Hoe professioneel zijn de samenstellers van het programma Spijkers met Koppen van de VARA?. Als je het mij vraagt zijn het een stelletje amateurs. Zo heet de VARA van oorsprong ook. De letters staan voor ‘Vereeniging van Arbeiders Radio Amateurs.‘ Welnu dat heb ik gemerkt. Ik was uitgenodigd om in het programma van vandaag in debat te gaan met Anet Bleich. Aanleiding was haar boek De boze babyboomer en de reacties daarop, onder andere van mij in de Volkskrant. De discussie zou plaatsvinden in het laatste kwartier van het eerste uur van de uitzending. Om 12.45 uur dus.
Het was nog een hele toer om in Utrecht te komen. Veiligheidshalve had ik de intercity van 09.05 uit Leeuwarden genomen. Die zou om 11.06 uur in Utrecht zijn. Ruim op tijd dus, want Café The Florin, waar de opnames plaatsvinden, ligt ongeveer een kwartier lopen van het station. Voorbij Zwolle was er iemand voor de trein gesprongen, zodat ik een omweg moest maken via Deventer. De trein tussen Amersfoort en Utrecht had ook nog eens kwartier vertraging. Al met al kwam ik om 12.20 op het Centraal Station in Utrecht aan. Door snel in een taxi te springen, kwam ik nog juist op tijd bij Café The Florin in de Nobelstraat.
Ik was daar als eens eerder geweest in 1999, toen ik in debat moest met Wim van Krimpen. Destijds heette het nog Café Zeezicht en deed Jan Spijkerman nog mee. Zijn plaats is inmiddels ingenomen door een andere ADHD- interviewer: Dolf Jansen. Verder is het sfeertje in dit etablissement nog even opgefokt als destijds. Het is er elke zaterdag tot de nok toe gevuld en iedereen juicht en klapt alsof het gaat om een wedstrijd vrij worstelen. Over de redactie geen verkeerd woord. Ik werd keurig ontvangen in een bovenkamertje en kreeg meteen een declaratieformulier en een kop koffie voor mijn neus. Ook de voorbereiding in de dagen voor de uitzending was prima in orde.
Het was alleen merkwaardig dat de interviews voorafgaande aan ons debat zodanig in tijd uitliepen dat er nog maar vijf minuten voor onze discussie over was. Vooral het gesprek tussen Dolf Jansen met voetbalanalist Jan van Halst nam veel te veel tijd in beslag. Daarvoor waren er ‘twee ouwehoerende oude hoeren’ aan het woord geweest met ‘verhalen uit de peeskamer’. Erg leuk allemaal, maar wel ten koste van onze tijd. De columnist die aan ons vooraf ging probeerde nog wat tijd te winnen door zijn tekst zo snel voor te lezen, dat hij nauwelijks meer verstaanbaar was. Anet Bleich was zeer ontstemd over deze gang van zaken. Maar dat hielp natuurlijk niets.
Beiden werden we aangespoord om snel to the point te komen en vooral niet te lang aan het woord te blijven. Het resultaat was een discussie met een hoog ADHD-gehalte, waar – naar ik vrees – niemand een steek wijzer van werd. Voor vijf minuten van dit soort onzin ben je dus een hele dag kwijt. Op de terugweg sprong gelukkig niemand meer voor de trein, maar ik werd wel steeds pissiger over de hele gang van zaken. Amateurisme heet dat, van de Vereeniging van Arbeiders Radio Amateurs.
Beluister de uitzending in Uitzending gemist (De knop op de tijdbalk onder doorschuiven naar 46 minuten)