Van de week kocht ik bij het antiekwinkeltje aan de Oostergrachtswal in Leeuwarden bovenstaand Mariabeeld. Het is 45 centimeter hoog. Heel wat groter dus dan het Mariabeeld ‘schoenmaat 38’, dat Guus van Bladel ooit schonk aan Gerard Reve en dat de Onze Lieve Vrouw van Lourdes voorstelde. Reve schreef hierover voor het eerst in De Taal der Liefde. Ik had haar al een paar weken in de etalage zien staan, maar ik durfde niet naar de prijs te vragen. Het was een rib uit mijn lijf, maar dat was Eva ook voor Adam. Je moet wat als man alleen.

Ik heb het beeld in het hoekje op de vensterbank naast de zitbank geplaatst. Als ik nu ’s avonds televisie kijk, lijkt het net of zij met mij meekijkt. Ze zwijgt. Dat wil zeggen: ze spreekt de taal der liefde, die woordeloos is en vol geheimen. En toch, soms lijkt het het of ik haar heel zachtjes iets in mijn oor hoor fluisteren. Dan draai ik mijn hoofd opzij, maar ik zie niets. Haar lippen houdt ze stijf op elkaar. De ogen knipperen niet. Ze blijft zwijgen en bewaart alles in haar hart.