Men neme kanonnenvlees, laarsvet en een paardenhaar
Bouillon getrokken uit de kloten van een collaborateur
Roest uit het kanon van een vooroorlogs bouwjaar
Verarmd uranium met slagveldgeur
Of anders olie uit een afgeschreven mitrailleur
Men neme al die fanatiekelingen en fanaten
Voor wie de strijd geen einde kent en geen begin
Men neme het bloed van tien vijandige soldaten
–As ‘t net kin sa as ‘t moat dan moat ’t sa as’t kin –
En smore daar die lastertongen in.
Men neme braaksel van een panische soldaat
De vlokken schuim die bij de lippen van de waanzin horen
De rochel waarin de lach uiteindelijke vergaat
De fluim van slijm waarin de eerste walging wordt geboren
En verder alle angsten die bij de oorlog horen
Men neme al die fanatiekelingen en fanaten
Voor wie de strijd geen einde kent en geen begin
Men neme het bloed van tien vijandige soldaten
– As ’t net kin sa as ‘t moat dan moat ‘t sa as ‘t kin –
En smore daar die lastertongen in.
Men neme het angstzweet op de rug van een deserteur
De buit waarmee een lijkenpikker aan de haal gaat
De pis van een verrader die voor het peloton verschiet van kleur
Adrenaline van een gehangene wiens hart op hol slaat
En dunne stront die doodsangst zomaar lopen laat
Men neme al die fanatiekelingen en fanaten
Voor wie de strijd geen einde kent en geen begin
Men neme het bloed van tien vijandige soldaten
– As ’t net kin sa as ‘t moat dan moat ‘t sa as ‘t kin –
En smore daar die lastertongen in.
Ach, wat docht it dochs sear as ik d’r wer oan tink
Als ook voor u de strijd geen einde kent en geen begin
Neem dan het bloed van tien vijandige soldaten
– As ’t net kin sa as ‘t moat dan moat ‘t sa as ‘t kin –
En smore daar die lastertongen in.
(Vrij naar François Villon)