Waar ik al tijden bang voor was is dan toch gebeurd. Gisteren werd bekend dat Verene Shepard, mensenrechtenonderzoekster van de Verenigde Naties, namens de mensenrechtencommissie die zich bezig houdt met discriminatie, de Nederlandse moorkop als discriminerend heeft bestempeld. Binnenkort zal er een rapport worden uitgebracht over de moorkop. Dat rapport zal worden aangeboden aan de Hoge Commissaris voor de Mensenrechtenraad. Daarna wordt er wellicht een resolutie aangenomen tegen de moorkop. Deze resolutie kan zelfs ter sprake gaan komen in de Algemene Vergadering van de VN. Het kan uitdraaien op een aanbeveling aan Nederland om de moorkop te verbieden.

Dat is een bescheiden vorm van politiek druk. Nederland kan zeggen ‘bedankt voor de aanbeveling, we nemen er kennis van maar  we doen er niets mee’.  De ferme uitspraken van Verene Sheperd wekten gisteren de interesse van een delegatie van de Tweede Kamer die de Verenigde Staten in New York bezoekt. De Kamerleden willen een gesprek met haar, omdat ze zich afvragen hoe objectief ze is, en ook of ze zelf ooit wel eens een moorkop gegeten heeft. Verene Shepard is hoogleraar Sociale geschiedenis aan de University of The West Indies in Jamaica.

De NVB (de Nederlandse Vereniging voor de Bakkerij) heeft inmiddels verklaard niet voornemens te zijn te stoppen met het maken van moorkoppen. ‘De moorkop is een product van de Nederlandse cultuur,’ zo verklaarde Albert Schipper gisteren als voorzitter van deze vereniging. Binnenkort zal een aanvraag bij het rijk worden ingediend om de moorkop tot cultureel erfgoed te verklaren. Of het voortbestaan van de moorkop daarmee is veilig gesteld, valt nog te bezien. Over deze kwestie is landelijk enige verontrusting gerezen. Ikzelf ben al sinds mijn kinderjaren een groot liefhebber van de moorkop. Als de moorkop ooit verboden wordt, dan ga ik emigreren, zo heb ik inmiddels besloten.