In 1967 heb ik zat een halfjaar in Delft gewoond. Ik studeerde toen bouwkunde aan de TU (toen nog TH)  en had een studentenkamer in een oud huis vlak achter het station. De kamer was zo klein, dat de stoel eerst de deur uit moest voordat het opklapbed naar beneden kon. De hospita wist dan ook precies wanneer ik ging slapen en wanneer ik weer wakker was.

Ik ben toen zelfs nog ontgroend op de ouderwetse manier met kaalgeschoren kop en veel getreiter van ouderejaars, die me aanspraken met het woord ‘feut’. Op de Oude Delft was het monumentale pand van de katholieke studentensociëteit Alcuin, van Sanctus Virgilius.

Na een half jaar heb ik me op advies van de stufentendecaan psychologisch laten testen. Die test wees uit dat niet zo geschikt was voor een technische opleiding en voor mijn studie beter meter mijn heil kon zoeken in de sector taal en cultuur. Na twee jaar Nederlandse taal en letterkunde werd dat uiteindelijk kunstgeschiedenis en archeologie. Van studie wisselen was toen nog heel gewoon. Alsook een jarenlange studiebeurs zonder torenhoge schulden. Andere tijden.

De TH Delft was slechts een intermezzo geweest. Ik kan niet zeggen dat ik denkend aan die periode overstroomd word door een vloed van warme herinneringen.