Archief

Archief voor oktober, 2010

Natuur en tegennatuur

Gisteren werd in Heerenveen voor de tweede maal de jaarlijkse Le Roy lezing gehouden. Ditmaal viel de eer te beurt aan Michel van Eeten (zie foto). Hij is hoogleraar aan de TU in Delft en auteur van de roman Tegennatuur. De Le Roy lezing is een initiatief van de Stichting Tijd. Louis Le Roy werd […]

Lees de rest

De teloorgang van de LC

REACTIE VAN ‘EEN BEKEND LIED’  OP MIJN LOG ‘KUNST & AUTO‘ De Leeuwarder Courant heeft volgens een ingewijde tussen 2002 en 2009 16.000 abonnees verloren. Rimmer Mulder heeft een fraaie erfenis achtergelaten. Dit betekent alleen al in 2009 € 4,3 miljoen minder abonnementsgeld dan in 2002. De krant verhult angstvallig hoe in de betreffende jaren […]

Lees de rest

De laatste hippie

Het geheugen zit raar in elkaar. Kleine gebeurtenissen van jaren geleden kunnen soms haarscherp weer opduiken in het heden, maar hele episodes uit het verleden zakken vaak voorgoed weg in het brein. Ik ben een babyboomer en heb de jaren zestig dus bewust meegemaakt. Mijn generatie koestert een schat aan herinneringen aan die periode. Sommige […]

Lees de rest

Kunst & Auto

Hoewel ik geen auto heb en ook geen belangstelling heb om er ooit een aan te schaffen, bezocht ik onlangs de AutoRAI in Amsterdam. Juist omdat ik mij niet als consument voelde aangesproken, kon ik de sfeer van deze beurs onbevangen op mij in laten werken. Een AutoRAI is een soort hoogmis van het hedendaagse […]

Lees de rest

Verlangen naar een betere wereld

In de roerige jaren zestig voltrok zich in West-Europa in hoog tempo de overgang van een op werk georiënteerde maatschappij naar een samenleving die voortaan op vrije tijd was gericht. Vrije tijd werd dan ook het ware revolutionaire probleem. Niet alleen in het Nieuw Babylon van Constant, maar ook bij maatschappijkritische filosofen. De linkse maatschappijkritiek […]

Lees de rest

Hertje

Een bordje bitterballen onder een hertje. Graaicultuur heb je ook. Bonuscultuur. Smeergeldcultuur. De kunst kan het stellen zonder hun centen. Er zal geen viool minder om kinken als de Hollandse politici hun kasboekjes controleren, Maar laar er geen kunstpraatjes uit hun mond komen. Halverwege hun tong sterven die aan de alcoholische dampen. Aldus Gerrit Komrij […]

Lees de rest

Potlatch en de spelende mens

n veel primitieve samenlevingen was het de gift, die mensen samenbond, zodanig zelfs dat vijandige stammen respect voor elkaar konden opbrengen en in vrede konden samenleven. In het ritueel van de potlatch: de excessieve gift, een antropologisch fenomeen dat door Marcel Mauss in al zijn facetten beschreven is. Oorspronkelijk werd de potlatch gehouden om de […]

Lees de rest

Panic room

Sjoerd Kooistra blijkt lange tijd een dubbelleven geleid te hebben. De horecamagnaat hield er nog een liefdesrelatie op na, die in de jaren voor Kooistra’s dood vele miljoenen euro’s heeft ontvangen, zo stond van de week in alle kranten te lezen. De totale schuldenlast van het imperium van Kooistra zou zo’n 150 miljoen euro bedragen. […]

Lees de rest

De Madonna van de havensteden

Ik ben een gedoemde zwerver, waar moet ik anders heen? Maar gelaten door de wind, weg uit de stad van steen. Geen vrouw geen haard verwacht mij. Ik blijf ook liever zonder. ‘k heb genoeg aan een pijp op wacht, en ’t glas in het vooronder Deze strofe uit het gedicht Zeekoorts van Slauerhoff was […]

Lees de rest

Ever is overall

(foto: Asing Walthaus) Wim Bors was de initiatiefnemer en organisator van het eerste videofestival in Friesland, dat in 1995 in Leeuwarden van start ging en onder zijn leiding in de jaren daarop zou uitgroeien tot een internationaal podium van videokunst en nieuwe media. De belangstelling van Wim Bors voor videokunst stamde nog uit zijn academietijd […]

Lees de rest

Flaneur in de roes van oceanen

Nacht, zwaar heet en sterrenloos over land en zee. De lucht, volgezogen met een hitte die zij nergens aan af kan staan, 
aan het geblakerde land niet, aan de zee niet, met de gloed van een 
lange dag verzadigd, worgt het leven. Niets beweegt. Tegenover elkaar, zelf onzichtbaar, liggen de schepen met hun drie
hoeken van […]

Lees de rest

Verdwijnend volk

De boer wordt ‘ondernemer’. Daarmee is een menschelijke levensvorm tot den ondergang gedoemd, die het cement is genoemd van de samenleving; daarmede staat een menstype op het punt van verdwijnen, dat van bijzondere beteekenis is geweest voor de structuur van het Nederlandse volkskarakter. Het proces voltrekt zich snel, vooral in de laatste jaren, nu radio […]

Lees de rest

Blijf met je poten van Parnas af!

Als een kind, dat eind jaren vijftig opgroeide in Amsterdam, had ik het voorrecht om mijn eerste lessen in de vrije expressie te mogen ontvangen op De Werkschuit, een boot die in de Amstel lag, dicht bij de Magere Brug. Zo leerde ik mij bekwamen in fingerpainting, sjabloneren en het werken met boetseerklei. Begin jaren […]

Lees de rest

Leek ik maar een beetje op Camus !

‘Er komt een leeftijd’, schreef Camus,’waarop een mens verantwoordelijk wordt voor zijn eigen gelaatstrekken.’ Dat lijkt en boude bewering, een slagzin bijna, waarin de hele existentialistische levenshouding van deze halfvergeten schrijver wat al te pakkend is samengevat. En toch, er zit een kern van waarheid in die woorden. Als ik ’s ochtends mijn gezicht in […]

Lees de rest

De terugkeer van het tribale

    Immers, nog meer dan het iconische beeld is het televisie
beeld een verwijding van de tastzin. Wanneer het een geletterde 
cultuur ontmoet, verdicht het noodzakelijkerwijze de zintuig 
vermenging en vormt het versplinterde en gespecialiseerde 
verwijdingen om tot een naadloos weefsel van beleving. Een 
dergelijke omvorming is natuurlijk een ‘ramp’ voor een geletterde, gespecialiseerde cultuur. […]

Lees de rest