Archief voor augustus, 2022

Picasso en El Greco

Het schilderij Les demoiselles d’Avignon van Pablo Picasso wordt alom beschouwd als de definitieve breuk met de kunst van de negentiende eeuw. De moderne wereld breekt open in deze verontrustende beeltenis. Picasso schilderde het in 1907 in zijn atelier Bateau Lavoir in Parijs. Het jaar 1907 geldt voor kunsthistorici als een breukjaar. In 1957 – […]

Lees de rest

Changing

Lees de rest

De fatale strategieën

‘Een pijnigende voorstelling: dat vanaf een bepaald punt in de tijd de geschiedenis ophield reëel te zijn. Zonder het te merken heeft de hele mensheid plotseling de realiteit verlaten; alles wat sindsdien is gebeurd is absoluut niet waar, maar we kunnen het niet merken. Onze taak is nu dit punt te ontdekken, en zolang we […]

Lees de rest

Filosofie als science-fiction

‘Iemand kan een wereldbeeld scheppen in strijd met de feiten, en dan met Hegel uitroepen: tant pis pour les faits, maar men zou ook kunnen zeggen: tant pis voor het wereldbeeld.’ Deze achteloze opmerking plaatste van W.F. Hermans ooit in een interview met Fons Elders. Het staat te lezen in het boek Filosofie als sience-fiction […]

Lees de rest

De waan van de tijdgeest

In 2015 publiceerde Ronald Havenaar Babyboomboek, wat zij lazen, wat hen vormde, wat zij dachten. Het lezen van dit boek werpt mij terug in een tijd die diep in mijn geheugen verborgen ligt. Zo af en toe schiet er een herinnering boven. Ik weet niet of dat de bedoeling is van dit boek, maar het […]

Lees de rest

De tedere onverschilligheid van de wereld

Arthur Koestler (1905-1983) is volgens mij een van de boeiendste schrijvers van de twintigste eeuw. Toch worden zijn boeken nog maar zelden gelezen. Jaren geleden las ik Janus, a summing up (1983) een sleutelwerk in de opkomst van de holistische benadering van natuur en wetenschap, en ook Lotus and the robot (1960), een heldere analyse […]

Lees de rest

Papierpulp voor boekenwurmen

Het boek is een verzameling van beschreven en bedrukte vellen, in een band gebonden of ingenaaid. Zo staat het tenminste in het woordenboek. Deze definitie laat weinig ruimte voor misverstand. Het kunstwerk en het boek kennen beide een lange traditie. Ze ontmoeten en kruisen elkaar niet alleen in de fraai verluchte codex in de middeleeuwen, […]

Lees de rest

Verzonken kennis

We weten dat Newton de leer van Aristoteles kende met haar strenge onderscheid tussen natuurlijke en gedwongen bewegingen, maar ook de leer van Plato, die de kosmos tot een levend wezen had gemaakt door het wereldlichaam met een wereldziel te begiftigen. Newton moet voor een tweesprong hebben gestaan, een gigantisch dilemma: God of de vooruitgang, […]

Lees de rest

Bram Peper, Reve & Lourdes

In 1997 was Bram Peper 15 jaar burgemeester van Rotterdam. Dat was op 18 maart 1997. Bij die gelegenheid kreeg hij een boekje getiteld Een Avond. Het was een speciale uitgave in  beperkte oplage met onder meer een paar handgeschreven gedichten van Gerard Reve, een inleiding van Felix Rottenberg en een uniek interview van Gerard Camps […]

Lees de rest

De tranen en de tijd

Het is alweer twintig jaar geleden dat heel Nederland ze op de treurbuis kon zien:  de tranen van Máxima bij het huwelijk met Willem-Alexander.  Echt en onecht kregen hier een wonderlijke verdubbeling. De tranen van Máxima waren echt, maar waren ze dat ook in de wijze waarop ze in beeld werden gebracht?  Regisseur Rudolf Spoor […]

Lees de rest

De teloorgang van de nederigheid

Ergens in het schooljaar 1960-1961 is deze foto gemaakt. Het is het koor met orkest van het Sint Ignatiuscollege tijdens de advents- of vastenviering. Dirigent Bernard Huijbers staat met zijn rug naar het kerkvolk dat zich beneden in de kapel bevindt. Achter het orkest staan rechts de alten met daarachter de bassen en links de […]

Lees de rest

Deconstructing Salò

Salò o le 120 giornate di Sodoma van Pasolini is al ruim veertig jaar oud, toch wordt nog altijd over deze film nagedacht en geschreven. Het is een verontrustende film, niet zozeer vanwege de schokkende inhoud – wat dat betreft zijn we tegenwoordig wel wat gewend – als wel om de strekking, de betekenis. Wat […]

Lees de rest

Het groteske van de taal

Dit jaar is voor mij een jaar van afscheid nemen. In april verloor ik mijn laatste zus en sindsdien lijkt het of de een na de ander uit mijn leven verdwijnt. Daar kun je somber van worden, maar dat heeft weinig zin. Het leven is één groot afscheid. Dat begon al toen ik achttien was […]

Lees de rest

De goddelijke razernij

In elke groep – en binnen elk individu – kunnen processen optreden waarbij beelden van goed en fout extreem gaan polariseren. Fout is de ander, goed is het zelf. Hierbij wordt niet zelden de fout gemaakt, om dat wat fout is in de groep (of het zelf) niet onder ogen te zien en juist aan […]

Lees de rest

Het woord is stroom geworden

Schrijven op internet is het afstand doen van woorden die zich onomkeerbaar verwijderen in een onpeilbaar lege ruimte. De vernietiging van de tekst als tijdloos momentum is een proces dat zich voltrekt op internet. Internet is de stroom van de tijdloze tijd en tegelijk de uitgestrektheid van de ruimteloze ruimte. Internet is magisch, als een […]

Lees de rest

De cirkels van de tijd

Deze foto nam ik vorig jaar op het terras van het Peggy Guggenheim Museum in Venetië. Ik heb hem al enige tijd als screensaver op mijn beeldscherm, omdat hij mij – telkens als ik de computer opstart – weer op goede gedachten brengt. Er zijn van die dagen dat ik heimwee heb naar Venetië. Van […]

Lees de rest

Did you ever go clear?

Op 20 april 2006 begon ik met dit blog. Ik schreef toen: Ik log dus ik besta. Vannacht kon ik niet slapen. Het was weer eens zover. Ik dacht, nu is het mooi geweest. Niet dat ik moe ben of me ongelukkig voel. Ik voel me kiplekker, maar met ingang van vandaag wilde ik stoppen ik […]

Lees de rest

Een snaar in het niets

Christiaan Bastiaans & Natsja Straat, Rituelen met tekeningen en tekstfragmenten uit Artaud’s: To have done with the Judgement of God. In het kader van de manifestatie De inrichting in het psychiatrisch ziekenhuis de St. Willibrordusstichting in Heiloo, 2003. ‘Having spent much of his final years in various mental asylums, Artaud resurfaced in 1947 with a […]

Lees de rest

Over muziek en huilende kamelen

In mijn leven was de muziek mijn eerste liefde. Daarna pas leerde ik de liefde kennen zoals zij werkelijk was. Maar het was de muziek die mij keer op keer in staat stelde om uit te huilen en opnieuw te beginnen. Muziek is als de liefde zelf, ze is verslavend. Ze kan plotseling verdwijnen uit je leven, […]

Lees de rest

Het narratief van de liefde

De wereld hangt van verhalen aan elkaar, zo wordt wel eens beweerd. Er zijn mensen die beweren dat dit letterlijk zo is. Een mens zelf is niet meer dan een bundel van verhalen. Onze identiteit is gebaseerd op verhalen, niet alleen onze groepsidentiteit als volk of natie, maar ook de individuele identiteit als mens, als […]

Lees de rest

De droom binnen de droom

‘Ik heb in het hart van de schepping een leemte ontdekt waar God, als Hij bestaat, mooi in zou passen, maar helaas is het niet zo dat het geloof begint waar het verstand ophoudt’. Met deze woorden van Frans Kellendonk voel ik mij verwant, vooral omdat ze ruimte open houden voor de vraag of er […]

Lees de rest

Coming home

Affiche gezien op de Plantage Middenlaan in Amsterdam, dinsdag j.l. Verwijderd: Verwijderd: .Verwijderd: Verwijderd: De toenemende mondialisering creëert nieuwe definities van identiteit. Identiteit hoeft niet alleen met traditie of afstamming van doen te hebben. Het is geen eenduidig begrip meer, maar valt uiteen in aspecten als zelfherkenning, beeldvorming, geborgenheid en imago. Er ontstaan nieuwe ervaringen […]

Lees de rest

Blijven hangen in een droom

Er was iets raars vanochtend toen ik wakker werd. Ik zat vast in mijzelf. Heel diep, zo’n beetje bij de tweede ruggenwervel van onderen. Normaal, als je wakker wordt, kom je langzaam weer bij bewustzijn en komen ook je gedachten weer op gang. Nu zat alles op slot. Ik zag de slaapkamer om me heen, […]

Lees de rest

Sailing

Op de praam van Ids Wilemsma, zomer 1990 (links achter: Joris Collier; midden: Hilda Kanselaar; midden achter:  Ids Willemsma; rechts vooraan: ikzelf. Foto: Jikkie Cats)

Lees de rest

Een wonderkind van 74

Op deze foto is het 1985. Ik ben 37 jaar. De helft zo oud als ik nu ben. Media vitae. Midden jaren tachtig begon ik met schrijven. Eerst voor het tijdschrift BOUD, dat het jaar  daarvoor was opgericht en waarvan ik eindredacteur was. Ik schreef toen nog steeds op mijn Olivetti schrijfmachine die in ik […]

Lees de rest

Pauze

Lees de rest