Vandaag heb ik met de rode rolkoffer de zwartgranieten urn uit Goutum opgehaald. Eerst met de strooikoker met as er naar toe, en dan met de as in de urn weer naar huis. Twee uur lopen in totaal. De urn is rechthoekig en eenvoudig. Hij staat inmiddels in de achtertuin, op een marmeren plaat onder de appelboom. Het lijkt wel een klein graf. Zij was de zon in huis. De zwarte steen glanst en ik stel me zo voor dat bij volle maan het licht erop weerspiegelt in de nacht. Tussen de sterren en in de tuin, Marijke is weer thuis.