‘Wij komen het in de journalistiek tegen, wanneer Time er (rood op zwarte achtergrond) een groot artikel aan wijdt, of als Sierksma, in de reeds genoemde Nieuwe Linie, hetzelfde doet onder de kop: ‘De Beatles en de God-is-dood theologie’. Ook onder de literatoren schijnt een en ander doorgedrongen, wanneer wij Van het Reve horen verklaren, dat wij heel erg op God moeten passen, want dat Hij erg zwak is, heel ziek kan worden en overlijden. Radio en televisie sloven zich uit, wanneer wij merken, dat de VPRO, bij gelegenheid van haar 40-jarig bestaan, er goed aan meent te doen een teach-in te organiseren van nogal liefst twee uur lang over het onderwerp, onder de titel ‘God na de dood van God’. Elsevier weet ons te vertellen, dat ook het cabaret, bij monde van Sieto Hoving, zich suf piekert hoe de kreet op de planken te krijgen.’
Dr. G. Rothuizen, Eleonor Rigby of de dood van God, 1967