Archief

Archief voor september, 2022

Lees en verwonder!

hetvirusvandemelancholiehuubmous2

Soms is een recensie van een boek zo mooi, dat je bijna niet gelooft dat dit echt waar kan zijn. Gisteren vond ik op internet een recensie van Het virus van van de melancholie. Daarin wordt mijn boek gewaardeerd met vijf sterren! Bijna twee jaar na de datum van verschijnen mag dat een klein wonder […]

Lees de rest

De rest is stilte

De psychotische waan levert doorgaans slechts wartaal op, pure nonsens die alleen maar kan duiden op een verlies van elk redelijk verband en uiteindelijk zelfs op het verlies van elk moreel verband. Maar dan, ook de wartaal die Hamlet uitsloeg had nog altijd zoiets als een objectief kader dat de organisatie van het leven leek […]

Lees de rest

Kunst en het trauma van de tijd

Op woensdag 29 oktober 1952 hield A. M. Hammacher zijn inaugurele rede als hoogleraar kunstgeschiedenis aan de Technische Hogeschool in Delft. Het onderwerp was: ‘De wondende en helende kracht in de beeldende kunst’. In zijn fraaie biografie van Hammacher Kunst als levensessentie (2000) gaat Peter de Ruiter uitvoerig in op deze gebeurtenis. Het was een […]

Lees de rest

De teloorgang van het leiderschap

Soms heb ik het bange vermoeden dat de huidige maatschappij niet meer de juiste voorwaarden creëert voor goed leiderschap. De oorzaak van de crisis zou dan in het systeem zelf zitten. Het huidige systeem blokkeert de ontwikkeling van karakter en persoonlijkheid. Persoonlijkheid en karakter zijn schaars aan het worden. Leiding geven aan een organisatie is tegenwoordig […]

Lees de rest

Hoe kunst uiteindelijk spektakel werd

Begin jaren zeventig gaf de Belgische marxist Ernest Mandel (1923-1995) een gastcollege aan de Universiteit van Amsterdam. Omdat ik destijds een sluimerende belangstelling had voor het opkomende neo-marxisme, besloot ik er naar toe te gaan. Het was de tijd dat het neo-marxisme als een soort nieuwe religie de wetenschap binnensloop. Waardevrije wetenschap was uit den […]

Lees de rest

De buurt waar ik ben grootgebracht

Onlangs liep ik eventjes rond in mijn oude buurt, Oud-Zuid, achter het Concertgebouw in Amsterdam. Ik word daar altijd overvallen door een tweeslachtig gevoel. Aan de ene kant, een schok van herkenning gemengd met melancholie. Alles ziet er nog precies zo uit als vroeger. De huizen zitten goed in de verf. Er is niets gesloopt. […]

Lees de rest

Het verhaal van mijn blokkades

Lang geleden kreeg ik een wijze raad van een oude man die nog jong van hart was. Hij raadde me aan om alles op te schrijven wat mij in mijn leven in de weg heeft gestaan. Een verhaal dus over alle dingen die mij belemmerd hebben om te doen wat ik diep in mijn hart […]

Lees de rest

Hoe dom zijn kunstenaars?

Wat maakt een beeld tot een beeld? Die vraag houdt tegenwoordig menig kunstcriticus bezig in een wereld die overspoeld wordt met beelden. Er zijn zoveel beelden dat het beeld zelf lijkt te verdwijnen. In de hedendaagse plaatjesmaatschappij wordt het beeld steeds meer van zijn authentieke waarde ontdaan. Beelden zijn op allerlei manieren te manipuleren. Ze […]

Lees de rest

Herinneringen aan Hans

Afgelopen  zaterdag was het weer zover. Onze jaarlijkse reünie van klas 1 B van het Ignatiuscollege vond vanaf 14.00 plaats in Café-Restaurant De Ysbreeker in Amsterdam. Voor mij was het al weer even geleden. Eerst twee jaar corona, waardoor het niet door kon gaan. En vorig jaar zat ik in Venetië. Vandaar dat ik nu […]

Lees de rest

De puzzels van Penrose

  ‘O strenge. wiskunde, ik ben u niet vergeten sinds uw wijze lessen, zoeter dan 
honing, in mijn hart druppelden. Van de wieg af heb ik er bewust naar verlangd uit uw bron te drinken die ouder is dan de zon.’ Comte de Lautréamont, De gezangen van Maldoror De legpuzzel is het 
meest gangbare type […]

Lees de rest

Op komst

Hitler en de hippies, ze lijken elkaars tegenpolen, maar ze hadden ook iets gemeen. Er zat een religieuze kern in de koortsdroom van the sixties, zoals het nationaalsocialisme wellicht een politiek substituut was voor een verdwijnend christendom, maar dan met een radicale ompoling van goed en kwaad. De nazi’s noemden het goede kwaad en het […]

Lees de rest

De inflatie van de gastcurator

We beleven een tijd waarin de kunst zich lijkt uit te leveren aan een nieuw fenomeen. Alles wordt economie en de economie zelf krijgt steeds meer de trekken van een totaaltheater. Klanten worden gasten en verkopers regisseurs van ervaringen. Wie zijn omzet wil vergroten moet ophouden om alleen maar meer producten te willen verkopen. Een […]

Lees de rest

Upside down

Jaren  geleden mocht  ik een tentoonstelling openen in Galerie Bloemrijk Vertrouwen in Oudkerk. Het bijzondere van die galerie was dat één lange wand compleet met een spiegel was bekleed. De sfeer van de ruimte deed wat denken aan een sportschool, waar je ook al je bewegingen één op één in de spiegel kunt volgen. Ik […]

Lees de rest

In het voorbijgaan

De dood is de ultieme bevrediging van een verlangen naar een toestand waarin je jezelf volledig in kunt vinden. Ik weet niet hoe het komt, maar deze zin kwam in mij op na het lezen van de autobiografie van W. Jos. de Gruyter, Zelfportret als zeepaardje. De Gruyter was een spiritueel man. Hij was kunstcriticus […]

Lees de rest

The circle game of history

‘Hegel geloofde dat zonder de mogelijkheid van oorlog en de offers die erdoor worden geëist, de mensen week zouden worden en in zichzelf gekeerd; de samenleving zou vervallen tot een moeras van zelfzuchtig hedonisme en de gemeenschap zou uiteindelijk uiteenvallen. Angst voor de ‘heer en meester’ van de mens, ‘de Dood’, was een kracht als […]

Lees de rest

_______de baby op de bodem______

  vannacht zag ik het wrakvan een gigantisch schip.het was bedolven onder roestkoraal en alle schelpen van de oceaanhet was daar akelig en diepde plaats waar ik ooit heen zal gaan ik zag een hoofd met holle ogenvoor op de boeg van die verlaten booteen bronzen kop, vergroeid met moeder aardede baby op de bodem […]

Lees de rest