La vérité et son image
We schrijven oktober 1960. Nard Loonen (links op de bovenste foto) zit naast Jaap de Hoop Scheffer. Boven Jaap ziet u nog een stuk van een colbertje met een kleine stropdas. Die zijn van mij. Nard was klassenvoorzitter van klas 1B van het St.- Ignatiuscollege. De onderste foto is 44 jaar later door mijzelf genomen bij de reünie vorig jaar, precies op dezelfde locatie.
Gisteren kreeg ik een mailtje van Nard. Er komt een boek van hem uit. Het gaat over een verhaal uit de Eerste Wereldoorlog in Frankrijk. Daar woont hij tegenwoordig. In zijn huis deed hij een unieke vondst waardoor het verhaal op gang kwam. Wat zou er mooier zijn als Jaap de Hoop Scheffer, als voormalig secretaris-generaal van de NAVO, daar een voorwoord bij schreef. En dat heeft hij dus gedaan.
Het boek gaat in oktober verschijnen. Het moet nog wel verkocht worden, liefst vooraf, want dat willen uitgevers tegenwoordig. (ik weet er alles van) Daarom is het noodzakelijk dat er 100 exemplaren bij voorintekening verkocht worden. Ik heb het boek nog niet gelezen, maar Nard kennende kan ik het u van harte aanbevelen. Bijgaande wat meer informatie zoals ik die gisteren van Nard heb ontvangen.
De waarheid en derzelver beeld
La vérité et son image: een pak van 180 aan elkaar genaaide brieven en een klein zakboekje, dat is wat wij in 1998 aantroffen in het door ons gekochte huis in Rosoy-sur-Amance. Het lag in een dichtgeknoopt laken te midden van allerhande troep: pantoffels, röntgenfoto’s, bankafschriften, kattebelletjes, blikjes en doosjes.
Al gauw bleek dat het hier documentatie betrof van Louis Eugène Parisot (1874-1962), de vader van de laatste bewoners van dit huis, die hij had bijeengeschreven in 1914-1918 aan het front, het hele gebied van oost naar west, van Belfort tot aan Le Havre.
Lezen, herlezen, details opsporen, werd de grote opgave om lijn en portee van het verhaal in beeld te krijgen. De eerste jaren zo af en toe, allengs meer en meer en de laatste jaren zowat dag en nacht, nadat de archivaris van het Departementaal Archief in Chaumont mij had gesuggereerd dat zo veel documentatie van één en dezelfde persoon en vanuit twee gezichtspunten beschreven zó uniek was, dat het absoluut waard was er een publicatie van te maken. Immers, de ware inhoud van het zakboekje klopt maar ten dele met de rooskleurige inhoud van de brieven. Zo schrijft hij in zijn zakboekje op 1 juni 1915 wel zijn testament, tijdens zijn hevige vuurdoop in Vic-sur-Aisne, maar maakt hij daarvan helemaal geen gewag in de brieven.
Vandaar de titel van het boek: La vérité et son image.
Uitgebreider informatie over achtergrond en totstandkoming kun je lezen op mijn weblog:
http://nardloonen.nl/2013/11/27/la-grande-collecte-1914-1918/
Na de moeizame speurtocht om een uitgever te vinden (hoe veel wordt er deze jaren niet over WO-I gepubliceerd!) is het er dan nu toch van gekomen: het boek, de eerste en enige uitgegeven monografie over (een familie in) Rosoy-sur-Amance, verschijnt begin oktober 2015 bij uitgeverij Les Éditions du Plateau te Langres in een gelimiteerde oplage. De teksten zijn helemaal in het Frans; de meeste van de 80 foto’s en illustraties zijn dat niet.
Eugène Parisot (1874-1962) met zijn vrouw
Een beknopte inhoudsopgave:
– Inleiding; voorwoord door Jaap de Hoop Scheffer
– Het dagelijks leven in Rosoy rond 1900-1920
– De familie Parisot
– Een vergelijking tussen de inhoud van de brieven en het zakboekje op zeven terreinen
– Een letterlijke (bijna diplomatische) transcriptie van het zakboekje en alle brieven
– Nawoord en bijlagen, waaronder kaarten, een zeer uitgebreid toponymisch register van alle vermelde plaats- en veldnamen, een verklarende woordenlijst, een opgave van gebruikte literatuur en externe links, en een lijst met necrologieën.
Rosoy-sur-Amance
Bij het boek heb ik een tweetalige (NE-FA) website gemaakt: http://www.parisot52.fr waarin naast een inleiding ook scans staan van alle pagina’s van het zakboekje en van alle brieven, alsmede van alle illustraties in het boek en van nog vele andere foto’s en documenten die niet in het boek terecht zijn gekomen. De beeldbank wordt gecompleteerd door een volledige gedetailleerde weergave van alle ruim 150 veldnamen rond Rosoy, zoals te vinden op de Napoleontische kadasterkaarten van 1858.
Bij elkaar meer dan 500 gescande objecten. Gaat dat zien.
Bibliografische gegevens:
Léonard Loonen, La vérité et son image. Les documents d’Eugène Parisot 1914-1918.
Langres : Éditions du Plateau 2015.
184 bladzijden, 27×21 cm oblong. Kleurenillustraties. Registers.
Prijs € 27,00 incl. btw.
Verschijnt begin oktober 2015.
Om het boek te bestellen volstaat een simpele e-mail naar bestelling@parisot52.fr
onder vermelding van het postadres waar naartoe het boek moet worden verstuurd.
Voor toezending naar een adres in Frankrijk is het e-mailadres: commande@parisot52.fr .
EXTRA’s:
– Bestelde exemplaren verstuur ik binnen Europa tegen het voordelige Franse tarief Livres & brochures van slechts € 2,47.
– Voor de filatelisten onder jullie: ik heb nog vijf exemplaren weten te bemachtigen van het speciale carnet ‘bleuet’ 1914-1918 van La Poste, elk bevattende vijf postzegels met een permanente frankeerwaarde voor een brief <20 gram naar landen buiten Europa. Zie afbeelding. Deze ‘collector’ is inmiddels door La Poste uit roulatie genomen. Belangstellenden kunnen bij hun bestelling van het boek aangeven een exemplaar van dit postzegelvel à € 7,50 meegestuurd te willen krijgen (zolang de voorraad sterkt).
Ruim vijftien jaar van soms zeer intensief zoeken, lezen, puzzelen, schrijven; als ik overdrijf, zal het niet heel veel zijn, maar ik heb het idee dat de publicatie van La vérité et son image mij meer tijd heeft gekost dan mijn promotieonderzoek in 1997-2003. Als eerbetoon aan degene in wiens huis ik nu woon (zo voel ik dat nog steeds) vond ik al het zoek- en schrijfwerk echter een morele plicht en een uiterst dankbare tijdbesteding.
Nard Loonen
Wiersma
11 augustus 2015 op 02:04
Wel toevallig, heel toevallig zat ik, voordat ik dit artikel las, ook weer te denken aan oorlogs materieel, maar dan voor een héél ander doel.
Overigens heb ik zelf ook nog een soort van oorlogs icoon (WWII, erfstuk) waarvan ik niet – en niemand nog niet- van welk land dit onderdeel is. En wat het verhaal erachter is. Het is 20 jaar uitgeleend geweest aan een museum, maar ook daar wist/weet men het niet.
Van de winter misschien zelf maar (weer) eens een zoektocht starten.
Maar dan.
Ik weet niet of ik dat hier op deze blog al eens gemeld had, maar een of twee jaar geleden was de Pacific Princess te koop. Voor sloop prijs. U weet wel, de ‘Love Boat’. Kostprijs? 1 of 2 miljoen of zo. PEANUTS als je kijkt naar de marketing waarde hiervan, nog los van dat je ‘iets’ met die boot gaat doen.
Maar dan. Zo af en toe zijn er tweedehands vliegdekschepen te koop. Eveneens voor sloopprijzen. Paar miljoen.
http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/defence/8165331/Aircraft-carrier-HMS-Invincible-is-put-up-for-sale.html
Tuurlijk zijn alle wapens eraf en de motoren er veelal uit, maar dat maakt niet uit.
Voor een paar miljoen heb je dus een NIEUW LAND.
Snapt u wat ik bedoel?
Je legt dat ding ergens voor anker, liefst aan een oud boorplatform buiten territoriale wateren, die ook voor een prikkie te koop zijn, en je begint gewoon een nieuw land.
Met eigen wetten, regels, geldvoorziening etc.
Bedenk eens wat dit kan betekenen.
Het is daarbij wel handig dat je een bevriend GASTLAND hebt.
Friesland bijvoorbeeld. Voor bevoorrading en noem maar op.
Zo’n vliegdekschip-land is best handig want er kunnen immers ook vliegtuigen op landen. Voor nood en zo.
Desnoods maak je van dat nieuwe land een nieuw belasting paradijs.
Alles gaat toch via computers, het enige wat je aan arbeid verzet is het afromen van winsten van oligarchen wereldwijd. DAT is je businessmodel. Of een van de.
Verder kun je onderdak bieden aan top ICTers, zoals van Google, want die willen dit namelijk ook: steden op zee bouwen. Het ‘systeem’ ontvluchten. Of anders gezegd: een alternatief bieden voor het huidige systeem. Evolutionair gezien een broedplaats voor nieuw talent.
En alles wat geheel nieuw is trekt vanzelf wel de juiste mensen aan.
Nog afgezien van de marketing die je eraan overhoudt.
Op een wereldbevolking van 7 miljard zijn er altijd wel een paar duizend te vinden die het hélemaal anders willen. Wel. Die biedt je een kans.
Oh, en weer een ander businessmodel is de zorg he?
Genezen ipv behandelen. Kan dat? Ja, dat kan.
Moet je eens kijken hoeveel mensen daar voor over hebben.
Maar moet je wel kwaliteit bieden. Kan dat? Ja dat kan.
En zo’n vliegdekschip kan maar zo 2000 man herbergen, dus netto, laten we zeggen 1000.
Een nieuw land voor hooggetalenteerde mensen wereldwijd. Met Friesland als gastland.
Eigenlijk een beetje ‘spacetravelling’ maar dan op de eigen planeet.
In het universum of op een andere planeet geldt ook heus de NL grondwet niet.
Dus afgezien van ‘new land’ is het ook een immense leerschool voor de toekomst. Zelfs interessant voor de NASA. Of NATO.
Voor heel veel mensen, beroepsgroepen en landen interessant. Wel. Die kunnen gewoon aandeelhouder worden. Of participant, whatever.
Aanloopkosten? Ach, voor 25 of 50 miljoen moet dit te regelen zijn.
Is 10 kilometer Centrale As. Of doe es 1 aquaductje niet.
Heb je het al.
Als ik BV Friesland was? Ik zou het doen. Begin een tweede land erbij. De wereld snakt naar een escape, naar een ontsnapping van de crisis, naar een ontsnapping van fraude, oorlogsdreiging, corruptie, torenhoge belastingen, en vooral en met name nep-oplossingen.
Oh. En de enerie? Die haal je gewoon uit Venezuela. Liter benzine kost daar 2 cent. Uiteraard ga je daarna echt nadenken over duurzame energie en zelf voorzienigheid.
Maar waar het om gaat is dit: het is een evolutionaire stap. Het huidige systeem is stuk. Niet meer te repareren ook. Forget it.
Omringt door zombies: wegwezen.
Net zoals het in de evolutie werkt: als het ergens slecht kersen is, moet je verkassen. En je aanpassen. Het voordeel van de mens is dat ie de wereld (deels) naar zijn eigen hand kan zetten. Daarom staat ie ook aan top van de voedselketen.
Ik durf te wedden dat er duizenden, hoogopgeleid, hoogbegaafde, en zéér gemotiveerde mensen zijn die een gat in de lucht zouden springen als er ergens ‘newland’ zou zijn. Waarin de wetten van de huidige bankiers, media, oligarchen, wetenschapsfraudeurs en politici niet meer gelden.
Opnieuw beginnen. Doorstart. New Mienskip. Maar dan 10.0.