It snijt op’e Weaze
der falle grouwe flokken op’e Weaze
en de snie snijt oeral yn ‘e goate der falle grouwe flokken op ‘e Weaze wêr’t swarte wetter en in clown inoar kruse it gûle is brutsen fan oeren en fûgels fan huorren en snuorren en fan swart en fan griis der falle grouwe flokken op ‘e Weaze wylst ‘t wetter streamt yn stiltme der falle grouwe flokken op ‘e Weaze en sa sweeft de snie tusken himel en Weaze dat men net wit dat’t snijt op ‘ierde of dat de Weaze ten himel stiget en de snie trouwt begjinnende frijers de kuierende frijers op ‘e witten stoepe it snijt, it snijt op ’e Weaze dyt wetter meinimt yn stiltme fannacht snijt ‘t yn myn dream op ‘e Weaze dyt wetter meinimt yn stiltme *** (vrij naar “Il neige sur Liège” van Jacques Brel)