Het gonst van de geruchten over de benoeming van de nieuwe stadsdichter van Leeuwarden. De gemeente heeft aangekondigd dat op 23 juni a.s een shortlist van vijf kandidaten bekend zal worden gemaakt. Ra, ra wie zijn dat? In ieder geval niet Cornelis van der Wal, die op zijn eigen weblog heeft laten weten dat hij niet tot de gelukkigen behoort. Jammer, maar Knilles mag dan een geboren Leeuwarder zijn, hij is toch net iets te weinig performer.
Ook Melvin van Eldik (zie foto) schijnt inmiddels een afwijzing ontvangen te hebben. Dat vind ik onbegrijpelijk. Melvin is een rasperformer met bovendien heel wat pijlen op zijn boog. Melvin is Leeuwarden. Evenals Anne Feddema trouwens. Maar die is helaas voorgoed uit beeld geraakt, nadat de eerste jury zo stom is geweest om niet voor hem te kiezen. Arjan Hut had altijd nog wel aan de beurt gekomen. Ja, Geart de Vries, dat was een blunder van de eerste orde! Shame on you!
Van Koos Dalstra heb ik nog niets vernomen, dus ik neem aan dat hij geen afwijzing heeft ontvangen, en dus op de shortlist staat. Verder schijnt er ook een fotograaf op de shortlist te staan. Dat hoorde ik van Henk te Biesebeek van Omrop Fryslân. Dat zal dan wel Jason Stuurhaan zijn, die met zijn Leeuwarder muze Viola van Zyl een eigenzinnige invulling kan geven aan het nieuwe stadsdichterschap. Hij is jong en hij wil wat. Wat wil je nog meer? Jason Stuurhaan is een veelzijdig talent en kan bovendien voor de nodige reuring zorgen. Oppassen dus: een gevaarlijke outsider.
Want eerlijk is eerlijk, Koos Dalstra blijft natuurlijk veruit favoriet. Zo’n topper kun je één keer krijgen. Daarna nooit meer. Dat hebben we met Anne gezien. Maar ze willen natuurlijk een stadsdichter die niet te veel drinkt, nooit drugs gebruikt, met twee woorden spreekt en vooral nog nooit in opspraak is geweest. Daarom mocht Anne het ook nooit worden. De ideale Leeuwarden stadsdichter is een soort superambtenaar. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg. Dat past ook het best bij deze brave stad. Zo’n keurige jongen als Derwent Christmas paste vorige keer ook precies in het profiel. De ideale schoonzoon, zeg nou zelf!
Wat dat woord ‘reuring’ betreft nog het volgende. Het schijnt dat ze op het stadskantoor de mond vol hebben van ‘reuring’, maar verder denken: ‘Hoe stiller, hoe better.’ Eerder heb ik als eens aan Andries Veldman voorgesteld om een publieke presentatie van alle kandidaten in De Bres te organiseren. Ik presenteer die avond wel, no problem. Maar voor de gemeente schijnt dit een onoverkomelijk probleem op te leveren. Niet dat ik het presenteer, maar het geeft te veel reuring en dat is niet de bedoeling.
Henk te Biesebeek liet mij gisteren nog weten, dat hij aan Jan de Waard heeft voorgesteld om de vijf kandidaten van de shortlist ieder met een eigen presentatie op Omrop Fryslân aan het publiek voor te stellen. Maar wat zegt mijnheer De Waard? ‘Wij laten onze agenda niet door Omrop Fryslân bepalen.’ Nou vraag ik je. Zo iemand is toch van God los! Wat een arrogant brevet van onvermogen! Nee, zo wordt het nooit wat met die Leeuwarder stadsdichter. Twee jaar geleden vond Arjan Hut, dat ik – na Melvin van Eldik – de meest geschikte kandidaat zou zijn. Als het gestuntel dit jaar zo doorgaat, dan word ik het alsnog. Ik zet gewoon zelf de kroon op mijn hoofd. Jason en Viola kunnen de pot op! Koos dr’auss! Kies Mous! Ik zet deze stad op de kaart, let op mijn woorden.