Dondermiddag werd ik gebeld door Edith Nobel. Zij is de provinciaal ambtenaar die belast is met de voorbereiding van Friesland culturele hoofdstad 2018. Of ik maandagavond a.s. misschien een korte inleiding wil houden, als aanjager van een van de discussiegroepen. Er heeft zeker weer eens iemand op het laatste moment afgezegd, zo was mijn eerste gedachte. Maar misschien vliegen ze altijd wel zo laag op het Provinciehuis. Hoe dan ook, ik ben nooit te beroerd om mij in te zetten voor de publieke zaak, dus voor ik goed en wel had nagedacht, had ik al ja gezegd. Niet dat ik daar overigens spijt van heb. Ik vind het een goede zaak dat Friesland meedingt naar de nominatie voor de Europese culturele hoofdstad in 2018, al ben ik ook van mening dat we bij voorbaat weinig kans maken. Dat neemt niet weg dat zo’n ambitieuze kandidatuur je als regio de mogelijkheid biedt om jezelf eens de maat te nemen vanuit een Europees perspectief. Bovendien kun je nu eens met andere ogen kijken wat je als sterke kanten op het terrein van cultuur te bieden – en te ontwikkelen – hebt. Van mij hoort u dus geen kwaad woord over de plannen van Jannewietske. Zelfs mijn verhaal over haar potlood, dat in de enveloppe van de uitnodiging verstopt zat, was in goede aarde gevallen, zo hoorde ik van Edith. Nou ja, wat wil je nog meer? Dit kan niet meer stuk, toch!
Vrijdag kreeg ik nog een aanvullend mailtje van Edith. De plannen waren veranderd. Ik hoef geen inleiding te houden, maar ik word voorafgaande aan de discussie geïnterviewd door Marijke Roskam en Jaap Jepma. Vijf andere mensen zijn ook gevraagd om in een dergelijke vorm te reageren op te plannen en met ideeën te komen. Daarna zal over een aantal specifieke thema’s verder worden gepraat in kleinere groepen onder leiding van gespreksleiders. Er worden nota bene 180 mensen verwacht in het Natuurmuseum. Dat wordt werk aan de winkel voor de catering. Hoe dan ook, ik hoef niet zoveel huiswerk te doen als aanvankelijk gedacht, daar kwam de boodschap op meer. Gewoon zeggen wat ik denk, als de microfoon onder mijn neus wordt gedrukt. Daar heb ik meestal niet zo veel moeite mee, dus het wordt God zegene de greep. Mijn gedachten over de Friese kansen en ambities heb ik trouwens al eens eerder op papier gezet in een artikel in de Moanne. Maar ik zal mijn best doen en met een paar nieuwe schoten voor de boeg komen, die ik hier natuurlijk nog niet zal onthullen. Ik hou mijn kruit nog even droog.
Overigens vind ik de commentaren in de LC van vandaag redelijk negatief. Eerder al zette Wio Joustra in een hoofdredactioneel commentaar al zijn vraagtekens gezet bij de de provinciale plannen, waarbij hij overigens ook naar mijn artikel in de Moanne verwees. (De LC denkt met u mee!) Natuurlijk is er van alles op aan te merken, en kan het altijd beter, maar dit soort kansen moet je met beide handen aangrijpen. Ik geloof ook niet dat Friesland om formele redenen kansloos is, omdat het een regio is en geen stad. Ook het Ruhrgebied, dat in 2010 – naast o.a. Istanboel – de culturele hoofdstad van Europa is, profileert zich duidelijk als een REGIO. In ben er van overtuigd dat de regio als een ‘cluster van steden met ommelanden’ de toekomst heeft in Europa. ( zie ook: Amsterdam make over 2040) Vooral de regio’s, die met krimp te maken hebben, kunnen een culturele injectie zeker gebruiken. Steden kunnen tegenwoordig niet meer los worden gezien van hun landschappelijke context. Vorige week werd bekend dat het moment inmiddels is overschreden dat meer dan de helft van de wereldbevolking in steden woont. Dat gaat dus een keer goed mis. We moeten af van het concept ‘metropool’. Dat heeft zijn tijd gehad. We moeten gaan denken in nieuwe hybride geografische categorieën en daar ons cultuurbeleid op afstemmen. Maar meer zeg ik niet, anders is maandag mijn kruit niet meer droog.