Ondanks de volop brandende terrasverwarmers wilde de temperatuur gisteravond niet echt aangenaam worden op de binnenplaats van de Blokhuispoort. Een Culturele Pitstop, zo heette deze meeting in het kader van de manifestatie CH 2018. Het werd hoog tijd dat de organisatie iets van zich liet horen, want het leek een eindeloze winterslaap te worden die gelijk opliep met de niet van wijken wetende oostenwind van de laatste maanden. Volgens OEDS WESTERHOF, die als een volleerd spreekstalmeester – zonder autocue – een peptalk ten beste gaf in drie bedrijven, werd er achter de schermen hard gewerkt aan het bidbook. Burgemeester, wethouders en gedeputeerden konden niet bij deze pitstop aanwezig zijn, omdat ze zelf in vergadering bijeen waren over de planvorming. Dat lijkt me dan geen goede afstemming geweest. Maar wie maalt daarom.

Tout le monde was er. Heel wat volk dat ik helemaal niet ken. Maar ook heel wat bekende gezichten. RUDI WESTER gaf me zelfs vriendelijk een hand. Ach, ze is ook best aardig, al doet ze me steeds meer denken aan dat vrouwtje met die rode capuchon in de film Don’t Look Now. Iedereen zag er een beetje raar uit gisteren. JAN DE WAARD liep rond als een overjarige hippie. En DAAN LEVY  leek opeens een oude man zoals hij op het podium verstijfde. Een cursus spreken in het openbaar zou aan hem goed besteed zijn. Dat moet toch te doen zijn met dat riante honorarium dat hij samen met JACCO DE BOER als stadsdinges ontvangt. Het is trouwens maar stil rond die twee. Dat verhalenproject, dat ze hadden bedacht, was al een slap aftreksel van de droomboot van MARTEN WINTERS. Kom op, heren, waar blijft de bevlogen verbeelding op heden?

Opeens zag ik verstopt in de menigte RUDI WESTER met JOS THIE praten. Daar moet vast meer achter zitten. Als een volleerde paparazzi heb ik ze gespot en op de foto gezet. Wat bespraken die twee daar? Zou RUDI op de valreep JOS hebben weten te strikken voor een megaproductie? Het zal toch niet waar zijn! JOS als de deus ex machina, de redder in de nood als het heitelân hem roept? JOS zit dringend om een baantje verlegen, sinds hij op 1 april j.l. op straat kwam te staan na het financiële debacle van de Utrechtse Spelen. JOS is een virtuoos theatermaker, maar heeft ook een gat in zijn hand. Daar weten we hier in Friesland alles van.

JOS THIE in gesprek met RUDI WESTER

Even later zag ik BOUKE OLDENHOF in gesprek met GEART DE VRIES. ‘Was ik maar een vriend van Bouke!‘ Wie schreef dat ook al weer? Volgens mij was het ANDRIES VELDMAN die ooit – voor zes tientjes per keer – een column had in PUIK, de Friese uitkrant die allang ter ziele is. Mijn God, waar blijft de tijd? BOUKE zijn haar zat altijd goed. Nu nog trouwens, al heeft hij er heel wat grijze haren bijgekregen, net als JOS THIE. Ik herinnerde BOUKE eraan, dat ik ooit naast hem in de auto zat, toen hij het geniale idee kreeg voor het theaterspektakel ‘ABE!’, dat in 1995 een megasucces werd in het Frysk Festival. Na afloop was er een paar ton tekort, maar dat mocht de pret niet drukken. BOUKE herinnerde het zich nog precies. ‘We stonden voor het Natuurmuseum’, zei hij, ’toen ik die brainwave had.’ Ga je nu weer met JOS THIE wat bedenken?’ vroeg ik. BOUKE maakte er zich met een grapje van af en zorgde gauw dat hij wegkwam. Ik kwam te dichtbij, zo realiseerde ik mij. Het gouden duo is kennelijk weer herenigd. Nood breekt wetten, moet je maar denken.

Hoe zit dat trouwens met dat grote festival dat dit jaar van de grond zou komen? Op de perspresentatie op 3 april vorig jaar vroeg ik SIEM JANSEN hoe hij dat ging doen in zo’n korte tijd. ‘No problem‘, zei SIEM toen. Welnu, het is nog altijd stil rond dat ‘Festival 2013’. Ik zag SIEM JANSEN trouwens niet gisteren, maar dat kan ook aan mij hebben gelegen. Volgens de website van CH 2018 is hij nog altijd voorzitter van de ‘Raad van Advies‘, een obscuur gezelschap waar nog niemand voor benoemd is. Het zal toch niet zo zijn, dat SIEM op een zijspoor is gezet? Dat zou echt sneu zijn. SIEM geloofde erin, toen niemand er nog in geloofde. OEDS WESTERHOF zei er wijselijk niets over. Het moet gezegd, OEDS deed er alles aan om de sfeer erin te krijgen. Maar echt swingen ging het niet. Daar was het ook veel te koud voor. Ik had nog een pakje boter voor OEDS willen meenemen, maar dat vergat ik in de gauwigheid.