo mag Oeds Westerhof zichzelf nu introduceren als ‘voorheen de toekomstige Gedeputeerde van Cultuur’.
Ook wonderkinderen worden ouder en als ze niet echt doorbreken gaat humor en zelfspot de een wat beter af dan de ander. Zo’n zes jaar geleden baarde Oeds Westerhof enig opzien met zijn stelling dat de culturele wereld in Fryslân een ondoordringbaar reservaat van ouderen en bejaarden was geworden. Hij noemde dat ‘Cultuurpark Methusalem’. Ouderen zouden de dienst uit maken. Jongeren kwamen volgens hem niet aan de bak. Ik vond dat een potsierlijke stelling van iemand die nota bene als 32-jarige directeur van Keunstwurk was geworden. Inmiddels is hij een veertiger, een oudere jongere dus, die de larmoyante houding van de generatie X moelijk nog als alibi kan gebruiken voor het niet kunnen doorbreken tussen de babyboomers die niet weg te branden zijn.
Natuurlijk mag Oeds van mij een pilsje drinken op elk terras van Leeuwarden en zeker in de Prinsentuin. Het is daar altijd heel gezellig en je ziet mekaar nog eens. Zolang we nog niet met zijn allen achter de rollator lopen is er zelfs voor Oeds een plek onder de zon. En wat die vacature voor Gedeputeerde van Cultuur betreft moet het nu echt maar eens gaan gebeuren. Read my lips:
Mulder d’raus, kies Mous!