Op deze foto loop ik op een camping in de richting van de camera. Ik loop de toekomst in, al die jaren tegemoet waar ik op dat moment nog geen weet van had. Het is ogenschijnlijk een toevallig moment, stilgezet in een stroom van voortdurend veranderende momenten die ook wel ‘de tijd’ wordt genoemd. Elke […]
Het heelal is gekromd, zei Einstein. maar dat zijn de bananen ook. De hedendaagse kosmologie is – voorzover ik er iets van begrijp – puur mentale bellenblazererij. We weten niet eens of het heelal eindeloos uitdijt, ooit weer gaat krimpen of in een eindeloze fluctuatie van ontploffen en krimpen is verwikkeld. De vraag hoe het […]
L’histoire se répète. Twee bijna identieke foto’s van Barcelona, vanuit de lucht genomen door mijn zoon Jurriaan. Alleen… er zit zes jaar tussen. De wereld is zes jaar ouder inmiddels en er is heel wat gebeurd in het leven. In ieders leven, neem ik aan. De tiid hâldt gjin skoft, zeggen de Friezen. We leven nog steeds […]
BAKHUIZEN. Aan den kantoorhouder bij den post- en telegraafdienst, den Heer M. D. Mous alhier, is met ingang van 1 Jan. 1928 op zijn verzoek (om gezondheidsredenen) eervol ontslag verleend. Voor ons dorp en omgeving is dit een zeer onaangename tijding. De heer Mous was gedurende bijna 45 jaar aan dit kantoor werkzaam. Als jongen […]
Psychiatrie, filosofie en theologie zijn de terreinen die mijn belangstelling trekken en het heeft enige tijd geduurd alvorens ik besefte dat in het centrum van die belangstelling de historische figuur van Adolf Hitler staat. Ik raakte gefascineerd door de vragen de hij oproept, maar ook door de impact die hij achteraf beschouwd op mijn leven […]
Ooit heb ik eens een geïmproviseerde toespraak gehouden op een speciaal belegde avond op het Ignatiuscollege. Dat was niet ongebruikelijk, want leerlingen van de hoogste klas werden in die tijd wel eens gevraagd om te ‘impoviseren’. Dat wil zeggen, voor de vuist weg een verhaal houden voor een volle aula. Ik was in die tijd […]
‘Daar ik onmogelijke kan weten wanneer mijn laatste uur zal hebben geslagen; daar op mijn leeftijd de ogenblikken die een mens zijn vergund nog slechts bij wijze van genade, of veeleer met een onverbiddelijke gestrengheid worden toegemeten, zal ik hier, uit vrees voor een onverhoeds heengaan, nader ingaan op een werk dat ik ondernam om […]
De ziel krijgt bij zijn geboorte een woonplaats en een naam en daarna tolt hij rond in de ruimte van de tijd. Bovenstaande foto is gisteren genomen. Ik sta hier met mijn zoon Jurriaan na een wandeling door Harlingen. Jurriaan was alleen, want zijn echtgenoot Desiderio (zie: hier) zit in Spanje. We spraken over heden, […]
Vorig jaar om deze tijd was ik druk bezig met het manuscript voor mijn boek Het virus van de melancholie. Het moest voor 1 september af zijn, want dat was de deadline om mee te doen aan de Van Helsdingen-prijsvraag, die om de twee jaar wordt uitgeschreven door de Stichting Psychiatrie en Filosofie. In november […]
Het complotdenken lijkt eigen te zijn aan deze tijd van corona. Maar is dat wel zo? De mens is van nature een complotdenker. Zonder complottheorie zou het leven ondraaglijk zijn. Zonder complotten waren er geen scheppingsverhalen in de wereld gekomen, geen goden- en heldensagen, geen verhalen over het ontstaan van het kwaad, geen mythen en […]
Ik was ontslagen vannacht, maar ik liet het er niet bij zitten. Mijn bureau had ik midden op het Zaailand gezet en daar ging ik gewoon door met werken, ook al werden alle papieren nat. Op mijn bureau lagen stapeltjes boeken, keurig opgestapeld. Eén stapeltje was helemaal gewijd aan Geli Raubal, de eerste vriendin van […]
Circus op het Scheldeplein, 1955 (foto Beeldbank Stadsarchief Amsterdam) Scheldeplein, Amsterdam. De nieuwe RAI staat er nog niet. Ik sta voor garage waar de halte is van de bus. DODGE staat er te lezen op de gevel. Als ik me omdraai kijk ik uit over het eindeloze opgespoten land met in de verte de […]
Links: Amsterdam 1957. Rechts: Amsterdam, gisteren in de Eemsstraat Eerst dankzij het bewustzijn komt het niets in de wereld. In de angst ontdekt het bewustzijn zichzelf als een onbestemde vrijheid die is losgeslagen van elke geborgenheid. Het leven is onbestendig. In de moederschot bestond geen angst, alleen een onschuldig kabaal van klotsende geluiden. Ik weet […]