Leven is een eeuwig heden Pluk de dag, dat zal het zijn Vergeet het leed dat is geleden Zelfs de liefde kent soms pijn

Sinds enige tijd heb ik vakantie genomen van het leven. Het wordt de vakantie van het niet denken. Tenminste, dat heb ik me voorgenomen. Er zijn mensen die hun hele leven niets anders doen, maar ik heb er grote moeite mee. Van de week zat ik in de tuin naar de wolken te staren. Ik […]

Grootseminarie van Rijsenburg (afgebroken in 1984) De trouwe lezers van dit weblog zullen in deze komkommertijd zo af en toe teksten tegenkomen die ik jaren geleden al eens eerder publiceerde. Omdat ik mij eventjes met andere dingen bezighoud, is dit een onvermijdelijke noodgreep. De meeste van deze teksten heb ik overigens wel bewerkt of geactualiseerd. […]

Juni 1978. Ik kon weer lachen. Vier maanden lang zat ik in een diepe depressie. Ik dacht: dit wordt nooit wat hier in Friesland. Vanaf januari zat ik thuis in een buitenwijk van Leeuwarden: Aldlân Oost. Ik voelde mij in een fuik beland. Vluchten kon niet meer. Voor eeuwig gevangen in een uithoek van het […]

Jawel, mijn vriend … Margaretha is uniek en 37 jaren kunnen dat verklaren aan u, collega uit de Keunstwurk-kliek die blij mag zijn met nog slechts enkele jaren als de pensioen-gerechte leeftijd u verder vrij mag waren van alle drukte, geleerd bij de fanfare, dans, toneel of welke kunstinspanning haar muziek toonzetten leert op haar […]

Frou Faber maakt zich op voor het afscheid van Margaretha Cats bij Keunstwurk op 23 mei 2019.

Afgelopen woensdag overleed de kunstenaar Zoltin Peeter. Het was een aangekondigde dood, want de Leeuwarder Courant besteedde er vorige week al ruimschoots aandacht aan. Ik kende Zoltin al sinds 1970, toen we beiden begonnen aan de studie kunstgeschiedenis in Amsterdam. Zoltin hield daar al na een jaar mee op, om zich nadien volledig aan de […]

Deze foto is gemaakt in Rome in 1966. Ik fotografeer een klasgenoot, die tegelijkertijd mij fotografeert. Het wonderlijke is dat die klasgenoot inmiddels niet meer leeft. Ik kijk hier in de spiegel van de dood, en dat in Rome. Elke katholiek wilde ooit vroeg of laat naar Rome. Bertus Aafjes had zelfs een voetreis gemaakt […]

Ik kwam een kunstenaar tegen op de Schrans en ik dacht aan de tuinman en de dood. Even later zag ik de vrouw van de voormalige wethouder die tegenwoordig burgemeester is van een middelgrootte gemeente in het Oosten van het land. Nee, dit heb ik niet gedroomd, het is echt gebeurd. De vrouw was bij […]

der falle grouwe flokken op’e Weaze en de snie snijt oeral yn ‘e goate
 der falle grouwe flokken op ‘e Weaze
 wêr’t swarte wetter en in clown inoar kruse it gûle is brutsen fan oeren en fûgels
 fan huorren en snuorren en fan swart en fan griis 
der falle grouwe flokken op ‘e Weaze wylst […]