Tja, dat was een hele zit gisteren van 15.00 tot 16.00 uur bij Boekhandel Van der Velde in Leeuwarden. Signeren moet je leren, zeggen ze wel eens. Als dat zo is, dan heb ik nog een lange weg te gaan. Welgeteld twee boeken heb ik mogen signeren. Niet dat er geen mensen in de zaak waren. Het was smoordruk, dat maakte het nog pijnlijker. Een aardige mevrouw kwam nog een praatje met me maken. Ze had niets met Lourdes, maar ze vond het zo zielig zoals ik daar zat.

Inderdaad, afzien dat was het. O was ik maar bij moeder thuis gebleven. De hele stad stroomt vol in deze donkere dagen voor de kerst, maar de mensen hebben meer oog voor Serious Request dan voor een serieus boek. Ik heb toch al het land aan signeren, want ik ben altijd bang dat ik vlekken maak op zo’n maagdelijk witte pagina of iets verkeerds opschrijf.

Laatst hoorde ik dat Paul de Leeuw tijdens zo’n signeersessie uit pure balorigheid wel eens tekent met de handtekening van Gordon. Goeie grap, maar dan moeten er wel mensen komen natuurlijk. Om 16.00 uur kwam Ronnie Terpstra mij uit mijn lijden verlossen. ‘Het overkomt een bekende schrijver ook wel eens,’ zei hij. Ik geloofde hem graag, maar zei hij dat nou uit beleefdheid? Hoe dan ook, het zit er op en dat is ook wat waard. Ik kreeg nog een affiche mee met HUUB MOUS SIGNEERT. Leuk voor op de plee.

Het was een mooie les in nederigheid. Een landing back to earth na vele dolle dwaze dagen. De kerstboom moet opgetuigd. Ik ga me opsluiten als de oude Scrooge in A Christmas Carol van Dickens. Laat de geesten maar binnenkomen. Als u nog een suggestie nodig heeft voor een cadeautje onder de boom: Bij Van der Velde hebben ze nog heel wat exemplaren van mijn prachtboek in voorraad. Zonder handtekening. Dan had u er gisteren maar bij moeten zijn. Maar het is wel de beste boekhandel van Noord-Nederland. Wat wil je nog meer?