Kritiek op provinciaal cultuurbeleid

Der wurde 
besunigingen oplein om bygelyks kertiermakker Keizer, 
dy’t gjin klean oan hat, heger as Ikarus fytse te litten. 
En deputearre Jannewietske de Vries doart mei droege 
eagen te bewearen dat de driigjende koarting fan trije 
ton op de Nota Frysk skreaune media gjin besuniging is. 
Tsja, dan wie dat snoepreiske mei twa busladingen fol pommeranten en sân (7) amtners nei it Ruhrgebiet 
om ris te sjen hoe’t de Dutsers sa’n Kulturele Haadstêd 
no oppakke, fansels ek gjin snoepreiske? De ferbylding 
yn Fryslân wurdt stadichoan de nekke omdraaid troch snelle marketeers, wy hawwe de fantasij fan de bestjoerders der foar weromkrigen.

Aldus hoofdredacteur Ernst Bruinsma in zijn redactioneel van het zojuist verschenen nummer van de Moanne. De kritiek op het provinciale cultuurbeleid heeft nu ook het onafhankelijke lijfblad van de provinciale culturele instellingen bereikt. Het wordt hoogtijd, lijkt mij, voor een brede maatschappelijke discussie over de manifestatie Friesland Culturele Hoofdstad 2018, vooral in het licht van de aangekondigde bezuinigingen op het terrein van cultuur. Toen Jannewietske de Vries nog maar net in functie was als gedeputeerde, deed zij er alles aan om met iedereen in gesprek te komen over het te voeren beleid. Er trok zelfs een karavaan van inspraak door de provincie. Nu de eerste donkere bezuinigingswolken zichtbaar worden, is de behoefte aan gesprek en inspraak ver te zoeken. Een oorverdovende stilte omgeeft het provinciaal cultuurbeleid.

Dat alles wordt des te schrijnender als je ontwikkelingen in ogenschouw neemt rond de kandidatuur voor de Europese Culturele Hoofdstad 2018. Uit welingelichte kringen heb ik vernomen dat de kandidatuur van Friesland beslist niet kansloos is. Veel van de concurrenten zijn inmiddels op achterstand geraakt. De plannen van Almere zijn in politiek zwaar weer terechtgekomen. Bij de overige kandidaten – Den Haag, Utrecht, Maastricht, Arnhem/Nijmegen –  stagneert de financiering. Alleen ‘BrabantStad’ zit nog redelijk op schema. Maar Friesland steekt er bovenuit, vooral omdat zij als enige inmiddels een professionele kwartiermaker heeft aangesteld. Alleen al om die reden zou een pr-offensief vanuit het Provinciehuis in deze fase op zijn plaats zijn. Nu zwelt de kritiek binnen Friesland aan. Daarmee verkleint zich het politiek draagvlak, terwijl de kansen juist keren als je naar de andere kandidaten kijkt. Een reden temeer voor openheid en transparantie. Zo niet, dan krijgt Ernst Bruinsma gelijk en wordt de verbeelding van Friesland de nek omgedraaid door snelle marketeers.