Gisteren was het weer zover. De klasgenoten van het schooljaar 1960—1961 van het Ignatiuscollege in Amsterdam kwamen bijeen. We waren er bijna allemaal. Van 2 uur ‘s middags tot 10 uur s’avonds werd ik overspoeld door verhalen. Teveel om op te noemen, het moet eerst maar even zakken allemaal. Plaats van handeling was dit keer het terras van Restaurant De Ysbreeker aan de Weesperzijde, met op de achtergrond de Amstel. Zo deden we na 55 jaar nog altijd ons schoollied eer aan:

Wij gaan langs Amstels wegen
Door ‘t drukke stadsgewoel
Bij zonneschijn en regen
‘t College blijft ons doel
Wie ’t leven willen wagen
Die komen hier bijeen
Voor grote levensvragen
En gaan ook graag weer heen

Dagen worden jaren
Met kracht erdoor gevaren
De jaren gaan voorbij
Bij tij en tegentij
Wij maken rechte banen
Al is het hoge zee
Als echt Ignatianen
Want God vaart met ons mee.

Komt het grote leven
Het blijft een avontuur
Met ingespannen streven
Met plichten zwaar en duur
Dan willen wij met ere
De levensstrijd doorstaan
Voor land en volk ons weren
Als oud-Ignatiaan.

: