Casablanca, Zeedijk 26, in 1960 ( foto Beeldbank Stadsarchief Amsterdam) ‘Aan de roman De dokter en het lichte meisje, die begin maart 1951 gereedkwam, zijn verschillende anekdotes verbonden. Om stof te verzamelen en indrukken op te doen, bezocht Vestdijk o.a. samen met Henriëtte’van Eyk de Walletjes en de Zeedijk. Zij schrijft in haar herinneringen over […]
Het exemplaar van het boek L’homme révolté van Albert Camus, dat ooit in bezit was van Simon Vestdijk en door hem van aantekeningen werd voorzien. Universiteitsbibliotheek Utrecht, afdeling bijzondere collecties, zesde etage. In de jaren vijftig en zestig werd Camus veel gelezen door theologen. Niet omdat Camus iets over God te melden had. Integendeel. Het […]
Deze pentekening van de Notre-Dame in Parijs tekende ik in april 1965 voor het schoolblad De Harpoen van het St. Ignatiuscollege. Dat nummer was geheel gewijd aan een reis naar Parijs, waarvan verslag werd gedaan door leerlingen van klas IV A en IVB. Ik zat toen een klas hoger, in VB, en was net toegetreden […]
Piero della Francesca , Verrijzenis, Florence 1465 Hoe zit het na de dood van God met de dood zelf? Hoe natuurlijk kan de dood worden in een goddeloze wereld? In de tijden van de religie werd het concept van ‘de ziel’ gecreëerd om de dood te overbruggen en zo te bezweren. Men liet de ziel […]
In zijn boek De toekomst der religie schetste Vestdijk meerdere scenario’s, waarbij hij uitging van een langetermijnperspectief voor de westerse cultuur als een ‘proces van toenemende desintegratie van gevoel en verstand’. Een proces waaraan het christendom zelf – samen met de latere ontwikkeling van de wetenschap – veel heeft bijgedragen. ‘Integratie’ en ‘desintegratie’ vormen de […]
“De dood zelf, daar ben je snel over uitgeluld. De dood is niks. Ik heb er geen idee van, jij ook niet. Maar wie nadenkt over de dod, denkt na over het leven. Het is een universeel gegeven, het raakt idereen, het is het beste waar ik ooit over geschreven heb. De dood is een […]
In 1999 hield de psychiater A. van Dantzig een lezing voor een Vestdijk-symposium dat werd georganiseerd in Den Haag. De tekst van die lezing verscheen onder de titel Vestdijk en de psychiatrie korte tijd later in het tijdschrift Tirade. Het is een opmerkelijk betoog, vooral omdat Van Dantzig niet schuwt om verbanden te leggen tussen […]
‘… nu dat ze mijn lezingen over de poëzie hebben afgewerkt (een tiental belangstellenden; Brugmans las voor), heb ik ze nu aangeboden acht lezingen over een heel ander onderwerp te schrijven, n.l. de toekomst der religie. Zou je mij het boek van Ter Braak willen terugsturen, aangeteekend! Ik wou er n.l. iets in naslaan, […]
Ik heb nog eens nagedacht over mijn gestrande roman Dood in Harlingen. Ik ben er nog steeds niet over uit of ik al dan niet de draad weer op zal pakken en met deze roman moet verdergaan. De autobiografische laag in de tekst is inmiddels behoorlijk weggezakt, maar daarmee is er ook meer ruimte gekomen voor reflectie. […]
‘De foto van Baudelaire, die ik vooral daarom heb opgenomen, omdat deze foto voor zover ik kan nagaan het oudste meervoudige gezicht te zien geeft dat in de verzamelwerken van de negentiende-eeuwse fotoportretten is te vinden. De expressie van het gezicht duidt zeker niet alleen op meervoudigheid. Baudelaire is op deze plaat wantrouwend. Naar de […]
Goede morgen meneer Mous. Even voorstellen. Mijn naam is Lieuwe Stins en vertegenwoordig de fotoclub Kimswerd. Wij zijn bezig met een foto opdracht “maak een foto voor een kaft van een boek “. Omdat bijna alle leden, 17 in totaal, uit Harlingen komen vonden wij het als bestuur wel leuk om iets met onze plaatsnaam […]
‘Niet alleen in Nederland is het keldergezin uit Ruinerwold groot nieuws. Ook in het buitenland schrijven kranten en hebben tv-stations het over het gezin dat negen jaar lang leefde in een kelder. (..) Het nationaal Oostenrijks dagblad pakt groots uit. Op de voorpagina van hun site koppen ze: ‘Shock in Nederland’. Ze maken in het […]
De esthetische roes is een verdovend middel om niet aan de waarheid te hoeven sterven. En alles gaat dood, zelfs de schoonheid sterft vroeg of laat, al was het maar in Venetië. Laatst hoorde ik in een restaurant bij de toelichting op de wijn die werd geschonken dat er sprake was van ‘edele rotting’ bij […]
Venster in het Guggenheim-museum met uitzicht op het Canal Grande in Venetië, vorige week maandag. Ik had weer eens een rare droom vannacht. We gingen met de bus naar Venetië. Ik was de reisleider en zat voorin naast de chauffeur. De bus vertrok uit Amsterdam, maar nog voordat we in Amersfoort waren stond hij opeens […]
Scuola di S. Giorgio degli Schavioni, Venetië, vorige week dinsdag Venetië is een stad waar water en stedenbouw ooit een perfecte harmonie hebben gevonden – kortom, het Amsterdam van het zuiden. Wie Venetië alleen maar kent uit de film Death in Venice of zoals ik de stille wens koester er gauw weer eens terug te […]
Afgelopen week was ik in Venetië. Om die reden kon ik niet bij de uitvaart van Hans zijn. Die vond dinsdag j.l. plaats op de begraafplaats De Nieuwe Ooster in Amsterdam Watergraafsmeer. De dood van Hans bleef door mijn hoofd spoken, ook in Venetië, waar het leven – zoals altijd – gewoon doorgaat, alsof de […]
