Van God los en daarna
‘Na de ontkerkelijking is de complexiteit van de samenleving toegenomen. De huidige netwerkmaatschappij biedt nieuwe kansen voor een moraal van onderaf, maar ideeën over goed en kwaad moeten steeds opnieuw worden geformuleerd en bevestigd. Het lijkt ons te ontbreken aan een externe noodzaak om dat te doen. Komt er een einde aan het seculiere experiment? Aan de hand van persoonlijke ervaringen en analyses van criminaliteit, diversiteit, seksualiteit, gezag en sociale orde maakt Hans Boutellier de balans op van vijftig jaar seculiere samenleving.’
Aldus de flaptekst van het boek Het seculiere experiment van Hans Boutellier dat vorige maand is verschenen. Ik heb het nog niet gelezen en ik weet ook niet of ik het ga doen. Het is het zoveelste boek over het proces van de secularisering en wat dat tussen onze oren teweeg heeft gebracht. En nog is alles niet gezegd. Rene Cuperus schreef er in zijn column Hoe God verdween uit de kerststal gisteren in de Volkskrant het volgende over:
‘Wat heeft die secularisatie ons eigenlijk gebracht? Waar geloven wij seculiere Westerlingen, precies in? Als verlate volgelingen van Nietzsche hebben we God doodverklaard in de jaren zestig van de vorige eeuw. Onder begeleiding van hippiemuziek. We gingen het voortaan zonder hiernamaals en hogere macht doen. Maar hebben we dit ‘godvormige gat in het menselijke bewustzijn’ (Sartre) opgevuld?’
Als ik dit soort teksten lees, bekruipt me wel eens het vermoeden dat mensen door mijn blog te lezen inspiratie hebben opgedaan. Het is niet de eerste keer dat ik elementen uit beschouwingen, die ik eerder op dit blog heb gewijd aan de secularisering, later terugzie in een boek van een ander. Meestal gebeurt dat keurig met bronvermelding en een enkele keer krijg ik het boek zelfs thuisgestuurd.
Zo kreeg ik ooit van Herman Vuijsje een presentexemplaar toegestuurd van zijn boek Tot hier heeft de Heer mij geholpen, over godsbeelden en goed gedrag (2007) Dat mocht ook wel, want hij had daarin meerdere malen (met bronvermelding) passages uit mijn blogs geciteerd. Ook in een inleiding, die hij later hij hield op het symposium ‘Nieuwe Vrijzinnigheid’ aan de Universiteit van Leiden, verwees Herman Vuijsje naar mijn weblog. Hij zei toen onder meer het volgende:
‘Het ietsisme is ‘een religie in zijn laatste fase,’ schrijft de originele reli-watcher Huub Mous. ‘Een soort esthetische verwondering, een minimale restruimte die de progressie van de wetenschap nog overlaat voor alle onbestemde gevoelens.’
Tussen het boek van Vuijsje uit 2007 en het recente boek van Hans Boutellier ligt een periode van acht jaar. Daarin is er heel wat geschreven over hoe God verdween uit dorpen, gehuchten en kerststallen. Natuurlijk ben ik niet de eerste geweest die over de snelle secularisering en de gevolgen daarvan heeft nagedacht. Velen en niet de eerste de besten gingen mij voor. Mijn teksten zijn verweven geraakt met die van anderen, zoals nu anderen weer mijn teksten verweven in hun eigen beschouwingen. Zo ontstaat er zoiets als een een discours. Soms weet je niet meer wat jezelf hebt beweerd en wat anderen al eerder naar voren brachten. Het resultaat is een soort megatekst zonder afzender, een weefsel van woorden zonder auteur.
Als we Heidegger mogen geloven, kun je niet zeggen dat een mens spreekt, maar dat een mens ‘wordt gesproken’ in de taal. De taal omgeeft ons en structureert alles wat we zijn of denken te zijn. Zelfs ons eigen ik, of datgene wat we denken dat dat ‘ik’ zou kunnen zijn. ‘De taal is het huis van de ziel’, zei Heidegger. Heel het postmodernisme komt eigenlijk uit die gedachte voort. Taal is een oneindig weefsel van tekens dat mij omgeeft. Elk teken heeft een ‘vorm’ en een ‘betekenis’. Die twee zitten in mijn hoofd ogenschijnlijk aan elkaar vastgelijmd. Maar wat belangrijker is: spreken is een proces dat zich altijd voltrekt in de tijd.
In elke nieuwe context krijgt een woord weer een iets andere betekenis. Het proces van betekenen is een kwestie van onderscheiden, van verschil maken met andere tekens. Het in het bewustzijn verschijnen van het teken in zijn gedaante van betekenis valt nooit samen met iets dat tegenwoordig is. Spreken doe je letterlijk nooit in het nu. Het teken komt altijd te laat. Spreken is zoiets als een steen in een vijver van tekens gooien. Eenmaal te water komt er een uitdijende cirkel van rimpelingen op gang. De betekenis van een uitspraak trekt door het weefsel van tekens een spoor, zoals de rimpeling na de steen zich voortplant over het water.
Of – om een andere beeldspraak te gebruiken: elke uitspraak trekt als een komeet een staart van betekenissen achter zich aan. De betekenis van een woord ligt immers niet voor eeuwig vast, maar verandert in de tijd. Die historische dimensie van de veranderende betekenis maakt het ook zo moeilijk om het verleden te bestuderen. Dat geldt zelfs voor het recente verleden, zoals het proces van snelle secularisering in ed jaren zestig. We spreken letterkijk niet dezelfde taal als de mensen van vijftig jaar geleden, ook al spreken we over dezelfde dingen. Met simpele dingen is dat niet zo erg. Een brood is een brood is een brood.
Maar hoe staat het met woorden die iets complexer zijn. Woorden die niet één betekenis hebben, maar een heel veld van betekenissen. Het woord ‘God’ bijvoorbeeld, of het woord ‘atheïst’. Wat betekent het precies als ik zeg: ’Ik geloof in God’. Of: ‘Ik ben een atheïst.’ Wat betekenden die twee uitspraken door de eeuwen heen of dichter bij huis: in de afgelopen decennia? Of sterker nog: kun je zoiets eigenlijk wel van je zelf zeggen? Geloven betekent per definitie dat je iets niet weet, maar gelooft. Als dat zo is, hoe kun je dan vanzelf zeker weten dat je in God gelooft. Elke vorm van geloof is immers in diepste wezen in twijfel gehuld. De fenomenologie van het geloven brent ons tot het inzicht dat over de daad van het geloof niets met zekerheid te zeggen is.
Hetzelfde geldt voor de uitspraak: ‘In ben een atheïst.’ Atheïst zijn beteken dat je niet gelooft dat er zoiets als ‘God’ bestaat in de zin dat ‘God’ als een existentie of essentie er is of aanwezig is. Maar niet geloven dat dit zo is, betekent per definitie dat je niet zeker weet dat er geen God is. Een atheïst gelooft van zichzelf, dat hij heel zeker weet dat er geen God bestaat. Je kunt dat ‘wel of niet bestaan van God’ niet weten, alleen maar geloven. De uitspraken ‘Ik geloof in God’ of ‘Ik ben een atheïst’ zijn beide dan ook geen zinvolle uitspraken, om de simpele reden dat je zoiets niet van jezelf met zekerheid kunt zeggen.
Deze fenomenologische problematiek spitst zich toe op het fenomeen van de belijdenis. Ik heb hierover eerder geschreven in relatie met de belijdenisliteratuur van Gerard Reve en Augustinus. Postmoderne filosofen als Derrida en Lyotard raakten steeds meer gefascineerd door de onmogelijkheid van dat soort uitspraken. Eén op één kunnen we niets met zekerheid van onszelf zeggen. De taal is immers differentieel van aard. Elk woord komt te laat voor de flits van het tegenwoordige. Elke vorm van authenticiteit in welke uitspraak dan ook staat onder verdenking, zeker als het gaat om onze eigen uitspraken over wat we zelf menen te zijn of denken te geloven.
Op YouTube vond ik een prachtig fragment van Derrida dat precies handelt over dit onderwerp. Derrida zegt daarin van zichzelf dat hij ‘doorgaat voor atheïst’, maar dat hij niet van zichzelf zegt: ‘Ik ben een atheïst’. Omdat hij dat niet kan zeggen. Hij zou het wel kunnen, maar het ongeloofwaardig. Het zelfde geldt dus voor ‘Ik geloof in God.’ Of: ‘Ik ben een gelovig mens’. Dat kun je van jezelf niet zeggen. Je kunt hooguit zeggen: ‘Ik ga door voor iemand die gelooft in God.’ Alleen zo’n uitspraak is geloofwaardig. De rest is een lange reeks verspilde woorden.
Zo is ook het hedendaagse discours over het snelle proces van de secularisatie in de jaren zestig voor een groot deel overbodig, omdat woorden als ‘God’, ‘geloven’ en ‘atheïst’ allang niet meer dezelfde context en betekenis hebben als vijftig jaar geleden. Wat we nodig hebben is geen discours maar een meta-discours, dat wil zeggen: een vertoog waarin enkele ongrijpbare variabelen tussen haakjes zijn geplaatst, zodat we niet langer onzin uitkramen of vervallen in tautologieën. Als het om het godsgeloof gaat, zien we heel scherp wat er verandert of verdwijnt, maar wat we nauwelijks zien – of kunnen benoemen – is wat juist door te veranderen hetzelfde blijft.
Aldus H.
29 december 2015 op 02:48
Wel. Paar links dan maar.
Aldous Huxley: Doors of Perception.
Zowel als engels gesproken audio boek alswel pdf bestand in het NL.
Je zou je kunnen afvragen: waar gaat het eigenlijk niet over? Over God. Over mescaline. Over kleuren. Over ‘zien’. Over het brein. Over ‘binnen en buiten’. Over kunst. Over van Gogh. Over Vermeer. Over waarneming. Over tijd. Over ‘Mienskippen’. Over psychoses.
Enzovoorts, enzovoorts.
Een soort ‘Huub on Drugs’.
Doe je zelf een immens plezier dus en ga dit lezen/luisteren.
http://www.vrijewereld.org/2015/10/27/aldous-huxley-the-doors-of-perception-boek-audioboek/
—–
Een tweede link gaat over, wat ik gisteren al schreef, over het feit dat uw NL of US overheid er letterlijk ALLES aan doet om de middenklasse te verpulveren. En de onderklasse hiervan de schuld te geven.
‘Het middel daarvoor is geimporteerd uit de VS. Het zogenaamde squeezed middle (verdrukt midden) is dat deel van de middenklasse, dat door economische ontwikkelingen in zwaar weer geraakt is. Basisbehoeften worden duurder, lonen stagneren, belastingen worden hoger, en het kost meer om je kinderen naar de universiteit te sturen. Gezinnen die een confortabel bestaan hadden, moeten nu ineens op de centen letten.’
En uiteraard wéér een amerikaans model.
http://publieketribune.net/zorgpremie-is-meesterzet-van-rutte/
Wies de Winter
29 december 2015 op 03:09
lief, hoe vaak moet ik het je nog zeggen, meenemen naar je holletje helpt niet, je kunt het toch niet hard maken, de fik is er af als je ermee gaat lopen slepen. Hoe vaak zal ik het nog zeggen, denk je echt dat het zo ooit gaat werken.
Misschien, eens kan de eerste keer zijn en in sommige dingen ben ik volhoudend. Hoe vaak ga je nog voor paal staan in dit loos geleuter over zaken die je geen fluit aangaan. Je doet maar lieffielief, ik ga dutten, rust gaat voor mijn schoonheid uit en ik wil er nog wel graag een beetje leuk voor je uit blijven zien, moppie.
Aldus H.
29 december 2015 op 04:44
Nog een paar.
Over de NL media dit keer en alle ‘zegeningen’ uit de VS.
Ooit de ‘bevrijders’ maar sindsdien de grootste agressor van de wereld. Het ‘bedrijf VS’ dan. Mede dankzij de import van Nazi wetenschappers wellicht.
Maar ze doen het slim hoor, redelijk slim. Er zijn ook weinig mensen die snappen dat je aan oorlog en destructie veel geld kan verdienen. Dat komt in normale, geestelijk gezonde mensen ook niet op.
En daarom ‘zien’ ze het ook niet. Ontkennen het keihard.
Maar goed. Leuk om te zien dat er steeds meer wetenschappers (de echte dan) uit de school klappen en steeds ietsje meer media ruimte krijgen. Want immers: pas als het in de krant staat is het ‘waar’.
Shortread:
http://www.ninefornews.nl/oud-hoogleraar-monsterverbond-tussen-media-en-elites-nederlanders-papegaaien-amerikaanse-propaganda-kritiekloos-na/
De longread kun je lezen op linkje onderaan waar [TPO ]staat, mainstream media nog wel! Lezon!
—————–
Goed. Dan een tweede. Zelfs de Nasa klapt wel eens uit de school.
Er zijn namelijk nog wel eens ‘goede wetenschappers’ die alle fraude ook niet meer trekken.
‘NASA stunner: Burning fossil fuels cools Earth’
Lees en huiver.
http://www.wnd.com/2015/12/nasa-stunner-burning-fossil-fuels-cools-earth/
Oke. Wéderom de wetenschap aan mijn kant. (het komt wel, het komt wel, ff lange adem hebben)
Maar waarom zeur ik hier toch zo over door?
Wel. Als zélfs de wetenschap gekaapt is, fraudeert, een politiek doel navolgt is het domweg einde beschaving. De kunst is immers al kaltgestellt. Net als de economie, de democratie, de souvereiniteit, en de eigen munt. Media, globalisering, banken en polletiek zijn onderdeel van het probleem en geenszins oplossing (meer).
Ik wil immers niet voor niets weg. Nieuw land, nieuw begin.
Evolutionaire stap.
Dus vandaar mijn gehakketak op frauderende/politiek correcte wetenschap. Wat nep-oplossingen gaat bieden voor niet bestaande problemen, zoals CO2, en géén oplossingen biedt voor echte problemen zoals (nano) plastics in zee bijvoorbeeld.
Aan bovenstaand artikel kan ik echter nog wel wat toevoegen. Het verbranden van kolen ed genereert aerosollen. Fijnstof o.a.
Itt tot de naam doet vermoeden is fijnstof echter niet zo fijn.
Voor uw longen bijvoorbeeld.
ECHTER. Fijnstof doet wel de omgeving afkoelen.
Vergelijk dit met een mega uitbraak van een vulkaan.
Licht kan niet/minder/moeilijker bij de aarde komen en dus koelt deze af. Ingewikkelder is het niet.
Maar er is nog iets dat fijnstof doet, en dat staat niet in dat artikel: fijnstof bindt water(damp) . Zoiets als een zandkorreltje in een parel van een oester. Bewijs? Waarom wordt sneeuw zo zwart als het smelt? Fijnstof. Koolstof.
Maar ik ben er nog niet. Want wat doen overactieve wolken nog meer? Bliksem genereren.
And guess what? Niet alleen koelt bliksem de omgeving immens af, (endotherme energie) maar het spitst CO2 ook weer tot C en O2.
PLUS dat het een nucleaire reinigings methode is van aardstraLING.
Een waanzinnig mooie, nee, briljante kringloop van God. Tevens back-up plan om CO2 concentraties binnen bepaalde levels te houden, zodanig dat leven kan ontstaan, en duurzaam leven kan bestaan.
Kijk. Die God is niet gek. Per slot van rekening: je bent almachtig of niet. Die God doet echt geen half werk, en we hebben nog nauwelijks wat gezien.
Wat God ons misschien wel wérkelijk wil leren/tonen is het volgende.
Lieve menschheid. Verbranden van kolen/koolwaterstoffen is geen énkel probleem. Is goed voor planten, algen, dieren en mensen.
Het is dé voeding der voedingsmiddelen. Het zorgt voor vleesch ende bloed, en rotsen en koralen, en botten en regelt 0.a. uw ademhaling.
Kolen en olie waren vroeger toch ook bomen? Nou dan!
Echter. Wat SLIM is, dat u deze energie alleen of voornamelijk stookt bij aflandige wind. Zodat een groot deel van de fijnstoffen in zee terechtkomen en de bliksems boven zee plaatsvinden.
De koolstof kan gebruikt worden voor algen, welke weer voedsel zijn voor walvissen en zo. De zuurstof waait verder naar land, alwaar het mensch en dier tot nut zal zijn. Om diezelfde redenen laat ik fijn woestijn zand/mineralen door hogere straalstromen neerdalen op de gehele aarde: plantenvoeding. En via melk: calcium voor uw botten.
U dient hier echter als mensheid in zijn totaliteit voor SAMEN TE WERKEN! En elkaar niet TEGEN TE WERKEN!
Waardoor oorlogen uit breken. Zoals in Syrie nu.
Wel. Ooit. Misschien ooit. Wordt deze kringloop eens opgepikt.
Over duizend jaar misschien. Of op een gekolonialiseerde planeet, waar de mensheid een nieuwe start wil/moet maken. En dan begin je niet met oorlogvoeren, maar met samenwerken en nadenken. Maar dan echt. (Realiteit? Ik denk echter: nooit. )
En trouwens, van bliksems schijnen er iets van 3 miljoen per jaar te zijn. Met elke inslag kun je een stad van honderdduizend inwoners een uur van stroom voorzien. Helaas lastig af te tappen voor menselijk energie verbruik (laag rendement) , maar al deze energie komt wel ten goede aan de natuur en afkoeling.
Denk daarbij aan andere planeten zoals Mars waar de atmosfeer voor 95% uit CO2 bestaat. Anders gezegd: Mars zou je leefbaar kunnen maken door bliksem. Die dus weer te genereren valt met nucleaire energie. (ff héél erg kort door de bocht, er moet ook water(damp) zijn om de planeet op te warmen en bliksem te genereren en van regen te voorzien enzovoorts.
En over Mars gesproken: atmosfeer bestaat uit 95% CO2, en het temperatuurverschil kan daar wel 70-100 graden per 24 uur zijn. (varierend van minus 140 tot plus 30 graden Celsius)
Dus ‘hoezo CO2 = broeikasgas’.
Ik heb echter geen idee of ze bij de Nasa weten dat bliksem een nucleair-water proces is en dat er straling bij vrijkomt.
Is namelijk een ehm..%$&*&$#%^*$ . geheim..
Overigens kun je het min of meer met dezelfde methode, maar dan simpeler, laten regenen in de woestijn.
Maar goed. Dit zijn allemaal dingen die u niet mag weten.
Google /images echter maar eens op rain in Dubai.
Overstroming in de woestijn! Maar dat kan toch helemaal niet?
Lieve mensen. Die veelbelovende 21ste eeuw is er wel degelijk.
U krijgt hem alleen niet te zien. Al 40-50 jaar niet. (in werkelijkheid al ca 120 jaar niet)
Het enige wat er voor nodig is zijn wetenschappers met een moraal en media met een moraal. Dan ineens maakt de mensheid een megasprong en verdwijnen xxx mondiale problemen als sneeuw voor de zon.
Pas dan ook kan de mens verder. Niet eerder.
De wetenschap(pers) zijn nu écht aan zet.
Huub Mous
29 december 2015 op 10:33
Beste Aldous H.
Wat heb jij toch met drugs en met name LSD? Uiteraard ken ik The Doors of Perception van Aldous Huxley. Ik heb er in het verleden meerdere blogs aan gewijd. Voor een belangwekkende kritiek op dit boek lees: Zaehner, Mysticism, sacred and profane.(1957)
http://www.amazon.com/Mysticism-Sacred-Profane-Galaxy-Books/dp/0195002296
In mijn boek Modernisme in Lourdes, Gerard Reve en de secularisering (2013) schreef ik hierover het volgende:
w.h.de groen
29 december 2015 op 10:39
Dat er een god wel of niet bestaat lijkt me reeds achterhaalde retoriek wanneer de wetenschap er steeds meer van overtuigd raakt dat er iets meer speelt in wat tot op heden ontzichtbaar voor ons is gebleven waardoor we naar een noemer kunnen gaan zoeken die recht gaat doen aan de nieuwste ontwikkelingen !
Eddy Drost
29 december 2015 op 12:37
Onlangs daagde Jelle Wiersma mij uit om een raadsel op te lossen. Het was uiteraard een fluitje van een cent om hem in zijn hemd te zetten.
Tijd om hem nu zelf eens een vraag voor te leggen.
Hoe zijn de piramides bij Gizeh gebouwd?
Het merkwaardige is, dat tot nu toe niemand het juiste antwoord op die vraag heeft gegeven. Ellenlange beschouwingen over zandheuvels en andere flauwekul zijn volstrekt onjuist. Het is veel en veel simpeler gebeurd.
We mogen ons dan ook op het antwoord van Jelle Wiersma verheugen. Hij weet immers alles!
Lukt het hem niet dan zal ik het zelf wel even uitleggen.
Hamoud
29 december 2015 op 21:07
Huub Mous!
Het was en is zeker, dus laat die woorden weg!!!.
‘Als ik dit soort teksten lees, bekruipt me wel eens het VERMOEDEN dat mensen door mijn blog te lezen inspiratie hebben opgedaan. Het is niet de eerste keer dat ik elementen uit beschouwingen, die ik eerder op dit blog heb gewijd aan de secularisering, later terugzie in een boek van een ander’. Huub Mous: 29-12-2015
‘Als je vijanden je gaan prijzen, placht mijn vader te zeggen, dan moet je op je tellen passen. ‘Huub, de moedige’ zou een mooi grafschrift kunnen zijn. Maar je kunt ook het graf in geprezen worden. Het verbale eerbetoon van […X…] was natuurlijk pure ironie, maar toch PROEFDE ik in zijn woorden ook een ondertoon van LICHTE waardering. ‘Was ik maar een beetje zoals hij!’, leek hij te verzuchten’ Huub Mous: .20-07-2015
Aldus H.
30 december 2015 op 02:22
@ Huub: eerste even een dingetje heer
MusMous, mijn naam is niet Aldous, maar Aldus. Aldus Aldus. U heeft een O-tje meer, ik er eentje minder. Je zou bijna kunnen zeggen dat u mij even in het ootje nam hahaha!Maar dan. Terzake.
Heden ten dage heb ik zelf niets meer met drugs. Al jaren niet. Ook nooit verslaafd geweest oid. Noem het een jeugdzonde.
Het is niet zozeer dat ik iets met LSD zou hebben, dan wel dat u het vaak heeft over uw psychose, tijd en het brein in het algemeen.
Ik kan niet spreken over psychose omdat ik die zelf nooit heb gehad.
Maar lsd en mescaline hebben naar mijn mening en ervaring bepaalde overeenkomsten met een psychose. Met dit verschil dat de drugs na een paar uur zijn uitgewerkt, ‘van buiten komen(pilletje., paddo)’, en psychose min of meer door het lichaam/geest zelf wordt ‘aangemaakt’.
De een is een reactie op een pilletje, cactus of paddo, de ander een reactie op een serie gebeurtenissen, waar het brein kennelijk even geen raad mee weet. (ff heel kort door de bocht)
Maar verder: amphetamine. Chrystal meth, speed, Captagon dat soort dingen. Dat is het ineens een héél ander verhaal. Want dan heb je het over Hitler bijvoorbeeld. En over de ISIS strijders.
Actueler dan ooit in feite.
Je zou kunnen zeggen: ISIS strijders zijn in geest kleine Hitlertjes.
And guess what: hun gedrag heeft nogal wat overeenkomsten.
Nietsontziend. No mercy. Weinig verschil tussen derde rijk of kalifaat. Onderwerping of dood. Meer keuze is er niet.
En we schieten eerst, en stellen daarna (misschien) vragen.
Aan vragen stellen komen ze echter nooit aan toe en blijft het dus bij schieten. En beiden hadden ook de ‘baarmoeder als wapen’ bedacht.
Weet je wat ze misschien eens zouden moeten doen? Geen bommen droppen maar paddo’s. Of wiet. Neem van mij maar aan: dan hebben ze écht geen zin meer om te knokken of te schieten.
Oorlog zo over.
Itt tot captagon (speed) , dan wordt je zo opgefokt als wat.
Bewustzijn vernauwend zeg maar. Tunnelvisie.
Vandaar dat ze ook bij elke scheet Allah Akbar roepen.
Ze houden zichzelf in een eindeloze ‘loop’ (kringloop) om die tunnelvisie maar vast te houden en te bevestigen naar medestrijders.
En op een geven moment weet je niet beter, is dat alles wat er is, is het je bestaan geworden zeg maar. One trick pony’s.
Dus vandaar mijn ‘belangstelling’ voor drugs.
En ware mystieke ervaringen kunnen overal vandaan komen. Van binnen, van buiten, whatever. En verzoening? Wat een onzin.
Trouwens, daar heeft God dan ook al voor gezorgd in de vorm van oxytocine. Het moreel universum. Als je je niet gedraagt naar de cultuur van de groep lig je er zo uit en red je je eigen reet maar. In de natuur betekent dit nagenoeg altijd de dood.
En cultureel marxisme of GoedVolk of politiek correctheid is een FALSE idee van oxytocine. Zo heeft God het absoluut niet bedoeld, en je niet nu ook het gevolg: tweedracht. Anti-Mienskip. Social decline.
De kunst is dit herkennen, maar helaas, gros van het volk trapt er nog in ook. Wederom: tunnelvisie. Bewustzijnsvernauwing. Ditmaal zonder drugs echter.
‘Political correctness is really just herd psychology pushed by insecure people who desperately seek social conformity’.
http://www.naturalnews.com/052462_political_correctness_herd_psychology_social_conformity.html
Of deze:
‘De twee meest dringende dossiers van dit moment, islam en EU, hebben dit jaar tezamen een perfect storm gecreëerd. Merkel, die de Duitse erfzonde wil kwijtschelden door De Vreemdeling in een krampachtig gecultiveerde Duitse warmte te ontvangen, eist van geheel Europa dat het meedoet aan haar ‘boetedoenings- en reinigingsritueel’.
http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2015/12/dit_continent_verdient_wat_het_toekomt.html
Nogmaals, de wetenschap is aan zet!
Vergeet religie. Vergeet media, politiek, kunst en moreel verheven goedvolk etc: wetenschap. Dat is.
Aldus H.
30 december 2015 op 02:31
@ mijnheer/mevrouw de Groen: als ik u goed begrijp: Juist!
Ik zie het wat zo: kijk nou éérst maar eens naar het kunstwerk van God. Of de wetten van de natuur. ‘Volg het spoor’ zeg maar.
En daarvoor heb je dus wetenschap voor nodig, maar dan wel echte.
Huub Mous
30 december 2015 op 09:43
@ Ald(o)us
Eerder liet je weten dat Aldus is afgeleid van Aldous (Huxley). Een o’tje meer dus. Voor mij blijf je Aldous, al is dat fonetisch ook weer Aldus. Aldus stellen wij nu vast en gaan over tot de orde van de dag.