Archief voor februari, 2019
Mijmeren bij een standbeeld
Het standbeeld is een monument voor bijzondere mensen. Wie zich onderscheiden heeft voor de gemeenschap wordt letterlijk op een voetstuk geplaatst. Vorsten, veroveraars, vrijheidsstrijders, maar ook geleerden, uitvinders, staatsmannen en sporthelden staan voor eeuwig stil op een sokkel. Het standbeeld is van alle tijden, want van helden kunnen we leren. Een standbeeld geeft ook rust […]
Mijmeringen in de tuin
hedenochtend, 10.00 uur Lang geleden – ik zat nog in een van de hoogste klassen van de lagere school – speelde ik wel eens thuis bij een klasgenoot met wie ik destijds bevriend was. Hij woonde op een bovenwoning in de Beethovenstraat. Later begonnen zijn ouders een apotheek in Slotervaart en ook daar kwam ik […]
Mijmeringen in Parijs
Musée d’Orsay, vorige week dinsdag Hoe zou het zijn om tijdloosheid te ervaren? Jezelf verliezen in de tijd, zoiets moet het zijn. Je overgeven aan wat Camus zo treffend heeft benoemd als ‘de tedere onverschilligheid van de wereld’. Zomaar een bus nemen en dan doorrijden tot aan het eindstation. Dwalen in een stad die groot […]
Tears in heaven
Begin jaren veertig van de vorige eeuw ontstond er een discussie onder Franse historici over een kwestie die de kern raakt van de geschiedschrijving als wetenschap. Deze discussie kwam op gang naar aanleiding van de vraag of er in het wereldbeeld van de zestiende eeuw ruimte bestond voor de opvatting dat God niet bestaat. Het […]
Salut au monde
Voor het project Media Mundi in het Frysk Festival van 1995 kreeg Ids Willemsma ‘de cirkel Europa’ toebedeeld om een groet aan de wereld te brengen. Salut au monde! was het thema van het festival, bedacht door Kees ’t Hart, naar het gelijknamige gedicht van Walt Whitman. Daarvoor had Ids in mei aardappels gepoot in […]
Mariet en ik
Atomen uit een ver verleden
6 juni 1990, Klompenproject Frysk Festival. Onderste still: Ids Willemsma links, Jaap Castelein in het midden en ik rechts De dood bestaat niet in de natuur, zo las ik laatst. De natuur kent slechts een voortdurende herschikking van atomen. Hoe komt het dan, dat ik telkens weer aan Marijke moet denken? Hebben haar atomen zich […]
Het is een gave te vergeten
‘Wanneer je lijdt door iets van buitenaf, bezorgt niet dat ding zelf je de pijn, maar je eigen oordeel erover. ‘ Marcus Aurelius Als je bovenstaande foto ziet, dan denk je toch: die jongen heeft zijn roeping gemist, hij had priester moeten worden. Toch heeft dat er nooit in gezeten. En als ik al enige aandrang […]
Voer voor psychologen
Onderstaande tekst verscheen een aantal jaren geleden op mijn blog. Ik kreeg er interessante reacties op, die hieronder ook nog te lezen zijn. Ik publiceer deze tekst vandaag opnieuw omdat ik nu zelf – een paar jaar ouder en wijzer – nieuwe ervaringen heb opgedaan waardoor ik deze tekst anders ben gaan lezen. Soms schrijf […]
Delirious Leeuwarden
Onlangs vond ik de aantekeningen terug van een lezing die ik – op uitnodiging van Andries Veldman – heb gehouden in juni 2002 tijdens een etentje voor genodigden in het toenmalige restaurant ‘Tempo Doeloe’ in Leeuwarden. Dit verhaal had als titel: Naar een Fries Museum als culturele afwerkplek. Het is een wonderlijk samenraapsel van een […]