Het was wat je noemt een dodenmars gisteren onder de koepel van de Friesland Bank in Leeuwarden. Honderden mensen waren afgekomen op wat wel eens de laatste expositie zou kunnen zijn in dit voormalig Walhalla van Jort Kelder. Van Eddy Sikma vernam ik dat deze tentoonstelling van Ids Willemsma inderdaad de zwanenzang is. Het geld is op bij de Friesland Bank. Bovendien beginnen de eigen werknemers te morren als er wat al te kwistig met de pecunia wordt omgesprongen. En dan ook nog doodskisten exposeren… Hoe kom je d’r er op? Kappen met die handel! En terecht… Het kon ook niet op vroeger, hapjes en drankjes bij de vleet.

Dat ging er gisteren aanmerkelijk zuiniger aan toe. Ik heb maar één hapje gehad en maar twee glaasjes wijn. Voor de rest was weer de vertrouwde parade van krasse knarren. De gemiddelde leeftijd van de bezoekers lag ver boven de zestig. Maar ja, ook Ids is geen jonkie meer, om over mezelf maar te zwijgen. De stalen doodskisten stonden al klaar voor deze schare van bejaarde kunstliefhebbers. Knock, knock, knocking on heavens door.…Al die oudjes met hun stramme ledematen moesten trouwens nog lang staan voordat de feestredenaars waren uitgesproken. Ids zelf was zoals gewoonlijk ook niet kort van stof. Voor de rest was tout le monde er weer, maar god, god … wat wordt iedereen oud.

Tom Vellinga kende ik bijna niet meer terug. Ed Bausch was helemaal uit Bergen overgekomen, waar – zoals ik hoorde – Jaap Bruintjes inmiddels ook is toegetreden tot het selecte gezelschap van gesjeesde directeuren. Dat wordt nog eens een chique club in Friesland: ex-directeuren zonder baan. Ze brengen de post rond of rijden rond op scootertjes. Nee, dan ben ik nog net op tijd deze danse macabre ontsprongen. Thank God, I am a lucky boy. Je mag blij zijn als tegenwoordig ongeschonden je prepensioen haalt tussen al die hyena’s om je heen. Misschien een verlaat ideetje voor CH 2018. De zilveren economie van voormalig directeuren van culturele instellingen. Daar draait deze provincie straks op. Old soldiers never die.

Wie was er trouwens niet gisteren? Gunnar Daan schreed als een oude meester over het marmer. Chris Vegter wordt steeds magerder in zijn gezicht. Pieter de Groot draagt nu bretels. Alleen Jentsje Popma verandert geen spat als de nestor van de Fryske keunstners. Zou die man een wondermiddeltje slikken? Bartle Laverman had zich in een nieuwe outfit gestoken en Fred Wagemans droeg opeens het kapsel van een overjarige Mozart. Zou hij net als Wilders in de politiek gaan? Dat soort prangende vragen bleef nog lang in mijn kop hangen na deze tango funèbre bij de Friesland Bank.