De Stichting Psychiatrie en Filosofie heeft zijn jaarlijkse Van Helsdingenprijs toegekend aan Joeri Calsius, die onlangs gepromoveerd is aan de Universiteit voor Humanistiek. Hij ontvangt de hoofdprijs van 10.000 euro voor zijn proefschrift Ruimte voor Angst; Het vermogen tot existentiële bewustwording doorheen angst in relatie tot lichaam en authenticiteit.’
Lees verder op de website van de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht.
Vrijdag a.s wordt op het symposium Transformaties in Utrecht de Van Helsdingenprijs uitgereikt.
Vandaag werd het juryrapport bekend gemaakt. De jury bestond uit:
Dr. René van Helsdingen, psychiater, Hilversum
Prof. Dr. Herro Kraan, psychiater, Maastricht
Dr. Wouter Kusters, filosoof/schrijver/taalwetenschapper, Schoonhoven
Prof. Dr. Evert van Leeuwen, filosoof/ethicus, Vrije Universiteit, Amsterdam
Drs. Nelleke Nicolai, psychiater, Rotterdam
Drs. Rob de Vries, psychiater, Amsterdam
Over mijn bijdrage aan het boek Tegen de tijdgeest, terugzien op en psychose wordt in het juryrapport het volgende medegedeeld:
‘Huub Mous had zijn psychose in de jaren zestig, maar weet nog steeds gedetailleerd en met gepaste ironie en betrokkenheid deze te beschrijven. Meer dan Muntjewerf kijkt Mous terug op een religieuze of spirituele ervaring of openbaring. Net als Tellegen probeert Mous zijn psychose tegen de achtergrond van de cultuur en zeden van eind jaren zestig te plaatsen. Secularisatie en zelfontplooiing, in combinatie met een eigen eigenaardige psychische ontwikkeling zouden hun psychoses gestuurd hebben. Na een iets te lange uiteenzetting over de samenleving na de oorlog, schetst Mous zijn psychose, die – eigenlijk anders dan hij zelf beweert – een vlucht uit de tijd is, naar de tijd van Jeanne d’Arc, Augustinus en verder terug. De beschrijving van de innerlijke dynamiek van zijn psychose is als die van een mystieke of extatische ervaring. Pas wanneer de lezer duidelijk wordt waar en hoe die ervaring zich voltrok, krijgen we een beeld van iemand die ze wel ‘psychotisch’ noemen. Voor geintereseerden in de overeenkomsten tussen het onuitsprekelijke van mystiek en psychose is dit een aanrader.
De jury vond dit een geweldig boek, schitterend geschreven, en zeer inzichtgevend in ‘hoe het is om….’. Echter, al bij al is het geheel net teveel verhalend en beschrijvend, en te weinig (zelf)kritisch en onderzoekend, om in de prijzen te vallen.’