Oktober 1981. Het is herfst in de tuin. Veel appels aan de bomen. Het wachten was op Jurriaan die 5 december geboren zou worden. Inmiddels droeg ik een grijze bril. Ook het haar werd al een beetje grijs. Ik zat niet zo goed in mijn vel in die tijd. Veel te mager ook. Dat jasje was nog over van mijn trouwpak uit 1974. Heb ik nog lang gedragen. Er hoorde ook een broek bij met hele wijde pijpen, maar die was toen al versleten. Uit de mode ook. Het jasje ook eigenlijk, maar het kon nog net. Dat geblokte overhemd was natuurlijk geen gezicht. Ooit gekocht in de jaren zestig. Ik geloof dat ik het nog in de kast heb hangen. Sommige kleren raak je nooit kwijt. Andere draag je maar één keer en dan zie je ze nooit meer terug. Ik hoorde niet zoveel muziek destijds. Maywood kan ik me nog wel herinneren. Twee Friese meiden. Ze zagen er niet uit, maar hadden daar geen last van. Integendeel. Ze deden alles precies gelijk en daar waren ze heel goed in. Aanstekelijke muziek. Als je het één keer had gehoord, dan bleef het nog dagen in je kop hangen. Weg met het ego-geneuzel. I am on my way to Rio.