It snijt op’e Weaze

der falle grouwe flokken op’e Weaze

en de snie snijt oeral yn ‘e goate


der falle grouwe flokken op ‘e Weaze


wêr’t swarte wetter

en in clown inoar kruse

it gûle is brutsen

fan oeren en fûgels


fan huorren en snuorren

en fan swart en fan griis


der falle grouwe flokken op ‘e Weaze

wylst ‘t wetter streamt yn stiltme


der falle grouwe flokken op ‘e Weaze

en sa sweeft de snie tusken himel en Weaze


dat men net wit dat’t snijt op ‘ierde


of dat de Weaze ten himel stiget


en de snie trouwt 
begjinnende frijers


de kuierende frijers
 op ‘e witten stoepe


it snijt, it snijt op ’e Weaze


dyt wetter meinimt yn stiltme


fannacht snijt ‘t yn myn dream op ‘e Weaze


dyt wetter meinimt yn stiltme

*** (vrij naar “Il neige sur Liège” van Jacques Brel)