‘Anderhalf uur opnamen voor twee minuten uitzending (zie: hier). Je zou zeggen: dat moet iets efficiënter kunnen. Het is me al eens meer opgevallen dat ze bij de Omrop erg veel tijd nemen voor een paar minuten uitzending. Geeft niet. Ik heb alle tijd. Maar zij kennelijk ook.’

Dat schreef ik op mijn blog van 8 maart vorig jaar. Henk te Biesebeek, die gisteren met zijn cameraman op bezoek was voor de documentaire over het Fries Museum, herinnerde mij er nog eens aan. Die woorden waren zeer onterecht vond hij, gezien alle problemen die op die middag moesten worden opgelost. De kunstenaar, die was gevraagd om een woordje te doen, maakte meteen rechtsomkeer en er moesten drie mensen geïnterviewd worden. Gistermiddag was dat allemaal een stuk eenvoudiger. Sterker nog, het interview verliep als een gesmeerde bliksem. ‘ Nu zul je wel weer schrijven dat ze het bij de Omrop allemaal veel te snel afraffelen. Dat kan dus niks worden op deze manier.’ Nee, ik heb er alle vertrouwen in, Henk. Don’t worry. Be happy. 

We hadden dus weer de Omrop over de vloer. Dat is altijd een goede reden om het huis weer eens wat op te ruimen. Hoewel, als het maar ‘camera-schoon’ is, zeggen we altijd. Schoon overhemd aan, haartjes gekamd, schoenen gepoetst, gezichtscrème op, gulp dicht, klaar is Kees. ‘All the world is a stage‘, zei de oude Shakespeare al. Dat microfoontje omdoen is tegenwoordig een heel gedoe. De draad moet zowat door je bilnaad in je onderbroek. Je moet ook altijd oppassen dat ze hem na afloop weer afdoen, anders horen ze je pissen, als ze in de auto wegrijden. Het is me wel eens overkomen dat ik nog een dag lang met zo’n zendertje in mijn kontzak heb rondgelopen. Die dingen schijnen 10.000 Euro per stuk te kosten, dus dat vonden ze niet leuk bij de Omrop.

‘s Ochtends waren ze nog bij Wim van Krimpen in Amsterdam geweest en dat gesprek was ook uitstekend verlopen. Van Krimpen had geen blad voor de mond genomen, maar wenste Saskia Bak ook veel succes toe, zo heb ik begrepen. ‘Nu zal ze het moeten waarmaken,’ had hij gezegd. Ja, wat wil je ook, het was Van Krimpen die Saskia Bak destijds tot adjunct-directeur heeft benoemd. Ze is bij hem opgeleid, zou je kunnen zeggen. Van Krimpen, die inmiddels de respectabele leeftijd van 72 jaar heeft bereikt is sill alive and kicking. Vorige week was hij nog in het nieuws. Als oudste museumdirecteur van Nederland – van de Villa Mondriaan in Winterswijk – benoemde hij tot zijn opvolger de jongste museumdirecteur die Nederland nu rijk is: de 24 jarige Anne Kremers.

Voor de opnamen moet ik gisteren achter de computer gaan zitten. Daarna liet Henk me nog enkele pasjes lopen door de kamer en door het huis. Ik moest zelf de trap af komen lopen. Het leek wel de intro van een nieuwe crimi. Een spannend muziekje eronder en je zou denken dat er weldra een moord wordt gepleegd in Huize Mous. Van de week gaan ze nog bij meer mensen langs, en die moeten dan ook van dat soort pasjes gaan doen. Tjibbe Hooghiemstra, Sies Bleeker en Bartle Laverman zullen ook met die shuffle in beeld komen. En natuurlijk komt ook Saskia Bak aan de beurt, en verder nog Roel Woering, de zakelijk directeur van het Fries Museum. Ach, iedereen mag weer wat roepen door de roeptoeter. Het maakt ook allemaal geen zak uit.

Tenslotte zal Hubert-Jan Henket als architect van het museum aan de tand worden gevoeld. Misschien kan hij het verlossende woord spreken over wat Bonnema destijds nu eigenlijk zelf voor ogen heeft gestaan. Albert Bonnema was van begin af aan de regisseur van deze tragi-komedie in vele bedrijven. Zijn geest waart nog altijd rond boven het Zaailand. There’s someting rotten... maar wat? Haal het doek maar op. Spots aan. De zaal wordt stil. Nee, het laatste woord over het nieuwe Fries Museum is nog niet gesproken in deze doorlopende voorstelling. Op 17 september a.s. volgt de uitzending op Omrop Fryslån, en op zondag 22 september op Nederland 1. Kijken dus. Dit wordt breaking news gebracht als totaaltheater.