Gisteren voor het eerst gewerkt aan mijn verhaal voor het symposium Stranger in the city dat eind augustus in Rotterdam plaats zal vinden. Onderwerp van dit symposium is (en ik citeer): ‘The cicular relationship between alianation and psychose and the healing power of human reconnection.’ Vervreemding als oorzaak van psychose dus. Vreemd om daar andermaal mee bezig te zijn. Ik moet daar spreken over ‘Jihad en psychose’, een onderwerp dat mij een jaar lang intensief heeft bezig gehouden. Die fascinatie heeft geleid tot mijn boekJihad of verstandsverbijstering. ‘Een boek is een huis, waar je een tijd lag in hebt gewoond.’ Dat heb ik Oek de Jong ooit horen zeggen. Dat is ook zo, maar ik woon inmiddels in een ander huis. Ik moet spreken over vervreemding, maar dat is een onderwerp dat inmiddels voor mijzelf vreemd is geworden. Was’nt it a strange way down?
