Tears in Heaven
Tears in Heaven, acryl op doek, 30 x 40 cm, 2016
Dit schilderijtje is gisteren ontstaan. Ik kan niet schilderen, maar ik doe het toch om therapeutische redenen. Misschien is alle kunst wel therapeutisch. Volgens Nietzsche hebben we de kunst uitgevonden om niet aan de waarheid te hoeven sterven. Tears in Heaven is de titel. Volgens menigeen is dat het mooiste lied over het rouwproces.
Eric Clapton schreef het na het verlies van zijn vierjarig zoontje Connor. Die overleed op 20 maart 1991 na een val uit een raam van een appartement op een 53ste verdieping in New York. In 2004 besloot Clapton om het lied niet meer te zingen. Hij motiveerde dit als volgt:
‘ I really have to connect with the feelings that were there when I wrote them. They’re kind of gone and I really don’t want them to come back, particularly. My life is different now. They probably just need a rest and maybe I’ll introduce them for a much more detached point of view’ (Wikipedia).
In de zomer van 2001 schreef ik een essay getiteld Adieu, A Dieu. Vier jaar geleden plaatste ik dit op mijn weblog onder de titel Goddeloosheid in Utopia. Het is een lang betoog over de historische variabele in de ondenkbaarheid van God.
Is het mogelijk dat wij iets niet zien, omdat we het gewoon niet kunnen zien, of misschien niet méér kunnen zien, verblind als we zijn door de denkbarrières die in ons eigen wereldbeeld verankerd liggen?
De opvatting bijvoorbeeld dat ongeloof een functie is van de groei van kennis, een noodzakelijk gevolg van voortschrijdend inzicht binnen de wetenschap? Zo’n blinde vlek zou historisch van aard kunnen zijn en daarom in wezen veranderlijk.
In de slotparagraaf, die gaat over de hedendaagse denkbarrières die de gedachte aan de onsterfelijkheid van de ziel in de weg staan, verwerkte ik het lied van Eric Clapton. Eigenlijk is de tekst van dat lied heel simpel. Maar er wordt wel alles mee gezegd.
Would you know my name
If I saw you in heaven?
Would it be the same
If I saw you in heaven?
I must be strong and carry on
‘Cause I know I don’t belong here in heavenWould you hold my hand
If I saw you in heaven?
Would you help me stand
If I saw you in heaven?
I’ll find my way through night and day
‘Cause I know I just can’t stay here in heavenTime can bring you down, time can bend your knees
Time can break your heart, have you begging please, begging please.