De waan van een nieuwe werkelijkheid

Wat mij in deze hysterische tijd vooral treft is het bombardement van informatiestromen dat elke dag op mij af komt, op Twitter, Facebook, per mail en op tientallen kanalen op tv.  Het zet mij keer op keer aan het denken over de vraag wat de invloed is van de media op ons zogenaamd ‘gezonde verstand’  […]

Lees de rest

Leven in een hysterische tijd

Op 17 augustus 2003 overleed Johan Huijsser. Hij was beeldend kunstenaar en woonde in Egmond aan Zee. Ik las het bericht van zijn dood bij toeval in een overlijdensadvertentie. De laatste keer dat ik bij hem op bezoek was moet in het begin van de jaren zeventig zijn geweest. Daarna ben ik hem uit het […]

Lees de rest

Januari, Februari, Maart…

‘Ik  ben verbijsterd dat je aanhoudende intellectuele analyses leest over de woelige toestand in de wereld, over democratie, rechtstaat en geopolitiek, maar nooit worden daarin begrippen als kunstmatige intelligentie, digitalisering, internet of algoritmen genoemd. Nooit!’ Aldus Maxim Februari in een interview in de Volkskrant van gisteren naar aanleiding van zijn nieuwe boek Doe zelf normaal. […]

Lees de rest

Als de geboorte van een kind

Er is een Indiaans spreekwoord dat zegt dat een man in zijn leven drie dingen moet doen: een boom planten, een kind verwekken en een boek schrijven. Een kind heb ik inmiddels verwekt. Twee zelfs. Een boom heb ik nog nooit geplant. Maar ik heb wederom een boek geschreven. Ik weet niet of er veel […]

Lees de rest

De levensstrijd doorstaan

 Langs de Amstel in Amsterdam, woensdag j.l. rond 12.00 uur. Ik zat weer eens in een kerk vannacht. Het was een grote, neogotische kathedraal ergens in Limburg, maar het kan ook Brabant zijn geweest. De koningin werd binnengehaald. Confetti, serpentines en allerlei soorten glitter vielen uit de gewelven naar beneden. Er werd gezongen door een […]

Lees de rest

Lopen door de Rivierenbuurt

‘Op een wonderlijke manier kenden katholieke kinderen in het Amsterdam van de jaren vijftig elkaar allemaal. Rangen of standen deden er niet toe. Het geloof bracht iedereen bij elkaar binnen de- zelfde zuil. Ze gingen naar dezelfde school, dezelfde sportclub, dezelfde kerk of anders wel hun broer of zus. Ze liepen door dezelfde straten in […]

Lees de rest

Laat het zo zijn…!

Dromen zijn bedrog, maar niet altijd. Ik droom ook niet altijd. Toch heb ik het plan opgevat elke dag een van mijn dromen te onthullen, ook als helemaal geen droom heb gehad. Er is een manier – zo heb ik ontdekt – om je diepste dromen bloot te leggen, ook als je denkt dat ze […]

Lees de rest

Voorpublicatie in De Moanne

Lees de rest

Ik ben nu jonger dan gisteren

Ouder worden betekent dat je geheugenruimte zich steeds meer vult met tijd. Maar wat doet dat met jezelf? Wordt het leven ook voller? Of dieper soms? Ik heb het gevoel van niet. Eerlijk gezegd begrijp ik steeds minder van het leven naarmate ik ouder word. Toen ik jong was dacht ik niet alleen meer te […]

Lees de rest

 I’ll never find another you

Lees de rest

Of all places

Lees de rest

Powerpoint in progress

Ik heb gisteren mijn eigen boek Het algoritme van de waan nog eens helemaal doorgelezen. Het is op zich al een rare ervaring om een boek van jezelf te lezen. ‘Een boek dat je zelf geschreven hebt is een stad waarin je een tijdje hebt gewoond,’ heeft Oek de Jong ooit beweerd. Dat klopt, als […]

Lees de rest

Crazy Feeling

ZIE: DE SITE VAN TRESOAR

Lees de rest

De Avond van de Babyboomerblues

Lees de rest

Het Spookhuis van de Geest

Inmiddels hebben zich 20 mensen opgegeven om mijn boekpresentatie (met lezing) bij te wonen op dinsdagavond 28 februari a.s.. Dat is al heel wat, maar er kunnen er nog wel wat meer bij. Tresoar heeft de Gysbert Japicxzaal belangeloos beschikbaar gesteld, waar ik heel blij mee ben. Temeer omdat het de laatste jaren twee keer […]

Lees de rest

Ouwe lullen krentenbrood

Op bovenstaande foto is het 17 maart 2016. Bijna zeven jaar geleden alweer. Die dag mocht ik mijn boek De Fries die in de toekomst sprong presenteren in de Gysbert Japicxzaal in Tresoar in Leeuwarden. Over drie weken is het weer zover. Althans, als genoeg mensen zich aanmelden voor de presentatie van mijn nieuwe boek Het […]

Lees de rest

Babyboomerblues

Lees de rest

Afwezig is degene die me schreef

(Foto links: juni 1977 in mijn woning aan de Saffierstraat in Amsterdam) ‘Een wiskundige (artikelserie Die Zeit) vertelde dat als je a=01, b-02, …., z=26 stelt, er in de decimalen van pi ooit,  ooit het volledig werk van Shakespeare zal te kunnen worden gelezen. Deze mededeling trof ik onlangs aan in mijn mailbox. Ik weet niet […]

Lees de rest

Tijd verdwijnt

Hoe komt het toch dat foto’s uit een bepaalde tijd achteraf allemaal op elkaar gaan lijken. Allereerst natuurlijk door de kleuren die mettertijd gaan vervagen en stilaan exact de juiste patina krijgen die hoort bij de Zeitgeist. De foto, die hierboven is te zien, hoort bij het midden van de jaren zeventig, om precies te zijn: […]

Lees de rest

In de bovenkamer van Poetin

Complotdenken heeft Poetin met Hitler gemeen Poetins inval in Oekraïne in februari vorig jaar werd in sommige commentaren vergeleken met Hitlers inval in maart 1938 in Tsjechoslowakije, een kantelmoment in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. Bij velen rees sindsdien de vraag: is Poetin een nieuwe Hitler? Poetin komt vooralover als een benepen en wraakzuchtige […]

Lees de rest

Op de toren van gezang

Ik schrok. Er was een zwaar gestommel waardoor de toren heel even leek te schudden. Ik nam niet de lift maar liep alle trappen af naar beneden. Maar ik zag niets. Na een rondgang door de ontvangstruimte weer niets. Ik wilde alweer naar boven gaan toen uit de kelder een vreemd geluid oprees. Het leek […]

Lees de rest

Gaat het wel goed met mij?

In diepste wezen is schrijven een vorm van verzamelen. Een schrijver verzamelt zinnen. Iedereen heeft zijn hobby en een geliefkoosde hobby is verzamelen. Zo ken ik mensen die er plezier 
in vinden rouwadvertenties bijeen te garen, anderen die zweren bij Chinese keramiek uit de Ming-periode en ik ken zelfs 
iemand die zich toelegt op het […]

Lees de rest

De lezer tussen woord en beeld

‘Het Ene bij Plotinus staat ‘buiten de aardse tijd’. Er is wel tijd ‘daarboven’, 
maar dat is de zuivere perfecte (non-)tijd van de eeuwigheid. Deze verstrijkt 
niet en kent geen uitgestrektheid. In dit domein van eeuwigheid staat alles 
stil’, maar alles is er ook ‘levend’. Contact met deze buitentijdse hogere 
wereld is mogelijk door zuiver […]

Lees de rest

Alles is heimwee

Mijn vader op de camping van Lourdes, juli 1965 De komst van de tijd, zo luidt de titel van de Nederlandse vertaling van het boek Miette (1995) van de Franse schrijver Pierre Bergounioux (1949). In het boek wordt de levensloop geschetst van vier kinderen uit één boerengezin die terechtkomen in de stroomversnelling van de tijd. […]

Lees de rest

Een rotschop voor de kosmos

Avila 1965 (eigen foto) ‘O, ik zou de mensen willen uitroeien. Niet martelen, maar gewoon verbranden, het grondige werk, bedoel ik. Tuig allemaal. Jezus Christus nog aan toe, er moet een God zijn of iets dat minstens zo erg is.’ G.K. van het Reve tegen Bibeb (oktober 1964) In de zomer van 1965 deed de […]

Lees de rest

Als God in Frankrijk

Mijn vader en moeder in de Provence, zomer 1963 Drie keer in mijn leven ben ik in de Provence geweest. In 1963 kampeerde ik er samen met mijn ouders. We verbleven in Carpentras en Avignon en bezochten de Pont du Gard op de dag nadat de Belgische wielrenner Benoni Beheyt wereldkampioen op de weg was […]

Lees de rest

Terug op de Mathildenhöhe

Dit jaar word ik 76. Dat is maar een raar idee. Iets in mezelf vertikt het om ouder te worden. Op een gegeven moment is de klok voorgoed stil blijven staan. Elk jaar kwam er een jaar bij, maar diep van binnen ben ik gestopt met tellen. Ik weet niet precies wanneer dat gebeurd is. […]

Lees de rest

The best of both worlds

Gwan en ik, Amsterdam 1974 ‘Dat de keunsthistoricus Huub Mous nocht oan ûnnocht hat, is bekend. Ek dat er him yn dizze provinsje amper thúsfielt. It is suver spitich dat er syn brea hjir fertsjinne moat. Want in man mei de talinten fan Mous fertsjinnet better as Fryslân. ‘ Aldus Bertus Mulder, in zijn hoedanigheid […]

Lees de rest

Wie is wie tussen de schuifdeuren

Het is 1962. Er wordt toneel gespeeld tussen de schuifdeuren. Plaats van handeling: het huis van Nard Loonen aan de Lomanstraat in Amsterdam Zuid. Het stuk, dat gespeeld wordt, heet ‘De Menaechmi’. Het is een klucht die alom wordt beschouwd als het beste werk van de Latijnse komedieschrijver Plautus. We speelden het in het Latijn […]

Lees de rest

Wat een geluk… in de vroege jaren zestig

Telkens weer verbaas ik mij over de werking van het geheugen. Wat een vreemd apparaat is dat toch. Het lijkt wel een zwevend tapijt. Je vliegt ermee van hot naar her als in een sprookje van Duizend en een Nacht. Vannacht kon ik de slaap niet vatten. Mijn gedachten dwaalden rond in het Amsterdam van […]

Lees de rest

Sag mir wo die Blumen sind

Poetin greep de herdenking van het bijna drie jaar durende beleg van de stad door de Duitsers aan om de Russen er nog eens van te doordringen dat Rusland, net als toen, bedreigd wordt door de nazi’s, nu in de gedaante van het ‘neonazistische’ bewind dat volgens hem in Kyiv aan de macht is. Met […]

Lees de rest

In het land van denkers en dichters

  ‘En het is volkomen duidelijk, dat een dergelijke romantische, anti-rationalistische levenshouding, maar ook anti-humanistische menschbeschouwing leidt naar de groote stroming, die thans Nationaal-Socialisme heet en wier ontzaglijken invloed wij ook in ons land bespeuren bij de menschen, met wie wij als predikanten in aanraking komen. Deze mensbeschouwing geeft aan het bewust-verstandige, het geestelijke niet […]

Lees de rest

Politiek als gestaalde Romantiek

‘Politiek is de hoogste en meest alles omvattende kunst die er is. Wij, die moderne Duitse politiek vormgeven, voelen onszelf kunstenaar. Het is te taak van de kunst en de kunstenaar om te scheppen, nieuwe vormen te bedenken om de zieken te verwijderen en vrijheid te creëren voor de gezonden.’ Deze woorden sprak Joseph Goebbels […]

Lees de rest

De leraar die alles prachtig vond

Op de foto mijnheer Slijpen links naast de rector van het Ignatiuscollege, pater Mercx S.J. (Foto: Jos Heitmann) ‘Aan zijn leraar Nederlands bewaarde Kees Fens geen bijzondere, althans geen bijzonder goede, herinneringen. Drs. W. Slijpen had, op 
zijn beurt, in de jongen uit de Chasséstraat geen opmerkelijke leerling 
gezien. Toen de redactie van Raster in […]

Lees de rest

Geregisseerde beeldvorming

Lees de rest

Franeker was ooit een bruisende stad

‘Het Athene van het noorden’, 
zo werd Franeker ooit genoemd. Franeker een stadje met een roemrijk verleden. Professoren hebben hier eeuwenlang de gehei
men van de wereld ontraadseld. Lollius Adema bijvoorbeeld, die de leer van Aristoteles aanhing, en 
Henricus de Vena die daar dwars tegen inging. Maar er waren meer van dat soort lieden. Eigenzinnige mensen […]

Lees de rest

Overal en nergens tegelijk

De mens is in een grot geboren en uit de schimmen, die op de wand verschijnen, droomt hij zijn wereld. Die wereld is een zee van herinneringen en aan de vloedlijn van die zee ontstaan de parabels. Het zijn de verhalen die ooit verzonnen zijn om spirituele waarheden over te brengen, zoals ook Plato’s grot […]

Lees de rest

De mythe versus de vorm

Een paar maanden geleden vroeg Piter Boersma mij of ik een artikel van zo’n 4000 woorden wilde schrijven over de dichter-schilder Bartle Laverman, die in mei 2020 plotseling overleed. Het artikel zou vooral moeten ingaan op het mogelijke verband tussen zijn poëzie en zijn beeldend werk. Onlangs is mijn verhaal verschenen in het Friese, literaire […]

Lees de rest

Een boekenboot vol nostalgie

‘De psychose is een vormprobleem,’ heeft H.C. Rümke ooit beweerd. Het gaat niet om de inhoud, maar om de patiënt uit zijn verwrongen stelsel van ideeën te verlossen en weerbaar te maken om zelfstandig het leven aan te kunnen en weer ‘baas te zijn in eigen brein’. Daar is iets voor te zeggen. Maar het […]

Lees de rest

Boekenwijsheid is niet voor de poes

Dit wordt het omslag mijn nieuwe boek, mijn negende boek in 18 jaar tijd. Tenminste, als ik alles meereken, ook de boeken die ik samen met anderen schreef. Dat is gemiddeld 1 boek in 2 jaar. Als ik zo doorga in dit tempo en ik word 100, dan kan ik nog minstens 12 boeken produceren en mijn […]

Lees de rest