Bewustzijn en de maskerade van de taal

‘Maar al kan ik me dan vergissen in zulke gevallen – is het niet mogelijk, dat ik onder narcose ben? Als ik het ben en als de narcose me van het bewustzijn berooft: spreek ik en denk ik niet werkelijk? Ik kan niet in ernst aannemen, dat ik nu droom. Wie in zijn droom zegt […]

Lees de rest

De onthoofding op herhaling

Tot aan de negentiende eeuw waren in West-Europa onthoofdingen openbaar toegankelijk. Een onthoofding werd destijds als een lustvol vermaak voor de massa beschouwd. In zijn boek The Romantic Agony herinnert Mario Praz eraan dat Engelse edellieden tijdens onthoofdingen in Franse steden kamers huurden aan het plein, waar de onthoofding plaatsvond. De Romantische fascinatie voor de […]

Lees de rest

Waan en beginnende schizofrenie

In dit boek maak ik een reis door de tijd in de hoop dat ik daarmee uiteindelijk bij Hitler beland. Niet dat ik mijn boodschap alsnog tot de Führer zou willen richten als een postuum memorandum over de waan. Maar als personage is Hitler bij het schrijven van dit boek wel een jaar lang in […]

Lees de rest

Mooie vrede op de Apollolaan

In zijn boek The Face of God after Auschwitz (1965) constateert de liberale rabbijn  Ignaz Maybaum dat er iets vreemds aan de hand is met het fenomeen secularisatie. Wanneer een christelijke kerk een proces van secularisatie ondergaat, betekent dat niet dat er een strikte scheiding plaatsvindt tussen christelijke deel van het voor-christelijke deel. We moeten […]

Lees de rest

Leven in een vredige nieuwe wereld

Midsland aan zee, 8 juli j.l. Leeuwarder Courant, 15 oktober 2004

Lees de rest

Mulisch als de herrezen Christus

Ook voor jou heb ik nog met recht geofferd op het altaar van mijn behoud, Niet omdat ik belang had bij je dood, ditmaal net, maar omdat ik belang had juist bij je leven. Ik herken je zo goed. Jij , oude man, achter. Alle doodsformaties ben jij het leven. In de wijsheid van mijn […]

Lees de rest

Pauze

Lees de rest

Het kwaad en de waanzin

In 2014 publiceerde Wouter Kusters zijn opus magnum Filosofie van de waanzin. Opvallend is dat ‘het geval Hitler’ niet voorkomt in zijn diepgravende beschouwingen over de waan. Filosofen ontwijken doorgaans het geval Hitler als ze gaan filosoferen over de waanzin. In beschouwingen over de verbanden tussen waanzin en de cultuurgeschiedenis wordt veelal met een wijde boog […]

Lees de rest

De eeuwige wederkeer van het kwaad

“… hij…hij…hij is hier…”  Daarna niets meer. Zo eindigt de roman Siegfried van Mulisch. Die ‘hij’ zou Hitler zelf zijn, die in een nachtmerrie verschijnt aan de hoofdpersoon. Of was het soms de duivel in hoogsteigen persoon? Ook Hitler zou ooit door de duivel zijn bezocht, als we Hermann Rauschning mogen geloven, als hij in […]

Lees de rest

Het licht van de tijd

‘Hij lachte weinig, zijn gezicht weerspiegelde überhaupt weinig emotie. Hij straalde de rust uit van een man die wist wat hij moest doen. Op foto’s keek hij meestal strak voor zich uit, niet onvriendelijk maar onbewogen, alsof hij zich de lens niet bewust was. Het restant van een oude aangezichtsverlamming droeg bij aan een zekere […]

Lees de rest

Hotel Fryslân

Rijdend op de AfsluitdijkEen windvlaag in de flankRook ik de geur van rotte visEen lucht van stank voor dankVer aan de horizon zag ikEen licht dat op mij wachtMijn ogen vielen bijna dicht‘k moest stoppen voor de nacht Ze stond daar in de open deurIk hoorde al de belEn dacht nog bij me zelfDe hemel […]

Lees de rest

Adolf Hitler en de babyboomers  

Wee degenen die het goede kwaad noemen en het kwade goed, de duisternis licht noemen en het licht duisternis.  Jesaia 5.20  Kort na de Tweede Wereldoorlog werd de groeiende goddeloosheid nog als een belangrijke ontstaansvoorwaarde van het nationaalsocialisme gezien. Jaspers formuleerde het in 1946 als volgt: ‘Want deze onvoorwaardelijkheid van een blind geworden nationalisme – […]

Lees de rest

Vervagende herinneringen

Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder,bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed.Altijd vandaag, zeg ik. Ze glimlacht vaagen zegt: zijn we in Roden of Den Haag?Wat later: kindje ik word veel te oud.Ik troost haar, dierbare sneeuwwitte astronautzo ver al van de aarde weggedreven,zo moedig uitgestapt en in de ruimte zwevendzonder bestek en […]

Lees de rest

Het verleden is er nog

‘Een biografie is de ontroering van iemand dichterbij te willen komen, maar hem of haar, die zich van ons omkeert, achterna te moeten te moeten staren. Op dit moment van melancholie komen we tot het besef van betekenis. Dat is het punt waarop de biograaf zelf – een dichter bij de dichter wordt.’ Deze woorden […]

Lees de rest

Herinneringen zijn als vogels

Zoals ooit God een levende God was die zich openbaarde in de existentie van de levende mens, zo is de herinnering een levende herinnering die zich in het bewustzijn openbaart en in een levend mens tot leven komt. Je zou het een proustiaanse doorstart van de religie kunnen noemen. Of simpeler gezegd: je moet het […]

Lees de rest

I can’t forget

Lees de rest

De amnesie van het kwaad

Als een spiritueel geloof plotseling wegvalt, kan in de plaats van de leegte die zich dan vormt ook een substituut van de transcendentie ontstaan. Hierbij – en ook elders in dit boek – hanteer ik de term transcendentie doorgaans in de traditionele, theologische zin van woord: als iets wat de mens en de werkelijkheid als […]

Lees de rest

Pauze

Lees de rest

En de rest is stilte

Een alomvattende definitie van een waan is moeilijk te formuleren, maar als ik aan het slot van mijn betoog een poging mag wagen, zou deze als volgt luiden. De waan is een transformatie van de werkelijkheid tot een vorm van mateloosheid die als functie heeft het wegnemen van obstakels die een doel, dat als noodzakelijk […]

Lees de rest

Een eenzaam dier tussen de dieren

In zijn boek De twintigste eeuw (2006) stelt de Franse filosoof Alain Badiou dat we tegenwoordig alleen nog maar de restauratie van het klassieke humanisme voorgeschoteld krijgen. Dat wil zeggen: een steriel humanisme, zonder de vitaliteit van de al dan niet aanwezige God. God is morsdood. Ook ‘de mens als een maakbaar project’ behoort tot […]

Lees de rest

Wanen in het gewaad van de religie

Wanneer een kerk geseculariseerd wordt, is dat niet als een keurige scheiding van het christelijke deel van het voorchristelijke deel; we moeten ons niet voorstellen dat in het proces van secularisatie de voorchristelijke mens, de Griek, of het nu een verfijnde Griek of een barbaar is, weer vrij komt en zijn christelijke thuis verlaat. Er […]

Lees de rest

De katholieke schuldvraag

‘Als tussen 1938 en 1945 paus Pius XII, geheel gehuld in het wit en met zijn bekende gespreide armen, in een pausmobiel aan de poort zou hebben gebonsd van Dachau, Auschwitz of Theresienstadt, dan zouden velen daarbuiten en zeker daarbinnen de woorden hebben geroepen waarmee allen op die Romeinse Synode in 495 paus Galesius toejuichten: […]

Lees de rest

Nu weet ik het

Lees de rest

Noch leven, noch dood

Stel dat er een denkbeeldig museum bestaat, het museum van de eeuwige schoonheid. Je zou dit imaginaire gebouw het collectief esthetisch geheugen van de mensheid kunnen noemen. Deze ruimte heeft het uiterlijk van een klassiek pantheon. Onder het fronton aan de voorzijde is een spreuk van Pico della Mirandola gebeiteld. Binnen loopt Shakespeare rond als […]

Lees de rest

De tunnels van de tijd

Cornelie Mous (1936-2014) ‘Kent u professor Kooy die hoogleraar in Delft is? Hij heeft jaren geleden een artikel geschreven waarin hij inging op het boek „An experiment of time” van de lerse vliegtuigingenieur J. B. Dunne. In dat boek zei Dunne, dat hij geloofde in het voorspellend karakter van dromen Toen ik het las dacht […]

Lees de rest

De ontsporing van de letterlijkheid

In zijn boek The Hitler of History (1997) geeft John Lukacs een helder overzicht van alle naoorlogse pogingen van biografen om grip te krijgen op de ongrijpbare aard van Hitler. Gaandeweg werd geprobeerd om Hitler te ont-demoniseren en uiteindelijk te historiseren. Toch lijkt over het fenomeen Hitler nog altijd het laatste woord niet gezegd. Opvallend […]

Lees de rest

Elke stad zijn eigen icoon

Ik ben nooit in Buenos Aires geweest, maar via internet kom je overal. Zo ontdekte ik een fontein op het Plaza Alemania van die stad: de Fuente Riqueza Agropecuaria. Hij werd in 1914 voltooid naar ontwerp van professor Gustav Adolf Bredow, een Duitse beeldhouwer, die ook wereldberoemd is in Friesland. Deze professor ontwierp immers ook […]

Lees de rest

Destination Art… on a road to nowhere

 In Oost Europa zie je vaak enorme beelden, zoals deze met de titel “Родина-мать зовёт!; “Rodina-mat zovjot!” (het vaderland roept) vlak bij de Wolga in Wolgograd en bij de Dnjepr in Kiev. Een wonderlijke titel nu er Russische raketten door de lucht vliegen. Het vaderland roept niet alleen, het vaderland is ook aan het moorden. […]

Lees de rest

De maakbaarheid van emotie

“I feel like everyone else in this country: utterly devastated. … She was a wonderful, warm human being.” Tony Blair hield even de adem in en keek naar zijn beide handen die elkaar stevig omklemd hielden. Toen kwam de beroemde slotzin, hakkelend bijna, alsof de woorden één voor één ter plekke bij hem opkwamen: “How […]

Lees de rest

De waan, het wereldbeeld en de feiten

In een commentaar op Cesare Beccaria’s Essay over misdaad en straf beschreef Voltaire het geval van Simon Morin die in 1663 werd veroordeeld tot de brandstapel. Hij was een geestesgestoorde die visioenen meende te zien. Hij dreef zijn waanzin zelfs zo ver, dat hij zichzelf als een door God gezondene zag en verkondigde dat hij […]

Lees de rest

Summer in the city

Lees de rest

Ode aan de omgevallen boekenkast.

Jaren geleden werd ik door Ernst Bruinsma voor het blad De Moanne geïnterviewd over mijn boekenkast. Bij die gelegenheid werd bovenstaande foto gemaakt. Mijn boekenkast is zo te zien een zootje. Dat is nog steeds zo. De afgelopen dagen ben ik druk bezig geweest om alles eens uit te mesten en op orde te brengen. […]

Lees de rest

Ne dis rien

Lees de rest

Het grote misverstand

Toen ik vorig jaar zomer door Roland Janssen werd gevraagd of ik een tekstbijdrage wilde leveren aan het boek over Eja’s werk, dat vandaag  ten doop wordt gehouden, heb ik meteen ja gezegd. Een catalogue raisonnée zou het volgens Roland moeten worden, uitgegeven bij een gerenommeerde uitgever van kunstboeken in Berlijn. Zonder overdrijven kan ik nu […]

Lees de rest

De aloude weg van complotdenkers

Op 24 februari j.l. wist niemand waar de oorlog in Oekraïne toe zou leiden. Misschien was dit het begin van een nieuw tijdperk. Het tijdperk van de babyboomers leek nu voorgoed voorbij om over de tijd van Hitler maar te zwijgen. Iedereen sprak over Poetin. Maar er leek ook een onderliggend verband tussen Poetin en […]

Lees de rest

De ballade van de penis

  Hoe ik ook ploeter, zwoeg, ik boek geen resultaat.Mijn woorden vallen stil, misschien is het te laatof veel te vroeg, wie weet, een diepe duisternisomgeeft mij als ik vraag of er een Schepper is.Hoe kan hij dit dan dulden? Het deugt toch niet.Voor geen meter, zeg nu zelf, God of wie dit ziet.Maar ’t […]

Lees de rest

_________liefde maakt blind________

  het laatste wat een vis ontdektis water om hem heeneen hart is niet van steenhet nieuws is uitgelekt vissen in de boompaling langs de regenboogslangen kruipen hemelhoogin een palindroom als jij niet wordt zoals een kindzei ooit een visser aan het meerdan vang je straks geen vissen meerje wordt stekeblind interior intimo meo superior […]

Lees de rest

Getuigenis van de wind

In den beginne was de winden de wind was bij de vlagen de wind was de vlag Dit was in den beginne de Vlaggenmanen zonder de Vlaggenman is geen vlag gemaakt die gemaakt is.In de Vlaggenman was winden de wind was het leven der vlaggen En de wind woei in de luchten de lucht heeft […]

Lees de rest

Afdalen naar de bodem van de hel

In zijn Hitler-biografie beweert Joachim Fest, dat als Hitler in 1938 plotseling gestorven was, hij als een van de grootste Duitsers de geschiedenis was ingegaan. Voor het bergafwaarts zou gaan met zijn grootheidswaan, waren zijn prestaties buitengewoon geweest. De getraumatiseerde Hitler leek zijn eigen ziel te hebben genezen door zichzelf als messias te gaan zien. […]

Lees de rest

De laatste traan van de babyboomer

‘De ‘val’ in het ego vormt de crisis van de puberteit. Met haar kwellingen, haar eenzaamheid en radeloosheid. Dit gebeuren wordt in de vroegste kinderjaren soms al voorgeleefd, maar meestal herstelt de ziel zich dan nog van de egoschok en gaat het kind weer op in haar onbegrensde kinderlijke wereld. Kinderen die een uitzonderlijk zware […]

Lees de rest