‘Mijn ervaringen intensiveerden, zoals dat gaat in een psychose. Alles werd  helder en transparant, en er scheen een goddelijk licht, waarin goed en kwaad duidelijk onderscheiden werden. Goed en kwaad waren niet langer enkel woorden meer of gedachten, maar ze werden tastbare levende realiteiten. Mijn wereld raakte betoverd, betekenisvol en magisch symbolisch. Kortom, ik raakte eventjes bekeerd, en ging op zoek naar een kerkgenootschap om me bij aan te sluiten. Op deze fenomenologie van de religieuze waanzin zal ik nu niet verder ingaan. Ik wil wel verwijzen naar het schitterende verhaal van Huub Mous in “Tegen de tijdgeest”, en voor wie geduld heeft, naar mijn boek dat eind dit jaar uitkomt: “Filosofie van de waanzin.”’

Zie presentatie Wouter Kusters en Pure Waanzin