‘De mienskip . Friesland wierp het met succes in de strijd om de titel Culturele Hoofdstad van Europa binnen te halen. Maar niet iedereen loopt weg met dit nostalgische idee van een betrokken dorpsgemeenschap. ‘Het is een universele mythe die sluimert in het collectieve geheugen’, noteerde de regionale cultuurcriticus Huub Mous eens op zijn weblog. ‘Friesland is de laatste slaapplaats voor dit Sneeuwwitje, de laatste schuilhoek voor het steeds groter wordende verlangen naar het kleine dorp.’

Aldus was op 21 december j.l. te lezen in een artikel in de Volkskrant, dat ging over wat er gebeurde met Eastermar toen daar het dorp de postcodekanjer won. Het is maar goed dat er zoiets als Google bestaat, anders zou je nooit te weten komen waar en wanneer je door wie geciteerd wordt. Zelf heb ik nota bene een abonnement op de Volkskrant, maar ik had er compleet overheen gelezen.

In 2011 stond er een foto van mij op de voorpagina van de Volkskrant, die in 1969 was genomen bij de bezetting van het Maagdenhuis (zie boven). Maar ook dat ontging mij. Verderop in de krant stond de foto zelfs heel groot afgedrukt. Nooit gezien dat ik het was. Het komt er nog eens van dat Het NOS-Journaal ’s avonds opent met een bericht over mij, en ik dat niet in de gaten heb, al kijk ik er zelf naar.

Ooit werd er bij de Albert Heijn, waar ik de boodschappen doe, omgeroepen dat een identiteitskaart gevonden was van een zekere mijnheer Mous. Pas toen ik thuis vertelde dat er kennelijk nog een Mous bij ons in de buurt woonde, begon het mij te dagen dat ik het zelf was die mijn identiteitskaart verloren had.

Het mooiste zou natuurlijk zijn als ik nog eens wereldberoemd word, al was het maar voor één dag, terwijl ik dat zelf niet in de gaten heb. Dat kan zomaar gebeuren, want wie schrijft, die blijft…

Gevangen in ons eigen droompaleis