Je suis Charlie Brown!
‘De roots van Charlie Hebdo liggen bij het blad Hara-Kiri, opgericht in 1960 en in 1969 doorgegaan als Hara-Kiri Hebdo (van ‘hebdomadaire’ dat wekelijks betekent). In 1970 kreeg Hara-Kiri een verschijningsverbod opgelegd wegens de satire na de dood van De Gaulle. De redactie ging verder als Charlie Hebdo (naar stripfiguur Charlie Brown), maar stopte door de slechte financiën in 1982. In 1992 werd het blad nieuw leven ingeblazen. ‘
Aldus een persbericht van het Persmuseum in Amsterdam. De tentoonstelling Stripjournalistiek, de tekenaar als verslaggever is daar onlangs uitgebreid met een presentatie over het blad Charlie Hebdo. Ik ben daar eergisteren even wezen kijken. Het was wel zoeken, want de omgeving van de Zeeburgerdijk, waar het Persmuseum gevestigd is, heeft een volledige transformatie ondergaan sinds de tijd dat ik hier voor het laatst ben geweest.
Dat was in de jaren zestig, toen Charlie Hebdo werd opgericht. In 1970 dus om precies te zijn. Dat Charlie Brown zijn naam heeft gegeven aan dit blad, wist ik niet. Die arme onschuldige Charlie Brown moest eens weten wat er in zijn naam nadien allemaal is gebeurd. Charlie Hebdo is geschiedenis geworden en dat werd op de tentoonstelling in het Persmuseum pijnlijk duidelijk. Hierboven is rechts het eerste nummer te zien uit 1970 en links het eerste nummer van de herstart in 1992. Ook recente nummers van Charlie Hebdo lagen in een vitrine.
Wat je niet zag op de tentoonstelling waren de spotprenten die nooit getekend zijn, of die wel getekend, maar nooit verschenen, zelfs niet in Charlie Hebdo. Bestond of bestaat daar een vorm van zelfcensuur? Een grens voor wat echt niet kan? Een spotprent bijvoorbeeld van Anne Frank als hoer? Ik weet niet zo’n spotprent ooit getekend is, maar ik vraag me af wat er gebeurd zou zijn als Charlie Hebdo hem had geplaatst?
De vraag die hier komt bovendrijven is de volgende. Kan alles in een cartoon? En als niet alles kan – wat veel redelijke mensen zullen denken, denk ik – dan is de vraag: waar ligt dan de grens? Bij de rechter, oké. Maar waar ligt de grens voor de cartoonist zelf? Wanneer besluit een cartoonist om een cartoon niet naar de redactie te sturen, die hij wèl getekend heeft. Of wanneer besluit de redactie om een cartoon niet te plaatsen? Wat is de moraal van de cartoonist?
Op die vraag gaf de tentoonstelling over Charlie Hebdo geen antwoord. Terwijl dat toch een interessante vraag zou zijn voor een Persmuseum. Waar eindigt de vrijheid en waar begint …. ja wat eigenlijk? De terreur? De gekte? De ziekte? De waan die zijn toevlucht neemt tot geweld? Terreur creëert copycat-gedrag, niet alleen bij andere potentiële terroristen, maar ook bij gekken en dwazen die hun namen schrijven op deuren en glazen.
Wel was in de tentoonstelling er een opstelling gemaakt van voorpagina’s van kranten uit binnen- en buitenland van de dag na de aanslag. Zo kon je nog eens goed zien welk een enorme schokgolf de aanslag teweeg heeft gebracht. Ook was te zien hoe cartoonisten heel verschillend op de aanslag hebben gereageerd. Daarmee was de cirkel rond. Of beter gezegd, er ging iets tollen in mijn hoofd: cartoons… terreur…cartoons… terreur….
Even bekroop mij een onzinnige gedachte. Stel dat alle kranten en persbureaus, alle tv- en radiozenders, alle nieuws-sites op internet in de hele wereld het nieuws hadden genegeerd of slechts heel bescheiden hadden gebracht. Dan hadden de daders veel minder profijt gehad van hun aanslagen. ‘Suppose there was a war and nobody came,‘ zei ooit Mark Twain.
Is dat niet het ultieme wapen tegen de terreur? Gewoon negeren in de media. Dan heeft de verschrikking geen impact meer. De media zelf houden de terreur in stand. De spektakelmaatschappij lééft van de terreur. Paranoia is een product van het spektakel. ‘Wij zijn in de media en de media zijn in ons‘ betekent ook: ‘Wij zijn deel van de terreur en de terreur zit in ons.’ Waar is de gulle lach op heden, mijnheer Sonneberg? Ik zou het van de daken moeten schreeuwen:
‘Je suis Charlie Brown!’
Maar wat doe ik? Ik ga een tentoonstelling bezoeken over Charlie Hebdo.… en schrijf er een blog over.
Prompt nadat ik dit geschreven had, kwam het nieuws binnen over een man die het NOS-journaal in gijzeling neemt om zijn dringende boodschap aan Nederland te kunnen verkondigen. Alsof hij alles wat ik hier beweerd heb nog even op scherp wilde zetten. ‘De schokkende beelden van de arrestatie van de man zullen straks de hele wereld overgaan,’ zo hoorde ik een verslaggever zeggen. Terreur is breaking news. Zonder breaking news geen terreur. Zo zit de wereld vandaag in elkaar. Terreur bestaat bij de gratie van de media.
Wiersma
30 januari 2015 op 05:40
“Is dat niet het ultieme wapen tegen de terreur? Gewoon negeren in de media. Dan heeft de verschrikking geen impact meer. De media zelf houden de terreur in stand. De spektakelmaatschappij lééft van de terreur. Paranoia is een product van het spektakel. ‘Wij zijn in de media en de media zijn in ons‘ betekent ook: ‘Wij zijn deel van de terreur en de terreur zit in ons.’ ”
Juist. Ik heb me met opzet maar een tijdjes til gehouden, eens kijken wat er gebeurd.
Elders worden er honderden bij duizenden afgeslacht maar geen media die er over schrijft.
It’s a game mensen, it’s a game.
Mindcontrol is controlling the media.
Cherry picking.
Wat je wel te zien krijgt, en wat niet.
Matrix.
Het menselijk brein is onvoorstelbaar goed te manipuleren, maar wie dat niet door hebben zullen dat idee met handen en voeten verwerpen. Hakken in het zand, en de boodschapper is ‘gek’.
Wie weet Huub, kom je op het keerpunt.
Dat niet alles is zoals het lijkt. Dat veel zaken zo achterlijk makkelijk te manipuleren zijn als je het maar ZIET.
Het is echt super simpel als je maar macht hebt.
Maar wij weten niet WIE die macht heeft omdat het ons nooit is geleerd. Dus we herkennen het niet. Wij denken dat Obama de ‘machtigste man ter wereld’ is, dat soort dingen.
Wordt ons – al dan niet subliminaal- door die fijne media en politici telkens weer ingefluisterd. Net als dat Poetin een schurk is.
Wie dat geloofd heeft domweg een Andries Knevel Poephoofd, maar ja, leg dat een systeem zombie maar eens uit.
En ja, ook intellectuelen trappen hier keihard in.
En vooral dat linkse -al dan niet zelfbenoemde- GoedVolk.
En terreur? Terreur is bedacht door de grote, machtige, slimme jongetjes. En dan krijg je vanzelf copycats uiteraard.
Dus: je hebt ECHTE terreur, met ECHTE daders, (die herkennen we NIET) en je hebt patsy’s en die herkennen we WEL.
De lone wolffs.. dat soort dingen.
Yeah right.
Wie het patroon herkent ziet dat alle terreur altijd vanuit de BURGER komt. Net zoals de global warming, de zure regen, de verdampende ozonlaag, de crisis, de smeltende gletsjers etc.
Begint u het -nep- patroon een beetje te doorzien?
De overheid is NOOIT schuldig, maar U, U, U!
De overheid is er om U te beschermen, over U te waken, voor Uw veiligheid. Immers? Toch?
Yeah right.
Maar er is wel wat hoop hier en daar. Het beste wat je kunt doen is al die ophitsers domweg negeren. Dus: koop geen kranten meer, kijk geen NL tv, stem NIET. Steun ze niet.
Domweg doodzwijgen die Andries Knevel Poephoofden.
Hun krant lezen, hun nieuws kijken op hun stemmen betekent dat je zelf dus ook een AKP bent. Of AKPH. Wat je wilt.
Als je een van deze drie dingen toch nog doet, weet je dat er poep in je hoof zit. En het ellendige is: als er peop in je hoof zit besef je dat niet, want je hoof zit immers vol met peop.
Even anders gesteld: een deel van de mensen hebben zich al ge-evolueerd naar Mens 5.0.
U, en ik, worden bewust op level 2.0 gehouden.
“Hou jij ze arm, hou ik ze dom”, dat level.
Komt ie nog een keer:
Human Evolution.
https://www.youtube.com/watch?v=r_bBEYK_6wE&list=PLoC3ZHOX5xVSE72X6oOV4FpQSXvFT2fju
Of anders:
http://www.youtube.com/watch?v=r_bBEYK_6wE&list=PLoC3ZHOX5xVSE72X6oOV4FpQSXvFT2fju
Ps: Oh. En trouwens: zo gemakkelijk kom je dat media centrum niet op. Been there. Vond het ook al zo vreemd dat bij Folkert F. ineens de ‘computer van het hek’ het ineens niet meer deed…
Yeah right.
Smack my ass and call me Shirley.
Herken de psychopaten, kan het niet vaak genoeg herhalen.
philippus breuker
30 januari 2015 op 08:26
‘Wat is vrijheid?’
Ik lees op het ogenblik wat Coert van Beyma zegt in het Dagverhaal der handelingen van de Nationaale Vergadering, representeerende het Volk van Nederland (1795 e.v.) en word getroffen door de actualiteit van de thema’s en standpunten. Het ging erom een Grondwet te maken. Zo zijn er dagenlange beschouwingen over de vraag wat vrijheid is, een van de artikelen die opgenomen worden in de Constitutie.
IV 638 (nr. 349, 30 jan. 1797) over art. 4, vrijheid. Beyma wilde het zelve dus gesteld hebben: wat niet aanloopt tegen het recht van een ander. Ten Berge zegt: de definitie door den Burger Van Beyma opgegeven, is geene definitie van de Burgerlyke, maar van de Natuurlyke Vryheid.
IV 642 ((id.) (Beyma) zegt: deeze nadere redactie behelst in zich eene verklaaring, waarmede ik my in geenen deele kan conformeeren; daar in dezelve gezegd word, dat de Vryheid bestaat in het vermogen, om te doen wat niet strydig is tegen den wil [der natie]; op zo eene wyze word de geheele Vryheid tot niet gebragt; zoodanige Vryheid bestaat ook in eene Monarchale Regering, ja zelfs in Marokko, en op de brandende kusten van Africa. Ik heb nagezien de definitie door de la Fayette daarvan in 1790 gegeven, als ook die der Girondyns; die van 1793 en 1795. De onderscheidene definitien, zederd de Revolutie van 1795, in ons Vaderland in de onderscheidene Gewesten hiervan gegeven; en zoo over de Royalistische van 1790, die der zogenaamde Federalisten van 1793, als die van het zelfde Jaar onder eene volstrekte Volks-Regering, ten tyde van Robbespierre, en zederd zo als dezelve door de Fransche Republiek, by haare tegenwoordige Constitutie, is aangenomen, vergeleken met de inlandsche, stemmen alle volkomen overéén met de definitie, door my, op gisteren, van de Vryheid gegeven.
IV 644 (id.) Beyma (tegen opnemen: tegen de wetten. De wetten moeten we nog maken, hier gaat het om de grondbeginselen.) De President vraagt, of dan het idée van den Burger van Beyma was, dat ieder individu het recht zoude hebben, om de te makene Wetten aan de definitie der Vryheid te toetsen? Wat hier van het gevolg zoude zyn, zo eene Wet eens niet volkomen naar de gesustineerde opinien van het Volk, of een gedeelte van het zelve was ingerigt? C.L. van Beyma zegt: in zulk een geval is het Volk verpligt, tegens de Wet op te staan.
IV 645-646 (nr. 350, verg. 31 jan 1797) nog eens discussie, besloten tot twee artikelen, een over natuurlijke vrijheid (voor zo verre dit een ander niet benadeelt), een ander over burgerlijke vrijheid (voor zo verre dit met den uitgedrukten wil der Natie niet strydig is))
Huub Mous
30 januari 2015 op 12:26
In het Persmuseum was een presentatie te zien van eerste exemplaren van kranten sinds 1618. Ook de eerste Leeuwarder Courant van 1752 hing daar, een piepklein blaadje dat helemaal vol gedrukt was met hele kleine lettertjes. Die eerste kranten beperken zich voornamelijk tot summiere berichtgeving. Opinie en kritiek komen pas later, vooral door de Patriotten in de 18de eeuw. Er is dan veel censuur en veel kranten worden verboden. De Republiek was tot op zekere een vrijplaats als het gaat om vrijheid van meningsuiting, maar ook hier waren duidelijke beperkingen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog mochten de Nederlandse kranten van de regering geen standpunt innemen in het conflict om de neutraliteit niet in gevaar te brengen. De Telegraaf stoorde zich daar niet aan en koos voor Engeland, waarna er een verschijningsverbod volgde. Vrijheid van meningsuiting is sinds de Verlichting allesbehalve een historische constante geweest, maar was steeds afhankelijk van politieke omstandigheden in binnen- en buitenland.
Pieter de Vries
30 januari 2015 op 13:19
Dit was overigens wel weer terrorisme op zijn Nederlands: gepleegd met een nepwapen en zonder slachtoffers (want het moet wel gezellig blijven).