Gisteren was ik en dagje naar Doetinchem. Wat doet een mens in Doetinchem? Dat ga ik nu niet uitleggen, want dat is veel te ingewikkeld. Het is ook een mijl op zeven om er te komen. Drie uur reizen heen, drie uur terug en onderweg steeds twee keer overstappen. Op de heenweg stopte de trein in Dieren. De conducteur kon het niet laten om een oud grapje uit de kast te halen.
Zo hoorde ik uit de luidspreker: DIEREN UITSTAPPEN. MENSEN BLIJVEN ZITTEN! Wie moest uitstappen was natuurlijk de lul. Ik had het grapje al vaker gehoord. Begin jaren negentig, toen de kinderen nog klein waren, huurden we wel eens een huisje in het bungalowpark Coldenhove op de Hoge Veluwe. Dan moesten we in Dieren uitstappen. Dat vergeet je dus nooit.
Coldenhove was een idyllisch oord. De jaren vijftig leken er nog niet voorbij. ’s Ochtends kwamen er eekhoorntjes voor je slaapkamerraam kijken of je al wakker was. In de kampwinkel kon je ook opgezette eekhoorntjes kopen. En van die mooi geschilderde voorstellingen op een stuk boomschors. Op de midgetgolfbaan brandden ’s avonds sprookjesachtige lantaarns. Je kon er ook barbecueën en eens in de week was er live-muziek.
Op een keer kwam Arne Jansen langs. Die was al een beetje op zijn retour na zijn megahit Meisjes met rode haren. Toch zong iedereen mee met Zeg eens meisje ga je met me mee? Dam dam die doebie doebie dam dam dam…. Alle dieren zijn voorbestemd om ooit verlost te worden. En de mens is een katholiek dier, als we Gerard Reve mogen geloven. Niks Dieren uitstappen dus. Instappen allemaal…. Dam dam die doebie doebie dam dam dam….