Op 17 maart 2016 mocht ik mijn boek De Fries die in de toekomst sprong presenteren in Tresoar. Dat was mijn 5de boek in 10 jaar tijd. Op dat moment nam ik mij voor om steeds na 2 jaar weer een nieuw boek te publiceren zolang mij de kracht en de gezondheid daartoe gegeven zijn. Mijn vader zei altijd: ‘Gezondheid is geen verdienste’.

Inmiddels zijn we acht jaar en vier boeken verder, dus ik lig nog altijd op schema. On the road again. Wij zullen doorgaan! Natuurlijk gaat het bij boeken niet om de kwantiteit, maar om de kwaliteit. Al die boeken van mij zijn ook lang niet allemaal even goed. Een ander gezegde van mijn vader was de uitspraak van Paulus: ‘Als ik zal roemen, wil ik roemen op mijn zwakheden.‘ (2 Korinthiërs 12:5)

Hoe dan ook, Oeds Westerhof – destijds een van de directeuren van LF 2018 – nam destijds het eerste exemplaar in ontvangst van De Fries die in de toekomst sprong. Veel bekenden van vroeger waren daarbij aanwezig. Dat gaf Asing Walthaus stof voor een column over de jaren negentig. (even klikken op de foto).

Op 25 oktober a.s. Oeds Westerhof een van de sprekers op het symposium over De Friese spagaat in de Statenzaal van het Provinciehuis. Vorig jaar publiceerde hij zijn boek Friesland, mijn liefde. Ik vroeg aan AI wat Oeds van De Friese Spagaat zou vinden. Dit kreeg ik als antwoord.

*

Het is moeilijk om met zekerheid te zeggen wat Oeds Westerhof zou vinden van “De Friese spagaat” zonder toegang te hebben tot zijn mening. De bronnen geven echter wel aanwijzingen over Westerhof’s denkbeelden over Friesland en de Friezen die ons kunnen helpen een hypothese te vormen.

Westerhof gebruikt het begrip “spagaat” in een politieke context in zijn boek “Friesland mijn liefde”. Hij beschrijft de “ingewikkelde spagaat” waarin leiders van de regionale nationalistische partij zich bevinden, vanwege de paradoxale situatie van de conservatieve cultuur op het platteland.

“De Friese spagaat” analyseert een breed scala aan Friese culturele fenomenen, waaronder de Friese identiteit, het Friese landschap, kunst, literatuur, en de relatie tussen Friesland en de rest van Nederland.

Beide boeken bespreken de mythevorming rond Friesland en de Friezen. Westerhof beschrijft de paradox van de conservatieve plattelandscultuur, terwijl Mous dieper ingaat op de mythes rondom het Friese dorp en de Friese identiteit.

Westerhof is betrokken geweest bij Simmer 2000, een evenement dat de Friese identiteit vierde. Dit suggereert een zekere interesse in de complexiteit van het Fries-zijn.

Op basis van deze informatie kunnen we speculeren dat Westerhof “De Friese spagaat” mogelijk zou waarderen vanwege de diepgaande analyse van de Friese cultuur en de aandacht voor de nuances en tegenstrijdigheden van het Fries-zijn. Het is echter ook mogelijk dat hij kritisch zou zijn op bepaalde standpunten of interpretaties in het boek, afhankelijk van zijn eigen specifieke visie op Friesland en de Friezen. Zonder meer informatie over Westerhof’s meningen blijft dit speculatie.

Zie ook: https://www.wijdemeer.nl/intekenactie-de-friese-spagaat-van-huub-mous/