Van de week zat ik in een verduisterde bovenruimte in het atelier van Ids Willemsma in Easterwierum gefascineerd te kijken naar drie, in felle kleuren oplichtende televisietoestellen. De met een lasapparaat aangebrachte uitsparingen in een metalen voorhang deden de beeldschermen van achteruit oplichten in een wonderlijk spel van kleurlijnen en kleurstippen. De televisiebeelden werden zo […]
Hopelijk doet u wat u doetwant als u dat niet doetDan is mijn woord teveel geweestU leeft op veel te grote voet De mens is een tweebenig beesteen bok met schoenen aan de voetAls hij niet doet wat hij doen moetzich niet houdt aan eigen leest dan loopt ‘t hem over de schoendan raakt alles […]
Waar ik ook kom op deze aard’In welk land of metropoolIn welk museum ik ook doolAl die stilte is niets waardGeef mij maar Kris Crowdcontrol Alsof je alleen bent op de NoordpoolJe ziet er niemand, zelfs geen hondJe kunt er schieten in het rondJe ziet er zelfs nooit geen MongoolGeef mij maar Kris Crowdcontrol Ik […]
Ach wat, het rukken kent geen eindOf je nu schuurt of schaaft, beschaafdof onbeschaafd je aan de lusten laaftde pik geschud, de hond moet aangelijnd En toch breekt hij weer losHij snuffelt hier en daartilt zijn poot op, het is waar:we zijn een beest, de beer is los Laat die sloerie dan maar lonkenHet is […]
Ik wil graag voor de bespreking van de nota die nu voorligt twee punten naar voren brengen PUNT 1: Kunst beleid is vooral een kwestie van mensen kansen geven. Dat is de belangrijkste les die ik geleerd heb toen ik 25 jaar geleden wethouder van cultuur in Leeuwarden was. Je moet een goed oog hebben […]
Eigenlijk heb ik schijt aan alles en hoop ik nergens meer op, zelfs niet op jou. Maar soms, wanneer ik denk dat zij nog altijd leeft, dan denk ik, dat zij nog steeds op mij verliefd is en eenzaam, en dat, in dezelfde wanhoop, zij mij zoekt zoals ik haar. (vrij naar Gerard Reve}
Ik ben Huub Mous. Ik spreek hier op persoonlijke titel als iemand die decennialang gewerkt heeft voor de beeldende kunst in deze provincie en daarover ook heeft gepubliceerd. Ik spreek hier omdat ik hogelijk verbaasd en ook boos ben, omdat de beeldende kunst in de nota Kultuer oan ‘e Kime – nauwelijks wordt genoemd. Alsof […]
Al wekenlang was ik het zatdat knagend voelen van berouwom die fatale vissersvrouwdie ik intens heb liefgehad Wat heb ik niet om haar gehuilddaar aan de haven bij de zeeKom, zei ze. Kom met me mee! Maar dumpte mij als een stuk vuil Woedend was ik, sloeg op holde stoom sloeg uit mijn orendeed dingen die […]
Rijdend op de Afsluitdijkhoor ik iets trillen tussen hemel en basalt. ‘Hier ligt hij nu, hier ligt hij later,totdat de aarde valt.’ Zo dichtte ooit een dichter. Ooit… Gedachten dwalen af naar later.Een beeld spiegelt zich in het waterIk zie het Nederland van nooit. Daar is zij! Daar, die vrouw!Ik zie haar, maar zij ziet […]
Ik zie weer je vertrouwd gezicht. Ik proef je glimlach bij het ontwaken. Ik hoor je woorden die mij raken. Ik voel mijn hart, schrijf dit gedicht. Jij die zegt nog niet te kiezen, mij andermaal de liefde leert. Jij die bezielt, betovert, alles keert, mij alles teruggeeft na het verliezen. Wij hebben iets, benoem […]
Het was een avond om nooit te vergeten. Twee oeroude zielen, dezelfde gedachten. Meer wellicht dan wij mochten verwachten. Er is iets tussen ons dat vriendschap mag heten. Geen drang nog om het als meer te benoemen. Het is wat het is en zo mag het bestaan. Verwacht niets, dat is liefde, je hart laten […]
Verdwaald in het labyrint van mijn weifelende geest ben ik zoek gegaan naar wie ik was, de cowboy die ik vroeger ben geweest. ‘Ic ben niet bang’ schreef ik op stoepen, ramen, ruiten. Ik hield van indiaantje spelen na de les. Ik had een hoed, een bijl, een mes, pistolen die met water konden spuiten. […]
Zag je vannacht in de figuren van mijn innerlijk behang. Er verstreken heel wat uren, was onrustig, soms ook bang. Niet dat ik je zou verliezen, want die angst ben ik wel kwijt. Nee, ik kon weer eens niet kiezen tussen tijd en eeuwigheid. Leven is een eeuwig heden. Pluk de dag, dat zal het […]
Zaterdag j.l. 18.00 uur, vanuit de rondvaartboot in Amsterdam Bij deze wil ik iedereen heel hartelijk danken voor de tsunami aan felicitaties, die niet alleen mijn tijdlijn op Facebook, maar ook mijn mailbox overspoelde. Al met al waren het meer dan honderd. Teveel in ieder geval om iedereen persoonlijk dank te kunnen zeggen. Mede hierdoor […]
Ter ere van mijn zeventigste verjaardag werd ik op vrijdagavond 1 december 2107 door Jurriaan, Renate, Desi en Rikkert getrakteerd op een diner van vijf gangen in het Franse restaurant La Vallade aan de Ringdijk in Amsterdam. Onder het eten sprak ik de gevleugelde woorden: “Komend jaar wordt alles anders!” Nou, dat heb ik geweten. Ik […]
