Archief

Archief voor februari, 2023

Tonight in Tresoar

Lees de rest

Nostalgia & totalitair geweld

‘Het wereldbeeld van het complotdenken weerspiegelt een heimwee naar een transcendentale kosmologie en een eenvoudige moderne opvatting van goed en kwaad. Dit wereldbeeld van het complotdenken is gebaseerd op één enkel trans-historisch complot, een manicheïstische strijd tussen goed en kwaad en het onvermijdelijk tot zondebok maken van een mythische vijand. De ambivalentie en complexiteit van […]

Lees de rest

When I woke up this morning…

Lees de rest

If you believe

Voor de presentatie (met lezing) van mijn boek Het algoritme van de waan. Naoorlogse geschiedenis van een babyboomer op 28 februari a.s. is nog een beperkt aantal plaatsen beschikbaar. De toegang is gratis. Voor opgave zie: de site van Tresoar

Lees de rest

Complotdenken, Hitler & de wetenschap

„Als je honderd jaar terug kijkt, dan is complotdenken zeker niet toegenomen. In 2021 heeft nog altijd 87 procent van de Nederlanders zich minimaal één keer laten vaccineren. Als je dat vergelijkt met de jaren dertig, toen Hitler antisemitische complottheorieën verspreidde en een groot deel van de Duitse bevolking aan zijn lippen hing, dan is […]

Lees de rest

Boodschappers in de waan

‘Zo geeft Huub Mous een mooie beschrijving van hoe hij overstroomde van de inzichten waar iedereen bekend mee moest worden – om te beginnen de paus. Dit begon bij Mous met een intens ervaringsproces of post-puberale identiteitscrisis waarin religie en Mous’ plaats in de wereld ter discussie stonden. Tijdens een verblijf in een klooster kreeg […]

Lees de rest

De jeugd van na de oorlog

‘De jeugd van tegenwoordig,’ is een zegswijze die pas na de oorlog is ontstaan. Als je de oorlog niet had meegemaakt, dan was dat een probleem, niet alleen voor degenen die de oorlogsjaren wèl hadden beleefd, maar vooral voor degenen die er geen weet van hadden. Sterker nog, die moesten er niets van weten. Hun […]

Lees de rest

De waan van een nieuwe werkelijkheid

Wat mij in deze hysterische tijd vooral treft is het bombardement van informatiestromen dat elke dag op mij af komt, op Twitter, Facebook, per mail en op tientallen kanalen op tv.  Het zet mij keer op keer aan het denken over de vraag wat de invloed is van de media op ons zogenaamd ‘gezonde verstand’  […]

Lees de rest

Leven in een hysterische tijd

Op 17 augustus 2003 overleed Johan Huijsser. Hij was beeldend kunstenaar en woonde in Egmond aan Zee. Ik las het bericht van zijn dood bij toeval in een overlijdensadvertentie. De laatste keer dat ik bij hem op bezoek was moet in het begin van de jaren zeventig zijn geweest. Daarna ben ik hem uit het […]

Lees de rest

Januari, Februari, Maart…

‘Ik  ben verbijsterd dat je aanhoudende intellectuele analyses leest over de woelige toestand in de wereld, over democratie, rechtstaat en geopolitiek, maar nooit worden daarin begrippen als kunstmatige intelligentie, digitalisering, internet of algoritmen genoemd. Nooit!’ Aldus Maxim Februari in een interview in de Volkskrant van gisteren naar aanleiding van zijn nieuwe boek Doe zelf normaal. […]

Lees de rest

Als de geboorte van een kind

Er is een Indiaans spreekwoord dat zegt dat een man in zijn leven drie dingen moet doen: een boom planten, een kind verwekken en een boek schrijven. Een kind heb ik inmiddels verwekt. Twee zelfs. Een boom heb ik nog nooit geplant. Maar ik heb wederom een boek geschreven. Ik weet niet of er veel […]

Lees de rest

De levensstrijd doorstaan

 Langs de Amstel in Amsterdam, woensdag j.l. rond 12.00 uur. Ik zat weer eens in een kerk vannacht. Het was een grote, neogotische kathedraal ergens in Limburg, maar het kan ook Brabant zijn geweest. De koningin werd binnengehaald. Confetti, serpentines en allerlei soorten glitter vielen uit de gewelven naar beneden. Er werd gezongen door een […]

Lees de rest

Lopen door de Rivierenbuurt

‘Op een wonderlijke manier kenden katholieke kinderen in het Amsterdam van de jaren vijftig elkaar allemaal. Rangen of standen deden er niet toe. Het geloof bracht iedereen bij elkaar binnen de- zelfde zuil. Ze gingen naar dezelfde school, dezelfde sportclub, dezelfde kerk of anders wel hun broer of zus. Ze liepen door dezelfde straten in […]

Lees de rest

Laat het zo zijn…!

Dromen zijn bedrog, maar niet altijd. Ik droom ook niet altijd. Toch heb ik het plan opgevat elke dag een van mijn dromen te onthullen, ook als helemaal geen droom heb gehad. Er is een manier – zo heb ik ontdekt – om je diepste dromen bloot te leggen, ook als je denkt dat ze […]

Lees de rest

Voorpublicatie in De Moanne

Lees de rest

Ik ben nu jonger dan gisteren

Ouder worden betekent dat je geheugenruimte zich steeds meer vult met tijd. Maar wat doet dat met jezelf? Wordt het leven ook voller? Of dieper soms? Ik heb het gevoel van niet. Eerlijk gezegd begrijp ik steeds minder van het leven naarmate ik ouder word. Toen ik jong was dacht ik niet alleen meer te […]

Lees de rest