Archief

Archief voor oktober, 2021

El Greco en het demonische

‘In zijn grote religieuze werken gaf El Greco op ongeëvenaarde 
wijze uitdrukking aan het Spaanse katholicisme. Zijn doeken vulden de verhandelingen en gedichten van oer-Spaanse mystici als de 
heilige Teresa van Avila en Johannes van het Kruis aan. Hij schilderde in hun lichaam opgesloten zielen die, verlangend naar de eeuwigheid, wensten te ontsnappen aan hun […]

Lees de rest

Terug naar het Frederiksplein

André van der Linden aan het werk op het Frederiksplein, 28 maart 1971 (foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam) Terug naar Amsterdam. Ik heb wel eens met gedachte gespeeld om dat te doen. Maar er was toch altijd iets dat mij ervan weerhield. In al die jaren die achter me liggen ben ik te zeer met Friesland […]

Lees de rest

De worsteling van Pier Feddema

Van de vijf kunstenaars die zich begin jaren vijftig verenigden in de groep Yn’e line was Klaas Koopmans wellicht de meest begaafde, Jan Frearks van der Bij en meest rechtlijnige, Jaap Rusticus de meest ingetogene, Sjoerd Huizinga de meest behoudende en Pier Feddema de meest godsdienstige. Sjoerd Huizinga was vrijzinnig protestant maar de overige vier […]

Lees de rest

Catrinus Spinder & het heilige gruis

Catrinus Spinder, The painting detective Boeddha met een rooie kop zittend op een pretcondoom – dat is de 
wereld van Catrinus Spinder in een notendop. Het zware en het 
lichtvoetige vinden elkaar voortdurend. Die ontmoeting komt telkens 
opnieuw op bijna achteloze wijze tot stand. Goedkope materialen 
worden op vernuftige wijze ‘recycled’ tot een nieuw, hoogwaardig […]

Lees de rest

Metamorfosen in Belvédère

‘Huub Mous had me op het hart gedrukt Fred Landsman in Holwerd eens te bezoeken, maar de waan van dagelijks werk had me er niet toe gebracht. Een voorstelling van wat hij maakte, had ik niet, omdat ik in het noordelijke kunstcircuit nooit werk van hem was tegengekomen. Toen ik tijdens de voorbereidingen van de […]

Lees de rest

In het spoor van Joseph Beuys

Geert Duintjer, 1973 Notitie Geert Duintjer, januari 1973 Josse de Haan, beeld-tekst-collega, 1973 ‘Op de surrealistische poëziemiddag/avond in het Fries Museum op 23 september 1989 – tgv het begin van de surrealistische tentoonstelling DE AUTOMATISCHE VERBEELDING lazen 11 dichters voor en werden er acts gepresenteerd. Geert Duintjer presenteerde ‘piece for eater’ en las ’s avonds […]

Lees de rest

Een luchtig gesprek

Vaak is het beter de dingen niet te zien zoals ze zijn. Draai het om. Ga op je kop staan. Bezie de wereld ondersteboven en de gebeurtenissen van achteren naar voren. Of beter nog, wis het weg uit je geheugen. Verdring het in de meest duistere spelonken van je onderbewustzijn. Verban het uit de werkelijkheid […]

Lees de rest

Hello darkness my old friend

Ik weet het, gezondheid is een gave en daar mag je niet mee spotten. Maar dat doe ik ook niet. Ik ben bloedserieus. En trouwens, waar zou ik me nog druk om maken? Mijn korte-termijngeheugen wordt al wat minder. De gewrichten worden wat stram. Ik word stilaan doof en heb al enige tijd een gehoorapparaat. […]

Lees de rest

Terug in Lutkewierum

Ramon van de Werken, Avondmaal, olieverf en emulsie op doek, 400 x 300 cm, 1986 Onlangs was ik weer even in Lutkewierum. Gefietst vanaf Leeuwarden. Een grijze lucht waar af en toe de zon doorbrak. Een lucht die tot nederigheid stemt. De horizon onderbroken door een zadeldaktoren. Lichtvlekken in de verte. De plaatsnamen voegen zich […]

Lees de rest

Maar laten we beginnen

Op 20 januari 1961 lag er een dik pak sneeuw in Washington. De dag daarvoor had er een sneeuwstorm gewoed, maar de lucht was nu wolkeloos en blauw. Het was vier graden onder nul, waardoor de adem witte pluimen naliet in de winterkou. Iedereen was opgewonden, want het was de dag waarop John F. Kennedy […]

Lees de rest

Fenomenologie van de onzichtbare gorilla

Een kunstenaar vertelde mij laatst over een ervaring die hij opdeed bij tijdens zijn dagelijkse fietstochten. Voor dag en 
dauw rijdt hij elke ochtend door de duinen naar het strand, waar bij het opgaan 
van de zon de lucht langzaam kleur begint te krijgen. In dat grauwe schemerlicht 
ontstaat een vaal soort blauw dat vreemd […]

Lees de rest

Dromen van het Wilde Westen

Je devenais indienPourtant déjà certainQue mes oncles repusM’avaient volé le Far West Aldus zong Jacques Brel in zijn beroemde chanson Mon Enfance. In mijn jeugd bestond er geen Far West. Wel Nieuw-West. Zo heetten de westelijke tuinsteden in Amsterdam. Als je er niet wezen moest, dan ging je er ook niet naar toe. Het was […]

Lees de rest

De stilte van Huissen

Huissen, begin jaren vijftig. Ik sta in het midden. Staand v.l.n.r.: tante Marie, tante Luus, mijn moeder, mijn oudste zus Mariet. Zittend: mijn zus Lucie, tante Door en mijn zussen Trees en Cornelie. Ik ben tussen vrouwen geboren. Vier zussen had ik en een moeder. En ook nog eens drie ongetrouwde tantes in Huissen. Of […]

Lees de rest

Mijn ouders in de oorlog

Dit is mijn moeder. Christina Hendrika Maria Sanders (1905-1989). De blik is wat dromerig naar binnen gericht, het haar opzichtig weggestoken om het linkeroor goed zichtbaar te maken. De foto is in 1940 genomen, kort nadat de Duitsers ons land waren binnengevallen. Het is een pasfoto op een identiteitskaart die iedereen in die tijd moest […]

Lees de rest

Een Arnhems meisje

Mijn grootouders van moederszijde: Theo Sanders en Maria Sanders-Gerritsen Arnhemse meisjes zijn ovale hardgebakken koekjes die bestrooid zijn met suiker. Je ziet ze niet zoveel meer, maar in Arnhem kun je ze nog altijd krijgen. Ook mijn moeder was een Arnhems meisje. Ze groeide op in de wijk Klarendal en werd daar op 4 april 1905 […]

Lees de rest

De lijn wordt weer een cirkel

Onze 
lineaire tijd-as, die zo vanzelfsprekend ons denken bepaalt, is in feite een constructie is van het 
denken zelf. De gedachte dat de tijd zich op een rechte lijn beweegt is ergens in de tijd zelf ontstaan. Er 
wordt wel beweerd dat dit moment samenvalt met de overgang van het polytheïsme naar het 
monotheïsme. Wonderlijk […]

Lees de rest