In het noorden van het land, vooral in Friesland, staan tientallen beelden van Jaap van der Meij (1923–1999). Betonnen kolossen vaak geplaatst toen kunst in opdracht van wezenlijke betekenis was voor de samenleving. Van der Meij maakte in de jaren zestig en zeventig met name in Noord-Nederland monumentale betonnen beelden, volgens een uniek productieproces. Hij […]
Het is dinsdag 15 mei 2007. Marijke loopt in de straten van Bayonne, de hoofdstad van Frans Baskenland, waar we de Notre-Dame bezochten en logeerden in Hotel Javier. We waren op weg naar Santiago de Compostela. De volgende dag zouden we naar Pamplona afreizen, waar we eerst een bezoek brachten aan het bisschoppelijk paleis om […]
Eind september in Westdorpe in Zeeuws Vlaanderen. Een idyllisch tafereel, zo aan de witte wijn op een terras aan het water. Ik opende daar een tentoonstelling van Friese kunstenaars, die Wim Bors had georganiseerd. Jarenlang waren Marijke en ik al met Wim en Lucie bevriend. Wim zou in november 2010 overlijden. Ik mocht toen spreken […]
‘Tenzij je gelooft in een en leven na de dood hebben de doden niets aan onze rouw. Rouwen is een noodzake lijke maar egocentrische bezigheid. In de joodse tradi tie wordt de duur ervan dan ook beperkt tot een jaar. Een pervers neveneffect van het christendom is dat wij pijn als een deugd zien. Wie het onderscheid […]
Het is juli 2002. Even uitblazen in de tuin met een glas campari. Dat deden Marijke en ik vaak in die tijd. Er lagen een paar bewogen maanden achter ons. Eind mei was ik met FRyXOS naar Toulouse afgereisd. Daar was een internationaal taalfestival: het Forum des Langues du Monde. FRyXOS (een contaminatie van Frysk […]
Het is eind september. Marijke zit op het terras van het strandpaviljoen nabij Hindeloopen. We waren op de terugweg van de herdenking van de slag bij Warns. Tussen alle vlaggen hing daar dat jaar ook een Friese vlag, waarvan de pompeblêden vervangen waren door het silhouet van Mickey Mouse. Dat was een idee van Marga […]
Er gebeurde heel wat in 1997. Zo meende ik er goed aan te doen om te solliciteren naar de vacante directeursfunctie bij mijn eigen organisatie. Dat soort dingen moet je dus nooit doen. Ze moeten je vragen, anders benoemen ze iemand anders. Iemand die ze vooraf al in beeld hadden. Dat gebeurde nu dus ook. […]
We schrijven 23 december 1996. Het puzzelnummer van Praktikabel – een kunstenaarsperiodiek dat van 1992 tot 2002 heeft bestaan. – werd gepresenteerd op de Grote Praktikabel Puzzel Soirée die plaatsvond in het Fryslànhûs. Hierbij konden de aanwezige abonnees meedoen aan een puzzelwedstrijd, waarbij naar keuze de puzzel van Lode Pemmelaar of Ramon van de Werken […]
Het is mei 1995. Marijke en ik waren op vakantie in Zuid-Engeland. Jurriaan en Renate waren mee. Renate heeft de foto genomen denk ik. Er is geen kasteel dat we daar niet bezocht hebben. Ook Londen hebben we uitgebreid kunnen bezichtigen. Sightseeing in the nineties. Engeland was groen en mooi. De tijden werden gekenmerkt door […]
Marijke op de boot naar Terschelling. Het is ergens in 1994. Ze was mee op het schoolreisje van de Oldenije. Dat deed ze elk jaar. De leerkrachten stonden erop dat ze meeging, want Marijke kon goed orde houden. Ze was streng tegen belhamels, hield de meute bij elkaar en als het moest eronder. Op een […]
Op 26 juni 1992 werd Marijke 41 jaar. Dat moest flink gevierd worden, zoals we dat deden in die tijd. Een sloot drank in huis en veel mensen over de vloer die met elkaar praatten, lachten en dansten dat het een lieve lust was… totdat de vogels gingen zingen. Daarna was de kamer plotseling helemaal […]
Op dinsdag 8 april 1988 werd besloten om de Fryske Kultuerried op te heffen. Het zou nog drie jaar duren voor het echt zo ver was, maar dit was een onheilsdag. Black Tuesday. Ik krabde eens achter mijn oren en dacht: ‘Weg wezen hier!’ Het solliciteren werd nu zowat een dagtaak op zich. Overal in […]
Trappenhuis van De Hege Wier, Leeuwarden gistermiddag Vanaf het moment dat zijn vrouw ernstig ziek werd, was alles anders. Het echtpaar trok zich terug in hun huis in Maastricht. Hiddema werd mantelzorger; met zijn kantoor en met Baudet bemoeide hij zich niet meer. April vorig jaar stierf ze. ‘Dan krijgt je eigendunk een klap’, zegt Hiddema. […]