In 2014 verscheen het opus magnum van Wouter Kusters: Filosofie van de waanzin. Fundamentele en grensoverschrijdende inzichten. Dit boek, een dikke pil van 750 pagina’s, is inmiddels in het Engels en zelfs in het Arabisch vertaald. Op 20 mei 2014 ging ik met Kusters over dit boek in debat in Felix Meritis in Amsterdam, op […]
Een rondtollende zon. Een regenboog na de zondvloed. Een hakenkruis in de Omega-driehoek. Het kruis van Lotharingen in het gewei van een hert. Telkens weer was het een draaikolk van beelden waar je onherroepelijk in wordt weggezogen. De horror die je de handen voor de ogen doet slaan, terwijl je toch moet blijven kijken. Het […]
Op woensdagavond 12 januari 1966, vier dagen voor mijn opname, heb ik in de aula van het Sint Ignatiuscollege een verhaal gehouden over Kleine Alice, het toneelstuk van Edward Albee, dat ik een paar dagen voor de Kerst had gezien in de Stadschouwburg. Mijn voordracht, waarvoor ik zo’n tien minuten beschikbaar had, werd een betoog […]
‘Er is een diepere rust gekomen, de mens keert zich meer en meer naar binnen, hij mijmert over het afgelopen seizoen, ziet de relatieve waarde van de genoegens. Niet alleen brengt hij zijn tijd door met terugkijken, er ontstaan plotseling nieuwe belangstellingen. Hij leest meer, geeft zich tijd meer te denken over problemen, die hij […]
Nadat ik bedloten heb om in een geschrift terug te komen op mijn psychiatrische ervaringen in 1960 tik ik op Google de titel van mijn boek over die episode in. (Waar was de dood nog meer) Dat levert een onverwacht resultaat op. De titel staat boven een tekst die gaat over radicale veranderingen in de […]
Op 12 maart 2015 mocht ik de Broerenkerk in Zwolle een lezing houden over mijn bijdrage aan het boek Tegen de tijdgeest, terugzien op een psychose (2011). Dat gebeurde in het kader van de boekenweek die ‘Waanzin’ als thema had, onder het motto ‘Te gek voor woorden.’ Er was flink wat publiek op afgekomen. Het […]
Op 8 februari 2013 mocht ik spreken op het symposium ‘Transformaties’, dat werd georganiseerd door de Stichting Psychiatrie en Filosofie. Aanleiding was mijn bijdrage aan het boek Tegen de Tijdgeest, terugzien op ene psychose, dat in 2011 was verschenen. Het symposium vond plaats in het gebouw van de Universiteit voor Humanistiek (UvH) te Utrecht. Dit […]
Het boek Tegen de tijdgeest, terugzien op een psychose verscheen in 2011. Het bevat bijdragen van Egbert Tellegen, Daan Muntewerf en ondertekende. Mijn bijdrage had als titel Het stille afscheid van de pijn. ‘Een boek van jezelf is een stad waar je een tijdje in gewoond hebt,’ heeft Oek de Jong ooit beweerd. Dat klopt, […]
Dit leidde tot uitvoerige uitweidingen: “De notities volgden elkaar op in een kortademige staccatostijl, maar ook lyrisch en bloemrijk, nu eens stilstaand bij het beeld van een witte piano op de top van de Mont Blanc, en dan weer uitweidend over de lichamelijkheid van de taal, waarin het woord vlees kan worden en omgekeerd…Mijn boek […]
Ik droomde weer eens van de dood vannacht. Ik zag een begrafenisstoet. Zeven inktzwarte limousines reden langzaam voorbij. Toen de voorste wagen dichterbij kwam, zag ik dat er geen bestuurder in zat. De stoet reed stuurloos voort. Ik zag de kist. Hij was rijk gedecoreerd en er lagen veel boeketten op. De stoet reed pal […]
‘In deze visie wordt het bestaan van een subjectieve beleving van een heden en een verschil tussen verleden en toekomst irrelevant geacht. Onze ervaring van het verschil tussen toekomst en verleden zou komen door de beperkingen van ons bewustzijn, een gebrek aan kennis en een beperkte taal; De ’echte’ tijd zou het tijdspad zijn, met […]
Het normale bewustzijn kadreert onze ervaringen in vaste patronen van ruimte en tijd. Maar in een psychose verandert niet alleen de ervaring van ruimte, maar vooral de ervaring van tijd. Als de klok wegvalt om onze beleving van de werkelijkheid te structuren is in feite alles mogelijk. De veranderingen in de werkelijkheid die dan plaats […]
‘Wanneer wij de geschiedenis van de mensheid beschouwen, nemen wij slechts de uiterste buitenkant der gebeurtenissen waar, en deze dan nog verwrongen in de troebele spiegel der traditie. Wat echter eigenlijk is gebeurd, onttrekt zich aan de vorsersblik van de historicus, want het eigenlijke historische gebeuren ligt diep verborgen, door allen geleefd en door niemand […]
Ieder mens heeft vermoedelijk zo’n keerpunt in zijn leven, het nachtelijke contractie-punt van zijn wezen; hij wordt door de nauwheid ervan heen geperst, en hervindt zich dan in de zekerheid van zichzelf, in de zekerheid van het gewone dagelijkse leven; en wanneer hij zichzelf ondertussen ongeschikt heeft gemaakt om daarin nog vervulling te vinden, hervindt […]
‘Het hof acht zich in deze onbevoegd en wijst de zaak terug naar …’ Typisch dat de wereld van de rechtspraak zoiets kent. Dat moesten de sociologen ook meer doen. Als ‘nihilisme’, ‘vereenzaming’ en andere kwesties zoals deze aan de orde komen, deze terugwijzen naar de eigentijdse literatoren of bevooroordeelde leken. Moet de sociologie zich […]