De 7 ton die de provincie onlangs beschikbaar stelde aan de gemeente Leeuwarden voor de renovatie van de binnenstad zal naar alle waarschijnlijkheid in zijn geheel worden ingezet voor het opknappen van het Harmoniekwartier. Deze voortvarende aanpak ligt in feite aan de basis van de ambitie van Leeuwarden om Culturele Hoofdstad te worden. Zo werd de lovebaby gedeputeerde Jannewietske de Vries in de couveuse gelegd van wethouder Henk Deinum, die zoals bekend de facelift van Harmoniekwartier als een eerste prioriteit heeft bestempeld. Leeuwarden is op een ordinaire manier omgekocht, zou je kunnen zeggen, om mee te doen in de race. Dit sluwe scenario werd uitgedacht op de zachte kussens van de sponde die Henk en Jannewietske met elkaar delen.

Twee jaar geleden vond burgemeester Crone het nog gewenst een herschikking aan te brengen in de portefeuilleverdeling van zijn wethouders, omdat Henk en Jannewietske een relatie waren aangegaan. De schijn van belangenverstrengeling mocht immers niet worden gewekt. Nu met diezelfde relatie geld voor de gemeente te verdienen is, lijkt de gedachte aan hernieuwde herschikking van portefeuilles niet bij de burgervader op te komen.

Waarom moet het Haniakwartier eigenlijk zo nodig op de schop? Vorige week liep ik door het curieuze labyrint van donkere stegen tussen Nieuwestad en Ruiterskwartier en ik keek mijn ogen uit. Je waant je hier in een stukje Berlijn in Leeuwarden. Een  broedplaats voor alternatieve cultuurvorming, gemarkeerd door graffiti van hoog niveau. Bovendien loop je hier door een oud buurtje  van Leeuwarden, een voormalige sloppenwijk van het type, dat zo fraai beschreven is door Auke van der Woud in zijn boek Koninkrijk vol sloppen. Bij een lezing in Tresoar hield Auke van der Woud nog onlangs een pleidooi voor het behoud van dit soort oude buurtjes die alleen in Leeuwarden nog te vinden zijn. Vrijwel overal in het land zijn ze weggesaneerd.

Ook Parnas zou in beeld zijn voor een onderkomen in het toekomstige Harmoniekwartier. Eerder al werd bekend, dat zijn hier een poppodium met een deel van het Frieslandcollege kan worden gehuisvest. Onderwijl is het nog altijd onduidelijk wat de toekomst wordt van Parnas, maar het ziet er somber uit. De gemeente heeft onlangs een aantal culturele instellingen in Leeuwarden medeplichtig gemaakt bij haar plannen om Parnas af te bouwen.  Verdeel en heers, zo lijkt het devies. Als een aantal taken van Parnas kunnen worden overgeheveld naar de Infirmerie, Tryater en de Popacademie, dan zou Parnas uit de brand zijn. Isabelle Diks heeft er twee ton extra voor over. Dat wil zeggen: twee ton minder bezuiniging.

De culturele instellingen zien het plan wel zitten, want zij hebben een eigen belang. Een positieve reactie hebben ze inmiddels ook  al aan de gemeente doen toekomen. Parnas zelf heeft zo het nakijken. De synergie-functie van een centrale vestiging, zoals die bepleit werd in het alternatieve plan Kunstplein, dat door Parnas zelf werd opgesteld, is nu van de baan. Isabelle heeft haar zin. Het dure pand van het huidige Parnas kan worden verkocht of verhuurd, en het verzet van Parnas is definitief gebroken.

Kortom, het heeft er alle schijn van dat zowel Crone als Isabelle Diks een duister spel hebben gespeeld, om over Henk Deinum maar te zwijgen. Het is inmiddels voor ingewijden een bekend gegeven dat Isabelle Diks een fel tegenstander is van de trekkersfunctie van Leeuwarden in het project culturele hoofdstad. Maar Isabelle is nu eenmaal met een detectiveschrijver getrouwd en heeft geen relatie met een gedeputeerde. Met andere woorden, burgemeester Crone heeft voor Henk gekozen en niet voor Isabelle. Vandaar ook dat Crone steeds omstandig moet uitleggen dat het culturele hoofdstad-project geen specifiek cultuurproject is maar een beleidsoverschrijdende dimensie heeft. Bovendien is alles cultuur. Zelfs biogas is cultuur in de ogen van Crone.

Bij de behandeling van het voorstel ‘culturele hoofdstad’  in de commissie Bestuur en Middelen was Isabelle Diks niet aanwezig in de vergaderzaal. Ze liep met opgeheven hoofd de deur uit, na afloop van de vergadering van de Commissie Welzijn. Crone moet dus op eieren lopen, anders is Isabelle helemaal in haar wiek geschoten en dan is er heibel in de tent. Onderwijl gaat Isabelle gewoon door met de afbouw van Parnas. Als het niet links om kan, dan maar rechts om. Leeuwarden wil culturele hoofdstad worden, terwijl een centrale vestiging voor de kunsteducatie stelselmatig wordt ontmanteld. Hoe leg je dit nog aan je kiezers uit? Het lijkt erop dat binnen het college van B&W een duistere strijd gaande is, waar alleen een mediator misschien nog wat licht in kan brengen. Of anders wel een scenarioschrijver van een mallotige soap uit de fifties: Pension Hommeles op het stadhuis.